خورشید سامرا / شهادت امام حسن عسکری علیه السلام

صبح شهادت

شهر خوش آب و هوای سامرا در کشور عراق، صبح هشتم ربیع الاول سال 260 ه . ق، چهره دیگری به خود گرفته بود. دیگر پرنده ها آوازنمی خواندند، شاپرک ها بازی نمی کردند و پروانه ها پر نمی زدند. یک خبرتلخ، همه را ناراحت و گریان کرده بود؛ خبریکه باعث ناراتی خیلی ها شد. خبر کشته شدن و شهادت یازدهمین امام، خبر شهادت امام حسن عسکری علیه السلام و مسموم شدن ایشان، توسط یکی از بدترین مردم روی زمین آن خبر به قدری تلخ بود که هنوز هم یاد و خاطره آن، همه را غمگین می کند. این روزرا به شما کودکان و دوستان امام حسن عسکری علیه السلام تسلیت می گوییم.

ز مدینه تا سامرا

آدم های بد، هیچ وقت تحمل دیدن انسان های خوب را ندارند. امامان خوب ما هم، در زمان پادشاهان و حاکمان ستمگری زندگی می کردند که تحمل دیدن خوبی های امامان و توجه مردم به ن عزیزان را ناشتند. وقتی امام حسن عسکری علیه السلام ، کودک بود، به همراه پدرش امام هادی علیه السلام ، توسط حاکم بد آن زمان به نام متوکل از شهر پیامبر، در کشور عربستان، به شهر سامرا در عراق تبعید شدند.متوکل می خواست با این کار، بیش تر مواظب امام هادی علیه السلام باشدتا مبادا آن حضرت به همراه دوستان و شیعیان خود، بر ضد حکومت های بد زمان، جنگ کنند. بچه ها! شهر سامرا اگر چه آب و هوای خوبی داشت، انسان های بدی در آن زندگی می کردند که باعث ناراحتی امام هادی علیه السلام و پس از ایشان، امام حسن عسکری علیه السلام شدند. ما از خدا می خواهیم که عذاب همه دشمنان اهل بیت را زیاد و زیادتر کند؛ چون آن ها امامان خوب ما را خیلی آزار و اذیت کردند.

در زندان

امام حسن عسکری علیه السلام ، با این که تنها 28 سال زندگی کردند و فقط شش سال امام بودند، اما درهمین مدت کوتاه، آزار و سختی های فراوانی کشیدند و بارها زندانی شدند. دشمنان، چون شنیده بودند که دوازدهمین امام، فرزند امام عسکری علیه السلام است، سعی می کردند به گونه ای از تولد آن نوزاد جلوگیری کنند و به همین خاطر، چند بار نقشه ترور و کشتن امما حسن عسکری علیه السلام را کشیدند، اما هم چنان که خداوند، حضرت موسی را در مقابل فرعون حفظ کرد، امام مهدی(عج) را هم در برابر حاکمان بد عباسی نگه داشت و نگذاشت آن ها هیچ آسیبی به حضرت برسانند.

شناسایی جاسوس

یکی از دوستان امام حسن عسکری علیه السلام به نام داوود می گوید: ما با افرادی در زندان بودیم. روزی دیدیم امام حسن عسکری علیه السلام را وارد زندان کردند. ما به دیدن امام رفتیم و از حال ایشان جویا شدیم. در ضمن می خواستیم بدانیم چه وقت آزاد می شویم. امام نگاهی به ما انداخت و فرمود: اگر در میان شما بیگانه نبود، به شما خبر می دادم که چه زمای آزاد می شوید. آن شخص که گویا خود به دانش غیبی امام پی برده بود، از میان ما خارج شد و به بیرون رفت. امام به ما فرمود: این شخص از شما نیست، مواظب او باشید. در لباس او کاغذی وجود دارد که گزارش کار شما را برای خلیفه نوشته است. یکی از افراد لباس او راگشت و همنا گزارش را یافت.

بخشش امام

در زمان امام حسن عسکری علیه السلام ، شیعیان و دوستان آن حضرت، اجازه ملاقات با امام را نداشتند و نیروهای دشمن، سخت مراقب رفت و آمدهای امام بودند، اما با این حال، گاهی فرصتی پیش می آمد که امام بتوانند دوستان خود را ببیند و در همان فرصت های کوتاه، گره های زندگی مردم را باز کند.

یکی از دوستان امام به نام «ابویوسف» می گوید: من فقیر بودم و نمی توانستم به بچه هایم برسم. همه گرسنه و ناراحت بودند و بارها به کاخ پادشاهان عباسی رفتم تا از آن ها کمکی بگیرم، دلی کسی به من توجهی نکرد. تا این که یک روز موفق شدم امام حسن عسکری علیه السلام را ببینیم و گرفتاری ام را برای ایشان بگویم. امام چهارصد دینار (سکه طلا) داشت. همه آنهارا به من داد و فرمود: «بروو خانواده ات را از پریشانی و ناراحتی نجات بده».

شهادت

«معتمد» خلیفه بد عباسی، امام حسن عسکری علیه السلام را مسموم کرد. امام به سختی بیمار شد و در منزل بستی گردید. حال اقا، هر روز بد و بدتر می شد تا این که در صبح هشتم ربیع الاول سال 260 ه . ق، در حالی که تنها 28 سال داشت، به شهادت رسید. تنها فرزند ایشان، امام مهدی(عج) است که در زمان شهادت پدر، پنج ساله بودند و از همان کودی، امامت و رهبری شیعیان بر عهده ایشا گذاشته شده است.

ما روز شهادت امام یازدهم را به فرزند ایشان، حضرت امام مهدی(عج) تسلیت می گوییم و از خدا می خواهیم که آن حضرت را هرچه زودتر در جمع شیعیان و دوستانش حاضر کند.

کنترل شادی

در بعضی از مجلس های عزاداری و فاتحه خوانی، بعضی از شرکت کنندگان پیدا می شوند که به جای غمگین بودن، به شوخی کردن و شادی می پردازند. در مراسم عزاداری امامان عزیز هم گاهی کسانی پیدا می شوند که احترام مجلس را نگه نمی دارند و با خنده های بیجا و سر و صدای زیاد، مزاحم برگزاری خوب آن مجلس می شوند. آیا به نظر شما این کار درست است؟ امام حسن عسکری علیه السلام ، درباره شادی در مقابل انسانی که غمگین است، می فرمایند: «خوشحالی، نزد انسان اندوهگین، از ادب دور است». چه قدر خوب است امروز که در مراسم عزاداری امام یازدهم شرکت می کنیم، این سخن زیبا را از حضرت به یاد داشته باشیم و به آن فکر کنیم.

دوستی با نادان

یکی از صفات دوست خوب، عاقل بودن و دانای است. دوستی با نادان، نه تنها سودی ندارد؛ بلکه خطرات بسیاری را هم متوجه ما میکند؛ زیرا نادان، ب جای خوبی کردن، گاهی دست به کارهایی می زند که دردسر آفرین و مشکل زاست. امام حسن عسکری علیه السلام می فرمایند: «کسی که با نادان دوستی کند، همیشه در زحمت است».