پیام مسیح

«و اذ قال عیسی بن مریم یا بنی اسرائیل إنّی رسول اللّه مصدّقاً لما بین یدی من التّوراة و مبشّراً برسولٍ یأتی من بعدی اسمه احمد فلمّا جاءهم بالبینات قالوا هذا سحر مبین؛و آن گاه که عیسی پسر مریم گفت:ای بنی اسرائیل!همانا من فرستاده خداوند به سوی شمایم تا آنچه پیش روی من است(تورات) را تصدیق کنم و بشارت دهنده فرستاده ای باشم که پس از من آید و نامش احمد ...

تابلوی شام آخر را دیده اید؟مسیح نشسته و دور تا دورش دوازده همراه همیشگی او چشم به وی دوخته اند،آخرین شبی است که عیسی در میان مردم دیده شد،سحرگاه بزرگان یهود آمدند و او را دستگیر کردند،(به باور مسیحیان) او را بر صلیب کُشتند و بنابر آیات قرآن،دیگری را به اشتباه بر صلیب کردند و مسیح به آسمان عروج کرد!مسیح در شب آخرین بسیار با شاگردانش سخن گفت که فروتنی پیشه و ایمان استوار کنند!که با من زندگی کنید تا خداوند شما را دوست بدارد! ولی مسیح در آن شب بارها از آمدن کسی سخن گفت که در انجیل های موجود«تسلی بخش» نامیده می شود! بنگرید:

ـ من از پدرم درخواست می کنم تا تسلّی بخش دیگری به شما عطا کند که همیشه با شما باشد.1

ـ این چیزها را اکنون که با شما هستم،می گویم،ولی وقتی خدا تسلّی بخش را به جای من فرستاد،او همه چیز را به شما تعلیم خواهد داد و هر چه من به شما گفته ام،به یادتان خواهد آورد.2

ـ من تسلّی بخش را به کمک شما خواهم فرستاد.او سرچشمه تمام حقایق است و از طرف پدرم آمده،درباره من همه چیز را به شما خواهد گفت.3

ـ در حقیقت رفتن من به نفع شماست؛چون اگر نروم،آن تسلّی بخش نزد شما نخواهد آمد،ولی اگر بروم او خواهد آمد.4

پرسش اول اینکه «تسلی بخش» کیست یا چیست؟ کشیشان و شارحان انجیل بر این باورند که این تسلّی بخش همان موجود پاک آسمانی است که روح القدس نامیده می شود،اوست که مسیحیان را آموزش می دهد،ایمانشان را تقویت می کند و در برابر شیطان از آنان دفاع خواهد کرد! ولی دو پرسش باقی می ماند:اول آنکه مسیح از خداوند خواسته که «تسلّی بخش دیگری» به مردم بدهد،بنابراین تسلّی بخش آینده باید کسی مانند مسیح باشد!دوم آنکه آمدن تسلّی بخش پس از رفتن مسیح است،در حالی که روح القدس از ابتدای پیامبری بر مسیح فرستاده شد.5 بلکه با هر کسیکه به مسیح ایمان می آورد،همراه می شد!6 و پیش از تولد مسیح،برمادرش مریم فرستاده شد!7 پس تسلّی بخش روح القدس نیست! کسی مانند مسیح است که پس از رفتن او می آید،همچون مسیح،مردم را آموزش می دهد و گفته های مسیح را به یادشان می آورد!

و پرسش دوم؛در نسخه های قدیمی و اصیل چه واژه ای بوده که هم اکنون آن را برای ما به تسلّی بخش ترجمه کرده اند؟!

مسیح به زبانِ آرامی سخن می گفته که مادر زبان های عربی و عبری است! ولی قدیمی ترین انجیل های موجود به دو زبان یونانی و سریانی اند.مسلمانان بر این باورند که در نسخه های قدیمی که نزد پدران کلیسا موجود است؛به جای واژه تسلّی بخش،واژه یونانی «پیروکلتوس» و واژه سریانی «پارقلیطا» نوشته شده است که به معنای پسندیده و محمود است! بر این اساس مسیح در آخرین شب،یارانش را به آمدن کسی بشارت داد که نامش «پسندیده» است! محمود،احمد و محمد هر سه نام پیامبر اسلام هستند و از ماده حمد ریشه گرفته اند که به معنای پسند و ستایش است!پدران کلیسا پس از ظهور اسلام چون دیدند این بشارت بساط ریاست آنان را بر هم می ریزد،دو واژه بالا را به صورت «پاراکلتوس» و «فارقلیط» تغییر دادند تا به جای پسندیده به معنی تسلّی بخش شود تا بتوانند بشارت مسیح به آمدن پیامبری به نام «پسندیده» را بپوشانند!!

و آخرین سخن مسیح به یارانش در شب آخر چنین بود که «دعا کنید تا وسوسه ها بر شما چیره نشوند».ولی صد افسوس که وسوسه ها بر آنان که ادعای پیروی مسیح را داشته و دارند،چیره شد تا تنها برای حفظ مقام و موقعیت خود،بر حقیقتی بزرگ تر از مسیح،پرده بکشند!!

مسیح همان گونه که به آمدن:«احمد» بشارت داد؛کتاب موسی(ع) (تورات ) را تصدیق کرد:«گمان نبرید که آمده ام تا تورات موسی و نوشته های دیگر پیامبران را منسوخ کنم.من آمده ام تا آنها را تکمیل نمایم و به انجام رسانم».8

ولی صد افسوس که پس از مسیح،یکی از روحانیون متعصب یهودی به نام پولس به ناگاه ادعا کرد که مسیح بر او آشکار شده و او را برای تبلیغ و تکمیل پیامش به سوی مردم فرستاده است! پولس گفت که با بر صلیب بردن مسیح،همه از قید شریعت موسی آزاد شدند!او به رومیان نوشت:«شما همراه مسیح بر روی صلیب مُردید،از این رو از قید تعلّق به شریعت یهود آزاد شده اید و شریعت،دیگر بر شما تسلّط و حکمرانی ندارد».9

و مسیحیان گویی فراموش کرده بودند که پیشتر مسیح نسبت به چنین گفته ای هشدار داده بود،مگر در انجیل نخوانده بودند:«اگر کسی از کوچک ترین حکم تورات سرپیچی کند و به دیگران نیز آموزش دهد که چنین کنند،او در ملکوت آسمان از همه کوچک تر خواهد بود».10

کلیسانشینان نه تنها پیام مسیح در مورد پیامبر پیشین،موسی(ع) و پیامبر پسین،محمد(ص) را نشنیده گرفتند؛بلکه سخن مسیح در مورد خویش را نیز تحریف کردند،قرآن برای ما نقل می کند که مسیح خود را «فرستاده خداوند» خوانده است،در جای جای انجیل ها نیز مسیح خود را فرستاده خدای زنده می شمرد،یحیی نیز پیشتر او را فرستاده خدا خوانده بود!تا سال ه پس از مسیح نیز بسیاری از دانایان و روحانیان مسیحی،او را خدا نمی دانستند.ولی گروهی از رومیان تازه مسیحی شده،به تأثیر دین پیشین خویش،مسیح را خدای تجسّد یافته می دانستند.اختلاف بالا گرفت و در سال 325 میلادی جلسه ای در شهر نیقیه تشکیل شد؛آریوس بزرگ،اسقفی بود که الوهیت و خدایی مسیح را نمی پذیرفت ولی طرفداران خدایی مسیح با تأیید و پشتیبانی قیصر تازه مسیحی شده روم،(کنستانتین)،اعتقاد نامه ای را بدین متن تصویب کردند:«عیسی مسیح،پسر خدا،مولود از پدر،یگانه مولود که از ذات پدر است؛خدا از خدا،نور از نور،خدای حقیقی از خدای حقیقی که مولود است نه مخلوق،از یک ذات پدر… لعنت باد بر کسانی که می گویند زمانی بود که او وجود نداشت و یا اینکه پیش از آنکه وجود یابد،نبود یا آنکه از نیستی به وجود آمد».11 عموم مسیحیان از آن به بعد مسیح را خدا دانسته و بعدها روح القدس را نیز اضافه کردند تا مانند هندوها و بت پرستان رومی،سه خدا داشته باشند!هر چند هنوز برخی از فرقه های کوچک مسیحی،از جمله نسطوری ها خدای یگانه را باور دارند و مسیح را پیامبر او می دانند.

آیه ششم سوره صفّ،سه پیام مهم مسیح در مورد خودش،پیامبر قبلی و بعدی را بازگو می کند؛من،مسیح پسر مریم فرستاده و پیامبر خدایم نه فرزند یا خود خدا،آمده ام تا تورات موسی را تایید و تصدیق کنم نه ردّ یا ابطال و به آمدن پیامبری پس از خویش که «احمد» نام دارد،بشارت دهم.و در پایان آیه تأکید می کند آن گاه که مسیح(ع) نزد بنی اسرائیل یا محمد(ص) نزد یهودیان و مسیحیان با معجزه ها و نشانه های آشکار آمد،او را جادوگر نامیدند!!