سیاحت غرب، ش 14
در این مقاله ضمن معرفی گفتمان پساصهیونیسم در برابر گفتمان صهیونیسم، به بررسی جریان های مختلف پساصهیونیسم، افکار و آراء اندیشمندان و ... پرداخته شده است.
نسل جدیدی از اندیشمندان اسراییل که معتقد به نامشروع بودن تأسیس اسراییل هستند، صهیونیسم را یک حرکت ظالمانه و خشن می دانند. پساصهیونیسم، در نظر منتقدانش، به دلیل کمک به تضعیف ارزش های ملی و تخریب هویت مستقل ملی اسراییل، شریک جرم دشمنان آن است. پساصهیونیست ها خواسته صهیونیسم را شکلی از ناسیونالیسم استعماری تلقی می کنند، یا مکتبی که زمانی مشروع بوده و اکنون نامشروع. در هر صورت، آنها در شکل گیری این حس مشترک سهیم اند که جامعه اسراییل و علم و دانش مربوط به آن در گفتمان صهیونیستی، هم نادر است و هم انحصاری و خطرناک.
یک بعد مهم نقد پسامدرن صهیونیسم اثبات این مطلب است که مفاهیم احساسی که از سوی صهیونیست ها تجلی صحیح حقیقت تلقی می شود، از قبیل وطن، تبعید، رهایی، الیه(1) و گردآوری تبعیدیان، جای گزین مفاهیم استدلالی و عقلانی شده است. پساصهیونیسم در کادر آموزشی تمام دانشگاه های اسراییل در قالب هسته انتقادی جای گرفته است. این گفتمان که تا کمتر از 10 سال پیش رادیکال تلقی می شد، اگر چه به کندی ولی به طور فزاینده ای به عنوان مظهر حقیقی تغییر واقعیت ها پذیرفته شده است. طرف داران آن نشان می دهند که اساس و شالوده هایی که تعاریف رایج صهیونیسمی در مورد هویت ملی، سرزمین ملی، تاریخ ملی و قانون ملی سکونت بر آن بنا شده اند، بیشتر عارضی هستند تا طبیعی، ضروری و اساسی. نقد پساصهیونیسمی، در حقیقت، آنچه صهیونیست ها ارزش های مقدس، اعمال و روایت ها و خاطرات مقدس تلقی کرده اند، تهدید می کند. همچنین، پساصهیونیست ها در قدرتی که موجب پیدایش اَشکال غالب علوم در اسراییل شده و ترتیبات سازمانی که این اَشکال علوم را حفظ کرده است، تردید می کنند و این، منجر به تغییر آداب و رسوم نیز می شود.
Aliyah 1.