اطلاعات، 20 و 22/6/82
در جدیدترین مباحثات تمدن ها، اعم از اینکه آنها را به عنوان پدیده هایی در حال برخورد، همگرا و یا متضاد بنگریم، تاکید بر روی تمایزات، به ویژه تمایز با غرب، بوده است . این مقاله با تاکید بر تشابهات، این بحث را مطرح می کند که برجسته ترین حقیقت در حقوق بشر در جهان معاصر، اتفاق نظر گسترده ای است که بر روی هنجارهای بنیادین حقوق بشر در بین همه تمدن ها وجود دارد; چنان که اختلافات در مورد حقوق بشر، بیش از آنکه مربوط به هنجارهای بنیادین آن باشد، در ارتباط با مسائل و موضوعات جزئی است .
نویسنده با تاکید بر این نکته که به رغم روابط پیچیده و اجتناب ناپذیری که میان تمدن، دین و سیاست وجود دارد، تمدن باید به دقت از آن دو تمییز داده شود، معتقد است که باید از وسوسه های ناشی از تفسیر و توضیح غیرمنطقی، افراطگرایی نادرست و دسته بندی های افراطی که از طریق مراجعه به فرهنگ ها و تمدن ها تقویت می شود، پرهیز کنیم .
در این مقاله، توافق چهار تمدن غربی، آسیایی، اسلامی و آفریقایی در مورد مفاد اصلی اعلامیه جهانی حقوق بشر به عنوان گواهی بر اساسی نبودن اختلاف تمدن ها انگاشته شده و چنین نتیجه گرفته شده است که اختلافات تمدن های آسیایی، اسلامی، آفریقایی و غربی بسیار کم و محدود می باشد، همان طور که این تمدن ها در جهان معاصر، با رعایت این حقوق به حیات خود ادامه داده اند .
نویسنده، در عین حال، می پذیرد که اختلافاتی در میان دولت ها و فرهنگ ها، در سه زمینه مفاهیم، تفاسیر و چگونگی اجرای مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر وجود دارد; با وجود این، تاکید می کند که به رغم همه مباحث در اختلاف بین تمدن ها، اجماع در زمینه حقوق بشر، به طرز شگفت انگیزی گسترده است و تمدن ها را هرگونه تعریف کنیم یا مورد اندازه گیری قرار دهیم، اختلافاتشان شامل مسائل تجربی خواهد بود، و نه مسائل نظری .
