۶ راه برای پیشگیری از مسمومیت با نور آفتاب!

مسمومیت با نور خورشید بسیار خطرناک است اما بدون درمان، اغلب رها می شود.

به گزارش به نقل از آوای سلامت ،به گفته متخصصان کلینیک مایو، مسمومیت با نور خورشید می تواند منجر به علائمی از جمله از دست دادن آب بدن، پوست متورم و لایه لایه، قرمزی و تاول، تهوع، سرگیجه، سردرد، تب، خس خس سینه، لرز و از دست دادن هوشیاری شود. علت مسمومیت با آفتاب غالبا به دلیل تماس بیش از اندازه با نور خورشید یا سولاریوم (تخت‌های برنزه ‌کننده مصنوعی) است. مسمومیت با آفتاب، در واقع، نوعی واکنش حساسیتی به نور خورشید است. از نظر پزشکی، تفاوتی بین آفتاب‌ سوختگی و مسمومیت با آفتاب نیست و هر دوی آنها تحت عنوان فتودرماتیت شناخته می‌ شوند. البته مصرف بعضی داروها یا محصولات زیبایی آرایشی می ‌تواند پوست فرد را به خورشید حساس کند. برای همین حتی در معرض قرار گرفتن نور خورشید به مدت خیلی کم می‌ تواند فرد را به سوی مسمومیت با آفتاب‌ هدایت کند.

برای پیشگیری از مسمومیت با نور خورشید در فصل گرم 6 راهکار موثر وجود دارد:

هیدراته ماندن: آفتاب سوختگی و مسمومیت شدید با آفتاب نیازمند مصرف آب زیاد برای جبران الکترولیت های از دست رفته بدن است. کم شدن آب بدن ناشی از مسمومیت با خورشید ممکن است با سرگیجه، سردرد، خشکی دهان، خستگی و عدم ادرار خود را نشان دهد. در صورت تجربه هر کدام از این علائم باید با پزشک تان تماس بگیرید.

تسکین پوست با داروهای خانگی: پوست ملتهب به دلیل مسمومیت با خورشید ممکن است با داروهای خانگی تسکین یابد اما همیشه بهترین راهکار دریافت مشاوره از پزشک معالج است. برای تسکین پوست قرمز، دردناک و خارش دار و متورم، می توانید از روغن های مرطوب کننده نارگیل یا ژل آلوئه را استفاده کنید و آن را به طور مستقیم روی نواحی آسیب دیده بگذارید. از کمپرس سرد نیز می توان برای رفع التهاب کمک گرفت.

مراجعه به متخصص پوست: در صورت عدم پاسخ به داروهای خانگی، باید به متخصص پوست مراجعه کنید. ارزیابی آسیب های مسمومیت با آفتاب و در نظر گرفتن درمان های درازمدت، حتی بازرسی پوست از نظر ابتلا به سرطان پوست توسط پزشک ضروری است. به عنوان مثال، بسته به شدت آسیب، متخصص پوست داروهای ضد درد یا استروئیدهای موضعی را برای درمان لکه های پوستی تجویز می کند. همچنین مناطق آسیب دیده پوست ممکن است با نوردرمانی و بازسازی پوست برطرف شود. در موارد شدید، نیاز به بستری در بیمارستان است.

مصرف روغن ویتامین ای:روغن ویتامینEرا می توان به صورت کپسول خریداری و یا پودر آن را به طور موضعی در مناطق آسیب دیده استفاده کرد. شما همچنین می توانید علاوه بر بلع این ویتامین، غذاهای غنی از ویتامینEرا شامل آجیل، آووکادو، سبزیجات برگ دار و ... برای ترمیم پوست مصرف کنید. ویتامینEسرشار از آنتی اکسیدان هایی برای التیام آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد است.

استفاده از پوشش مناسب: استفاده از پوشش مناسب لباس می‌ تواند به عنوان یک عامل محافظت کننده از آفتاب باشد. لباس ‌‌‌هایی که بافتی فشرده دارند و لباس ‌‌‌های ضخیم محافظت بیشتری اعمال می‌‌ کنند. آستین لباس باید بلند باشد. لباس ‌‌‌های تیره محافظت بیشتری و لباس خیس محافظت کمتری دارد. از دستکش برای پوشش دست ‌ها استفاده شود. از کلاه ‌‌‌های نقاب دار استفاده شود. لبه آنها باید 7,5 تا 10 سانتی متر باشد. از عینک‌‌‌ های آفتابی استفاده شود. اینها علاوه بر محافظت از چشم، از پوست اطراف چشم ها نیز محافظت می ‌کنند.

بکارگیری منظم ضد آفتاب ها: پوست باید تمیز و خشک باشد. یک ‌ربع تا نیم ساعت قبل از بیرون رفتن از ضد آفتاب استفاده شود. مقدار ضد آفتاب باید کافی باشد (2 میلی گرم به ازای هر سانتی متر مربع و یا یک بند انگشت برای کل صورت) نیاز است. هر چهار ساعت بسته به نوع ضد آفتاب باید تکرار شود. ضد آفتاب باید روی کل نواحی در معرض نور مالیده شود (صورت، پشت گردن، گوش‌ها و پشت دست‌ها). در زمان‌ های شنا در استخر‌‌‌های رو باز از ضد آفتاب‌‌‌های واتر پروف یا مقاوم به آب استفاده شود. مدت دوام این ضد آفتاب‌ها 80 دقیقه است و باید پس از این مدت تجدید شوند.

منبع:webmd