ولایتی در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 به دلیل اینکه هاشمی نامزد انتخابات شده بود حاضر نشد وارد رقابت شود. او در انتخابات سال 92 به گونه‌ای رفتار کرد که اصولگرایان از ولایتی دلخور شدند و گفتند او در زمین هاشمی و روحانی بازی کرد. وزیر خارجه دولت هاشمی در جریان مناظره‌ها به سیاست‌های جلیلی و اصولگرایان حمله کرد و از روحانی و سیاست‌های دولت اصلاحات در زمینه هسته‌ای دفاع کرد.
بعد از درگذشت آیت‌الله هاشمی، حکم ریاست هیات مؤسس دانشگاه آزاد اسلامی به نام وزیر خارجه دولت سازندگی زده شد. بسیاری بر این باور بودند با رفتن هاشمی یک حامی هاشمی بر کرسی ریاست هیات موسس دانشگاه آزاد تکیه زده است. داستان اما داستان دیگری بود. ولایتی دیگر همان ولایتی سابق نبود. او "در خروج دانشگاه آزاد" را به تمام کسانی که رنگ و بوی هاشمی را داشتند نشان داد.
میرزاده به عنوان رییس دانشگاه آزاد جای خود را در ابتدا به نوریان و بعد نوریان جای خود را به فرهاد رهبر داد. فرهاد رهبر یک اصول‌گرای تمام عیار و نزدیک به سید ابراهیم رییسی است. یاسر هاشمی فرزند کوچک آیت‌الله نیز از دانشگاه آزاد برکنار شد.
انتصاب فرهاد رهبر به ریاست دانشگاه آزاد و تصمیمات ولایتی نشان داد که او تغییر کرده است. دیگر می‌شود گفت علی اکبر ولایتی یک اصول‌گرای تمام عیار است. شاید دیگر رییس جمهور روحانی نتواند به ولایتی به عنوان یک حامی نگاه کند.
سوالی که در این میان مطرح می‌شود این مسئله است که علت تغییر در رفتار ولایتی چیست؟ رفتار ولایتی در تمام سال‌های جمهوری نشان می‌دهد هاشمی رفسنجانی مورد احترام او بوده است. این احترام یک رودربایستی میان او و هاشمی ایجاد کرده بود. آنگونه که از شواهد پیداست تمام تصمیمات ولایتی که حکایت از حمایت او از هاشمی داشت زیر چتر این رودربایستی قرار می‌گیرد.
حالا که هاشمی نیست به نظر می‌رسد ولایتی به دنبال خارج شدن از زیر این چتر است. او می‌خواهد شخصیت مستقلی از خود نشان دهد. این شخصیت مستقل او در دهه 90 دیگر شبیه هاشمی نیست.
ولایتی با انتخاب فرهاد رهبر نشان داد شخصیت تازه او حداقل در گفتمان حامیان دولت تعریف نمی‌شود. او ریاست دانشگاه آزاد را به کسی سپرد که در جریان انتخابات دست راست سید ابراهیم رییسی بود.
کتاب زندگی سیاسی ولایتی ورق تازه‌ای خورده است. در این فصل ولایتی از چهره تازه خود رونمایی می‌کند.
2727
