کافه رومنس

ساختمان کافه رومنس، 115 سال پیش و در اواخر دوران قاجار ساخته شده است. این ساختمان در دوره‌های مختلف، متعلق به سفارت انگلیس، آلمان و هندوستان بوده است. وقتی صاحبان کافه رومنس برای اولین بار به این ساختمان وارد شدند، نامه‌های تجاری مربوط به سال 1278 شمسی در آن پیدا کردند و نام این کافه را به خاطر علاقه به معماری و ادبیات و موسیقی دوران رمانتیک، کافه رومنس گذاشتند.

فضای کافه رومنس به سه قسمت کاملاً مجزا تقسیم میشود و هر سالن حال و هوای خودش را دارد. اگر از فضای ورودی کافه به طبقه‌ی پایین بروید، پیانوی دیواری آن‌جا می‌بینید که اگر اهل نواختن هستید می‌توانید پشت آن بنشینید و مهمانان کافه را به یک قطعه‌ی دلنشین دعوت کنید. اگر هم دلتان می‌خواهد مسابقه‌ی فوتبالی را که برایتان مهم است در خانه و تنهایی نبینید، می‌توانید به همین سالن بروید و با طرفداران تیم مورد علاقه‌تان هم‌صدا شوید، سیگار کشیدن هم در این قسمت از کافه آزاد است. اما اگر برای کار و آرامش به رومنس آمده‌اید، می‌توانید به طبقه‌ی بالا بروید و چیزی بخوانید و یا بنویسید.

مهم‌ترین هدف کارمندان و مدیریت کافه رومنس، دیدن لب‌خند روی لب‌های شما است. آن‌ها اگر شما از نوشیدنی و یا خوراکی‌تان راضی نباشید با روی گشاده و بدون هزینه، آن‌چه شما دوست دارید را برایتان مهیا خواهند کرد. همین خوش خلقی رومنسی‌ها و زیبایی قدیمی و پر داستان کافه، باعث شده که بسیاری از هنرمندان مشهور رومنس را پاتوق خودشان بدانند. اگر خوش‌شانس باشید،  یکی از روزهایی که دوستان نوازنده در کافه رومنس برنامه دارند، آن‌جا خواهید بود و لذت دو برابر خواهید برد.

در کافه رومنس می‌توانید یک فنجان قهوه‌ی لته سفارش بدهید و از قاب پنجره‌های صد و چند ساله‌ی کافه به خیابان و قدمتش نگاه کنید.

اینجا جایی است که چند ساعتی را با دوستان‌تان خوش باشید و از  فضا و غذا لذت ببرید. برای رسیدن به کافه رومنس، بهتر است از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید. از میدان فردوسی تا کافه، پیاده پنج دقیقه راه است.