علی فاضل قائینی، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1376.
کتاب در دو بخش سامان یافته است:
در بخش اول، زیر عنوان «نشاة علم الاصول و ظروف تاسیسه » به مباحثی چون اجتهاد در عصر ائمه(ع)، زعامت دینی و فتوا، همچنین موضع شیعه در برابر قیاس و استحسان پرداخته شده است.
در بخش دوم، با عنوان «تطور علم اصول الفقه » سیر و تحول علم اصول، در قالب چهار مدرسه بزرگ بیان شده و در ذیل هر مدرسه، به مدارس کوچک تر اشاره شده است.
نویسنده در بخش دوم، شخصیتهای برجسته علم اصول را که در دگرگونی این علم، نقش داشته اند، شناسانده است.
