روزنامه صبا: بحرانی که مدت هاست کارشناسان سلامت به روش های مختلف آن را هشدار می دهند و از مردم به مشارکت در مقابله با آن درخواست می کنند. نقشی که هنرمندان می توانند در راه مقابله با افزایش بیماریهای مختلف در جامعه ایفا کنند، یکی از ایده های جشنواره «فیلم سلامت» است. مرجانه گلچین از بازیگران شناخته شده سینما و تلویزیون در گفتوگو با ... از روند تولید برخی فیلم های ضد سلامت انتقاد کرد و در عین حال، خواستار دعوت از مردم برای حضور در جشنواره سلامت شد.
درباره آسیب هایی که سلامت مردم را تهدید می کند، در رسانه ها و محافل علمی و ... زیاد صحبت می شود. گزارش های متعددی از وضعیت فشار خون، مصرف برخی مواد غذایی مضر، آلودگی های آب و هوا و خاک و حتی آلودگی های غذایی مردم منتشر می شود. آمار ابتلا به بیماری های سخت هم در حال افزایش است. همه اینها نباید باعث شود رسانه اثرگذاری مانند سینما، به شکل فعال تری وارد این بخش شود؟
پرداختن این موضوعات قطعا مورد نظر مخاطب قرار می گیرد، شرایط اجتماعی امروز نشان می دهد مخاطب به سمت کسب آگاهی علاقه نشان می دهد. مخاطب به دنبال دیدن حقیقت جامعه در فیلم هاست است و نمی توان تصویری غیر واقعی از جامعه را به او نشان داد که همه چیز در صفا و آرامش قرار دارد. قطعا چنین فیلم هایی نه تنها تاثیرگذار نمی شوند که مورد پسند مخاطب هم قرار نخواهند گرفت.
به تازگی خبرهای ناگواری در جامعه به گوش می رسد، خبرهایی که شاید همین دو سال پیش با فیلم هایی مثل «هیس دختران فریاد نمی زنند» هشدار داده شده بود. این موضوع نشان می دهد سینما می تواند به عنوان یک بازوی کمکی دوشادوش کارشناسان و مسوولان اجتماعی قرار بگیرد و به مردم یاری برساند. اما به نظر می رسد هنوز اهمیت این هنر در سطح وسیع پذیرفته نشده است که یا راه را بر فیلمساز می بندند یا مسیر را برای آن سخت می کنند. در این میان باید از فیلمسازان اجتماعی جسور مثل پوران درخشنده تشکر کرد که با قدرت سینمای اجتماعی را در مسیر حرفه ای قرا دادند و با فیلم های خود تلنگرهای زیادی را به جامعه وارد ساختند . سینماگران اجتماعی در زمینه فرهنگسازی از مربیان مدارس و کنشگران اجتماعی چیزی کم ندارند.
در این سال ها انتقاداتی از فیلم هایی که در آن نه تنها به موضوع سلامت توجه نمی شود که حتی برخی رفتارهای ضد سلامت هم دیده می شود، در رسانه ها مطرح است. چرا هنوز این دغدغه به معنایی که باید دیده نمیشود؟
خوراک فرهنگی ذائقه مخاطب را تعیین می کند و نبود آن باعث شده نوعی سردرگمی در بدنه جامعه ایجاد شده است. از سویی مخاطب نسبت به اخبار ناگوار و وقایع اجتماعی واکنش نشان می دهد اما شاهد آن هستیم که بیشتر فیلم و برنامه های فرهنگی و آموزشی در جامعه مورد اقبال قرار نمی گیرد و اتفاقا از فیلم هایی که در آن شوخی های زننده مطرح است، استقبال می شود. مسئولان هم به این فیلم ها راحتتر اجازه تولید و اکران می دهند.
این در حالی است که باید با تولید این فیلم و سریال ها مقابله کرد. جامعه امروز نیازمند آگاهی بخشی است. خوراک فرهنگی ما باید متناسب با نیاز مخاطب آماده شده باشد نه اینکه سطح سلیقه مخاطب را تا حدی پایین بیاورد که اگر در سالن های سینما یک فیلم کمدی اکران شده باشد و بقیه فیلم ها جدی و دغدغه مند باشد، همان یک فیلم مورد استقبال قرار می گیرد. این معضل سینمای امروز است. معضلی که به دلیل مقابله با سینمای جدی و اجتماعی قد علم کرد. من هم قبول دارم برخی از فیلم ها به جای الگو سازی جامعه را به بیراهه می کشانند، این فیلم ها روز به روز هم رواج بیشتری پیدا کرده، فیلم هایی که به راحتی از سیگار و مواد مخدر در آن صحبت می شود، کلمات مبتذل و هر نوع الگوسازی غلط دیگر را ترویج می دهد که فقط کافی است یک کودک ده ساله این فیلم را ببیند تا به سادگی تحت تاثیر کلمات و رفتارهای ناشایست شخصیت های فیلم قرار بگیرد.
اگر این دغدغه ها در تولید فیلم های سینمایی مورد توجه قرار گیرد، جامعه حاضر خواهد بود آن را ببیند؟
سینما به عنوان یک مقوله فرهنگی در هر زمینه و موضوعی که حرف بزند تاثیرگذار است. سلامت، محیط زیست، روابط خانوادگی و اثرات مخرب مواد مخدر و .. موضوعاتی هستند که از طریق سینما بسیار مورد بحث قرار گرفته اند و خانواده ها را آگاه کرده اند.
در برخی از فیلم هایی که به عنوان کلیشه شناخته می شوند، اسامی افرادی به عنوان مشاوران پزشکی دیده می شود. اما باز هم این همکاری به تولید اثر قابل باوری نینجامیده است. این تعامل و همکاری چطور باید انجام شود که باعث جلب نظر مخاطبان و البته حرفه ای تر شدن فیلم ها از نظر اطلاعات پزشکی شود؟
قطعا این تعاملات اگر با در نظر داشتن فیلم نامه خوب و در دل قصه انجام شود، فیلمها را از کلیشه نجات می دهد و تاثیرگذاری آن را افزایش می دهد. حتی بعضا این تعامل می تواند تحت نظر خود مردم انجام شود. مثلا در حوزه سلامت افرادی که به صورت مستقیم و غیر مستقیم در این مسائل درگیر هستند بسیار می توانند موثر باشد. این اتفاق در برنامه سازی اکثر کشورهای دنیا جریان دارد. ما باید دنبال مرهم برای زخم های اجتماع باشیم نه اینکه فقط به آن مسکن تزریق کنیم. استفاده از کارشناس و نظرات مردم حکم همین مرهم را دارد.
بازیگر «نفس گرم» معتقد است که متاسفانه فیلم نامه ها از اتفاقات جامعه بسیار عقب است. فیلمنامهها نمیتواند عشق و گرمای یک خانواده را به درستی به تصویر بکشد.
مرجانه گلچین با بیان اینکه همیشه سعی می کند فیلم نامه هایی را انتخاب کنم که محورهای خانوادگی و عاطفی در آن حفظ شده باشد، گفت: البته شاید در این میان بسیاری از سریال های تلویزیونی را هم بازی کرده باشم که با دغدغه های من همخوانی نداشته باشد. به هر حال باید در نظر داشته باشیم حرفه ما بازیگری است و معیشت ما از این راه تامین می شود. نمی توان منتظر ماند تا فیلم نامه ای نوشته شود که با تمام ایده آل های ما همخوانی داشته باشد.
وی ادامه داد: متاسفانه ما بازیگرها انتخاب می شویم و کسانی که در راس امور قرار دهند باید دغدغه به تصویر کشیدن این مباحث را داشته باشند که متاسفانه فیلم نامه ها از اتفاقات جامعه بسیار عقب است. فیلمنامه ها نمی تواند عشق و گرمای یک خانواده را به درستی به تصویر بکشد. جامعه دچار مشکلات زیادی شده اما فیلم ها و سریال ها نمی توانند به درستی این مباحث را به تصویر بکشند.
بازیگر «نقطه سرخط» با بیان اینکه جشنواره جایگاه با اهمیتی دارد، یادآور شد: قطعا این رویدادها می تواند به جامعه کمک کند واین جشنوارهها میتواند فضای جامعه را تغییر دهد، حال مردم را خوب کند و اعتدال را در جامعه برقرار کند. بهتر است این جشنواره ها را به سمتی ببریم که مردم بیشتر به سمت آن علاقه مند شوند.
اگر گفته می شود مردم این روزها نیازمند شادی و برقراری روابط صحیح و گرم هستند این جشنواره ها می تواند این فضا را ایجاد کند.باید شرایط مالی به نوعی برای مردم در نظر گرفته شود که همه بتوانند در آن شرکت کنند ما مردم بسیار آگاهی داریم و قطعا اگر آنها را به این سمت ترغیب کنیم، استقبال خواهند کرد. باید از پتانسیل روحیه جمعی مردم استفاده کرد. جشنواره فیلم سلامت فضای خوبی برای اقناع این روحیه جمعی جوانان است.