برای رابطه ی بهتر با نوجوانان
- می توان صفات مثبت زیادی را برای افراد برشمرد:
- علی پسر بسیار خوبی است.
- گلنار بسیار تواناست.
- سیمین مودب است.
- نسرین مهربان است.
- حسین با اراده است.
- مهدی با ملاحظه است.
- و ...
این جملات هر کدام صفت مثبتی را در فرد بیان می کنند.
هم چنین می توان صفات منفی بسیاری هم برای افراد برشمرد:
- ... تنبل است.
- ... بی ادب است.
- ... گستاخ است.
- ... ناسپاس است.
- ... بی ملاحظه است.
- ... خیلی بی چشم و روست.
- ... پر مدعاست.
- و ...
این جملات تأثیر بسیار بدی روی فرزند ما می گذارند و سه نوع واکنش را در او ایجاد می کنند. به این صورت که یا باعث می شوند او حرف ما را بپذیرد و احساس حقارت کند، یا حرف مان را نپذیرد و خشمگین و عصبانی شود، یا احساس حقارت نسبت به خود و خشم نسبت به ما، هم زمان در او ایجاد شود.
شاید برای تان کمی تعجب آور باشد که حتی جملات بخش اول هم که برای بیان نکات مثبت بودند، ممکن است روی فرد تأثیر منفی داشته باشند چون او را با صفت خاصی مشخص می کنند و به او برچسب می زنند.
- بهتر است رفتار فرزندمان را ببینیم:
- علی درسش را خوب می خواند.
- گلنار از عهده ی مسئولیت های درسی بر می آید.
- سیمین رفتار خوبی با همکلاسی هایش دارد.
- نسرین موقع بروز مشکلات کمک می کند.
- حسین تا رسیدن به هدف تلاش می کند.
- وقتی دیگران احتیاج به استراحت دارند، مهدی بسیار ساکت و کم سر و صدا می کند. یا وقتی مادرش مریض است، به او کمک می کند.
همین طور در مورد جملات منفی:
- او وقت کمی برای درس خواندن می گذارد.
- او با صدای بلند حرف می زند و با عصبانیت برخورد می کند.
- ما برای او امکانات فراهم می کنیم ولی او قدر نمی داند.
- و ...
حتماً متوجه تفاوت دو نوع برخورد شده اید. اگر کسی به شما بگوید: «تو با صدای بلند حرف می زنی.» یک واکنش و تأثیر را در شما ایجاد می کند و اگر بگوید: «تو بی ادبی.» واکنش و تأثیر متفاوتی در شما به وجود می آورد. وقتی با کسی برخورد شخصیتی می کنید انگار آن صفت در او ثابت و بی تغییر است، اما وقتی راجع به رفتار او حرف می زنید انگار آن رفتار امکان تغییر کردن و عوض شدن دارد.
به رفتارهای فرزند نوجوان تان نگاه کنید تا بتوانید وضعیت بهتری را برای ایجاد تغییرات مثبت در او فراهم آورید.
منبع مقاله :
موسوی، شکوفه؛ (1387)، رابطه ی والدین و نوجوان (با نوجوان خود چگونه رفتار کنید؟)، تهران: نشر قطره، چاپ چهارم
