لباس زنان باردار
در چهار و پنج ماهگی شکم بزرگ شده و حاملگی نمایان می شود. در این زمان لباس های قبلی مخصوصا در ناحیه کمر تنگ شده و هیچ کدام برای پوشیدن مناسب نیستند. این درست موقعی است که زن باردار احتیاج به لباس مخصوص داشته و باید در فکر تهیه آن باشد.
چون از لباس بارداری برای مدت کوتاهی استفاده می شود لذا صرف هزینه گزاف برای تهیه آن صلاح نیست. در مورد انتخاب لباس سعی کنید که جذاب بوده و زیاد چسبان و تنگ ( مخصوصا در ناحیه کمر) نباشد. دامن هایی که در ناحیه کمر قابلیت اتساع و کش آمدن دارند و پیراهن هایی که بوسیله بندی از شانه آویزان می شوند به علت عدم ایجاد فشار در ناحیه کمر بسیار مناسب هستند زیرا لباس دوران بارداری نباید به علت تنگ بودن مانع گردش خون شده و اشکالی در تنفس و یا اختلالی در حرکت دست و پا بوجود آورد.
از بستن کمربند های چرمی به دور شکم و همچنین پوشیدن جوراب های ساق بلند تنگ و بند جوراب تنگ باید خودداری شود.
علاوه بر راحتی، لباس دوران بارداری باید شیک و ساده بوده و متناسب با فصل انتخاب شود.
در زمستان باید از زیرپوش های کلفت و پالتوی ضخیم و در ماه های تابستان باید از لباس های سبک و نازک استفاده نمود. در مناطقی که درجه حرارت هوا به طور ناگهانی تغییر می کند همیشه باید پیش بینی های لازم را به عمل آورده و مقداری لباس اضافی با خود به همراه داشته باشید. شستشوی مرتب لباس را نیز نباید فراموش کنید.
سعی کنید که لباس های شیک، جذاب و متناسب باشد زیرا آبستنی دلیلی بر پوشیدن لباس های زشت و بدقواره و گوشه گیری و عزلت زنان باردار نیست. بزرگی شکم و تغییرات ظاهری در موقع بارداری هیچ گونه مانعی برای ظاهر ساختن زیبایی نبوده و برعکس در این موقع زنان باردار جذابیت و زیبایی مخصوصی به خود دارند.
در انتخاب رنگ و مدل نیز دقت بیشتری بنمائید زیرا لباس زیبا و جذاب باعث خوشحالی شوهر و اطرافیان و بهبود وضع روحی شما می شود.
کرست یا شکم بند
زنان باردار که قبل از بارداری به بستن شکم بند عادت ندارند در طول دوران بارداری می توانند از پنتی هوس ( شورت و جوراب یکسره) استفاده کنند ولی در خانم هایی که زایمان های متعددی داشته و جدار شکمشان شل شده است و همچنین در کسانی که قبل از بارداری به بستن کرست عادت دارند در هنگام بارداری می توانند از کرست های مخصوص استفاده کنند. از شکم بند های معمولی می تواند تا ماه سوم بارداری استفاده نمود ولی بعد از آن بهتر است که از شکم بند های مخصوص بارداری که کشی بوده و با بزرگ شدن شکم کش آید استفاده شود.
شکی نیست که کرست تنگ با فشاری که بر روی شکم وارد می آورد مضر است ولی اگر اندازه کرست با دقت انتخاب شود فوائد زیادی دارد که در ذیل به آنها اشاره می گردد:
اولاً، رحم را از پایین به طرف بالا نگه داشته و احساس سنگینی و فشار را کم می کند و به علاوه با پشتیبانی از عضلات پایین شکم موجب راحتی و استراحت این عضلات می شود.
ثانیاً، از کشیده شدن و گسترش عضلات و پوست شکم ممانعت کرده و تا اندازه ای از پیدایش خطوط قرمز و سفید جلوگیری به عمل می آورد.
ثالثاً، با بی حرکتی نسبی پشت، راحتی عضلات پشت گردن را باعث می شود. بنابراین از دردهای کمری که به علت باز شدن عضلات و شل شدن مفاصل به وجود می آید جلوگیری می کند.
رابعاً، با قرار گرفتن به دور لگن خاصره از باز شدن غیر طبیعی مفاصل ممانعت به عمل می آورد.
بستن کرست در حال خوابیده به مراتب راحت تر و بهتر از حالت ایستاده است. با پوشیدن کرست در وضعیت خوابیده به پشت، رحم و جنین به بالا هدایت شده و جدار شکم محافظت می شود با کشیدن زیپ های اطراف و عقب را از پایین به بالا می کشند تا کرست به طور راحت و آزاد قرار گیرد.
سینه بند
برای حفظ شکل پستان ها پوشیدن سینه بند از ابتدای دوران بارداری ضرورت دارد. سینه بند علاوه بر تاثیر ظاهری، راحتی شما را نیز فراهم می نماید. بهترین نوع، سینه بندهایی هستند که با بندهای عریض از شانه ها آویزان می شوند. سینه بند خوب باید پستان ها را به بالا و داخل یعنی شانه مقابل هدایت نماید. چون بعد از ماه پنجم بارداری رشد پستان ها تقریبا متوقف می شوند لذا احتیاجی به عوض کردن سینه بند نبوده و می توان تا موقع زایمان از آن استفاده نمود.
بعضی از خانم ها در تمام دوران بارداری از سینه بند مخصوص زنان شیرده استفاده می کنند. این کار بیشتر به صرفه نزدیک است زیرا این نوع سینه بند را می توان بعد از زایمان بزرگتر نمود و احتیاجی به تعویض آن نیست.
کفش
تهیه کفش مناسب برای دوران بارداری بسیار مهم است. در دوران باردرای به علت بزرگی شکم انحنای ستون فقرات برای حفظ تعادل بدن به تدریج زیاد می شود. در ماه های آخر بارداری انحنا کمر و کشش روی ستون فقرات شدت می یابد. بنابراین واضح است که با پوشیدن کفش های پاشنه بلند انحنای کمر بیشتر شده و به علت کشش عضلات، درد کمر ظاهر می شود.
با استفاده از کفش پاشنه بلند شانس پیچ خوردن، لغزیدن و افتادن زن باردار نیز افزایش می یابد.
عقاید پزشکان در مورد بلندی پاشنه کفش بسیار متفاوت است. بهترین روش این است که زن باردار چند کفش با پاشنه های مختلف را مورد آزمایش قرار داده و راحت ترین آنها را انتخاب نماید و از این کفش در تمام مدت بارداری استفاده کند. به این ترتیب نه تنها دیرتر خسته می شود بلکه از درد کمر نیز جلوگیری به عمل می آید.
اگر بلندی پاشنه در حدود چهار سانتی متر بوده و به اندازه کافی پهن باشد، خطر پیچیدن پا، لغزیدن و افتادن کمتر است. بنابراین بلندی پاشنه کفش نباید از چهار سانتی متر تجاوز کند ولی مناسب ترین کفش برای زنان باردار کفش های بی پاشنه است.
چون پای زن آبستن در اواخر دوران بارداری بعد از ظهر ها در ناحیه قوزک مختصری متورم می شود، بنابراین بهتر است که کفش ها همیشه یک شماره گشادتر انتخاب شوند تا تنگی آنها باعث مزاحمت نگردد.
منبع مقاله :
گنجی، مبین؛ پورفخاران، محمد؛ حجاران، مریم؛ (1391)، رموز طلایی بارداری موفق، قم: ابتکار دانش، چاپ ششم.
