شناسه : ۳۸۴۷۷۷ - دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۰:۰۴
مادر صبر /۱۵ رجب ۶۱ ه . ق وفات حضرت زینب
عشق جاری است چو سرچشمه اش آن لب باشد سیل خواهد شد اگر خطبه زینب باشد
عشق جاری است چو سرچشمه اش آن لب باشد سیل خواهد شد اگر خطبه زینب باشد
صبر شرمنده توست!
که چند منزل با سرهای بریده قرآن خواندی!
صبر شرمنده توست!
که در تالارهای رنگین شام نگاهت به سر بریده برادر بود که چوب خیزران بر لبانش می خورد و تو خطبه می خواندی، با صلابت تا دیوارهای کاخ بلرزد و ندایت در همه تاریخ بپیچد...
صبر شرمنده توست!
که دقیقه های سخت و جانسوز گودال، تاب آوردن تو را می خواهد.
صبر شرمنده توست!
که کشتی نجات حسین(ع) را سکان دار بودی تا در گرداب های تحیر و گردبادهای استعمار، به داد انسانیت رسیدی.
صبر شرمنده توست!
که جام امتحان توفان پر بلای کربلا، طشت خونین برادر، سر شکافته پدر و پهلوی شکسته مادر را، بی هیچ تزلزلی نوشیدی و صحنه های کوه شکن تو را از تماشای پشت صحنه باز نداشت. ... ما رأیت إلاَّ جمیلا...
...
بیابان به دنبال گام های استوارت، قرن هاست که از کربلا، چراغ در دست راه افتاده است!
اما باز هم دنیا در جهل خویش دست و پا می زند و ناله کم ظرفیتی سر می دهد که نمی تواند با تو در کربلا حسین(ع) همراه شود. دنیا مشکل دارد ای بانوی بزرگ! وگرنه خطبه هایت رسا و شیوا است.
سلام و درود خدا و بندگان برگزیده اش که تو نیز از آنانی و به روح سرشار از عصمت و عفت و استقامت تو باد!
