پیش گیری یک اصل است و یکی از بهترین راه های پیش گیری، آموزش دادن به کودکان است. اگر کودکان از حقوق خود آگاه باشند، راه های محافظت از خود را در قبال سوءاستفاده ی جنسی آموخته باشند، کنترل های درونی شان قوی باشد، و از هوش و مهارت هم دلی بالایی برخوردار باشند، میزان کودک آزاری، به خصوص آزارهای جنسی، کاهش می یابد.
کودکان باید بدانند که نواحی خصوصی بدن شان کجاست و به هیچ کس اجازه ندهند که به آن ها دست بزند. باید به کودکان آموزش داد که تماس بدنی شان را با دیگران به حداقل برسانند و در صورتی که کسی به حریم خصوصی آن ها وارد شد و به شکل نامناسبی بدن شان را لمس کرد، اعتراض کنند یا به دیگران اطلاع بدهند.
والدین باید مفاهیمی مثل «رازِ خوب» و «رازِ بد» را به کودک بیاموزند. کودک باید بداند که رازِ بد، رازی است که به او صدمه می زند و اگر کسی از او خواست که آن را فاش نکند، چون اتفاقی بدی افتاده باید حتماً موضوع را اطلاع بدهد. رازِ بد باید افشا شود.
باید به کودکان آموزش داد که وقتی در خانه تنها هستند، درِ خانه را به روی غریبه ها باز نکنند، به تلفن غریبه ها جواب ندهند و به کسی نگویند که در خانه تنها هستند، و در صورتی که به مشکلی برخوردند از کسی کمک بخواهند یا با مراکزی مثل 123، 110 یا 115 تماس بگیرند.
اقداماتی مثل بازنگری در قوانین مربوط به حمایت از کودکان، حمایت های مالی از خانواده های کم درآمد، فراهم کردن امکان تماس کودک با مراکزی جهت گزارش کودک آزاری، حمایت قانونی از کارشناسان سازمان بهزیستی و کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی، و به طور کلی همه ی افرادی که با تشخیص و درمان این معضل در ارتباط مستقیم هستند، و سایر اقداماتی از این دست می توانند باعث کاهش معضل کودک آزاری شوند.
از طرف دیگر برگزاری کلاس های آموزشی مربوط به روش های فرزندپروری مؤثر برای والدین و آموزش دادن روش های صحیح مهار و اصلاح رفتار کودکان به آن ها، گام مؤثری در خصوص کاهش میزان کودک آزاری است.
در صورتی که والدین روش های صحیح فرزندپروری را یاد بگیرند و خود را ملزم به تمرین و تکرار آن ها بدانند، بدیهی است که نگرش شان به مسائل تربیتی در مورد کودکان تغییر می کند و این نگرش جدید می تواند عملکرد آن ها را در برخورد با فرزندان شان بهتر کند.
والدین در این دوره های آموزشی با روش های مهار و اصلاح رفتار کودکان مانند محروم کردن، نادیده گرفتن و به کارگیری صحیح روش های تشویقی و تنبیهی آشنا می شوند. خوشبختانه در ایران نیز این دوره ها توسط ارگان های دولتی و غیردولتی برگزار می شوند.
منبع مقاله :
خوشابی، کتایون؛ (1387)، کودک آزاری(انواع آزار جسمی، جنسی، عاطفی و بی توجهی به کودکان)، تهران: نشر قطره، چاپ اول 