ماهان شبکه ایرانیان

۴ نکته و ۱ توصیه درباره کفش‌ها

۱. اولین و مهم‌ترین نکته بهداشتی این است که کفش‌هایتان را جلوی در خانه‌تان از پا در بیاورید و به هیچ وجه با کفش وارد خانه نشوید

4 نکته و 1 توصیه درباره کفش‌ها
1. اولین و مهم‌ترین نکته بهداشتی این است که کفش‌هایتان را جلوی در خانه‌تان از پا در بیاورید و به هیچ وجه با کفش وارد خانه نشوید. راه رفتن در خانه با کفشی که با آن بیرون خانه راه رفته‏اید مهم‌ترین راه انتقال میکروب‏ها، مواد آلرژن و آلاینده‎ها به داخل خانه است. نتایج بررسی محققان میکروب‌شناسی دانشگاه آریزونا نشان می‌دهد که در کف کفش‌ها حدود 66 میلیون میکروب وجود دارد و تماس آن با سطح کف خانه موجب انتقال آلودگی و به خطر افتادن سلامت افراد خانه می‌شود. توجه به این نکته به ویژه برای خانواده‌هایی که کودکان نوپای‌شان روی زمین چهاردست و پا راه می‌روند، اهمیت بیشتری دارد.
2. بهترین راه برای در امان ماندن از انتقال میکروب‌ها به کف‌پوش منزلتان، این است که برای قرار دادن کفش‏ها قفسه یا کمد دردار کوچکی در نزدیک‏ترین نقطه به در ورودی آپارتمان قرار دهید. هنگام ورود به خانه کفش‌هایتان را جلوی در از پا در بیاورید و درجاکفشی بگذارید، سپس دست‌هایتان را بشویید و با این کار از ورود آلودگی به خانه پیشگیری کنید.
3. می‌توانید برای هر کدام از افراد خانه و میهمان‌ها یک جفت دمپایی روفرشی جلوی در بگذارید تا کفش‌هایشان را جلوی در از پا درآورده و کفش‌های خانگی را به پا کنند.
4. ورودی خانه، اولین جایی است که با ورود به خانه به چشم می‌خورد و وجود کفش‌های نامرتب در پاگرد، راهرو و ورودی خانه وضعیت نامنظم و احساس بدی ایجاد می‎کند. برای برطرف کردن این مشکل و نظم دادن و مرتب کردن خانه بهتر است از حس بینایی که حس غالب ماست استفاده کنید. برای اینکه آنها جلوی در پراکنده و به هم ریخته نشوند اگر جای کفش‌ها را روی زمین یا روی طبقات جاکفشی با خطوط یا رنگ خاصی مشخص کنید، احتمال اینکه افراد خانه و به ویژه بچه‎ها کفش‌هایشان را روی آن قرار دهند بیشتر است. با این شیوه ورودی خانه‎تان ظاهر منظم‌تری خواهد داشت و طبقه‌های جاکفشی هم مرتب‌تر خواهد بود.
توصیه
واکس کفش، ماده‌ای است که برای براق کردن و محافظت از چرم کفش روی آن مالیده می‌شود. این ماده مخلوطی از یک حلال مناسب مانند روغن تربانتین (یا پارافین و نفت) و ترکیبات روغنی مانند استارین، اولئین، لانولین و پاره‌ای روغن‌های نباتی و هیدروکربورهایی با قابلیت تبخیر مناسب و اتیلن گلیکول است. حین واکس زدن، اجزای قابل تبخیر، متصاعد شده و ترکیبات روغنی روی کفش به جا می‌مانند و ظاهری براق ایجاد می‌کنند.
وقتی از واکس، زیاد و نادرست استفاده شود؛ بوی متصاعد شده از هیدروکربور‌های قابل تبخیر آن می‌تواند از طریق پوست یا دستگاه تنفسی جذب شود و مشکلات مختلف پوستی، چشمی، تنفسی و ناراحتی‌های کبد و کلیه و دستگاه اعصاب مرکزی را برایتان ایجاد کند؛ مشکلاتی مانند تغییر رنگ پوست و درماتیت، تحریک و سوزش چشم، گیجی و خواب‌آلودگی و حتی برخی از انواع سرطان‌ها! بنابراین به همه افراد توصیه می‌شود که حتما پیش از واکس زدن، دستکش بپوشند و در محیطی با تهویه مناسب کفش‌هایشان را واکس بزنند و به هیچ عنوان واکس را جلوی دست بچه‌ها قرار ندهند و به آنها اجازه واکس زدن تحت هیچ شرایطی را ندهند.
بخار هیدروکربور‌های موجود در واکس می‌تواند برای خانم‌های باردار هم ضرر داشته باشد اما اگر آنها هم مانند بقیه افراد از دستکش هنگام واکس‌زدن استفاده کنند و محیط شان هم تهویه خوبی داشته باشد، اشکالی ندارد که در مواقع ضروری خودشان کفش‌هایشان را واکس بزنند.
منبع:www.salamat.com
قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان