در همین ارتباط فریدون رضوی، تحلیلگر رسانه ای و مدیر موسسه دیدبان توسعه، در تحلیل محتوای نامه مذکور گفت: این نامه نگاهی فردمحور به مقوله اقتصاد و سیاستگذاری‌های اقتصادی دارد. این همان مسیر اشتباهی است که قبلا بارها تکرار شده است. صرفِ تاکید بر افراد بدون نگاهِ برنامه‌محور گره گشای مشکلات اقتصادی ایران نیست. مهم تر از افراد، برنامه هایی است که آنان بتوانند نه با نگاهی انتزاعی و کتابخانه ای، بلکه مبتنی بر واقعیات روز جامعه و در مسیر تحقق اسناد بالادستی نظام ارائه دهند و در عمل نیز ثابت کرده باشند که توان اجرای آن را دارند.
وی افزود: در مقدمه این نامه برخی مشکلات اقتصادی که عمدتا ساختاری و بین‌رشته‌ای هستند فهرست شده است اما در ادامه وقتی از تیم اقتصادی دولت سخن گفته می‌شود، صرفا بر دو نهاد بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه تاکید می‌شود. مشخص نیست که سایر اعضای تیم اقتصادی دولت در این میان چه نقشی دارند. این نحوه برخورد، نامه مذکور را از اقدامی در مسیر خیر عمومی به نامه ای سرگشاده با کارکرد تبلیغاتی تنزل داده و این شائبه را ایجاد می کند که هدف از انتشار آن شاید صرفا نفی گزینه های موجود بوده است.
این تحلیلگر رسانه‌ای با اشاره به بخشی از نامه که در آن تاکید شده است «امضاکنندگان این نامه بدون هرگونه حمایت از گروه یا فرد خاصی، درخواست دارند که ... » اظهار داشت: اکنون روز انتخاب است. رئیس جمهوری با شناخت، تجربه و تصویری که از شرایط روز و عملکرد همکارانش در دولت یازدهم دارد گزینه‌هایی را برای تیم اقتصادی خود در نظر گرفته است. حال اینکه بگوئیم این افراد خوب نیستند بدون آن که بگوییم چه فرد یا افرادی خوب یا خوب تر هستند، مشکلی را حل نمی کند.
مدیرمسئول نشریه دیدبان توسعه افزود: این نحوه برخورد به معنای آن است که در خوشبینامه ترین حالت این بار نیز همچون بسیاری دیگر از نامه نگاری های مشابه در ایامی مشابه، با یک ادبیات سلبی مواجه هستیم که در ادبیات عامه به آن غرزدن می‌گویند. آیا این گروه از اقتصاددانان نتوانسته اند یک یا چند گزینه مشخص ارایه کنند؟ شاید بهتر بود که نویسندگان نامه می کردند که از نظر آنان، ردای عضویت در تیم اقتصادی دولت مناسبِ چه فرد یا افرادی است که البته در این صورت شاید تعداد امضاکنندگان نامه به رقمِ کنونی هم نمی رسید.
وی محتوای این نامه را «مبتنی بر آرمانگرایی صرف و دوری از واقعگرایی» ارزیابی کرد و گفت: نویسندگان نامه، با برشمردنِ برخی خصوصیات گزینه مطلوب، صرفا نقطه آرمانی خود را مشخص کرده اند، اما به این پرسش پاسخ نداده اند که از نظر آنان در کدام دوره یا دوره ها، تیم اقتصادی دولت کارنامه ای نزدیک به نگاه آرمانی آنان داشته است و آیا آن تیم برای راهبری وضعیت کنونی و تداوم توفیقات دولت یازدهم در حوزه اقتصادی توان و کارکرد دارد؟
مدیر موسسه دیدبان توسعه با اشاره به برخی موفقیت های تیم اقتصادی دولت گفت: در کنار انتقاداتی که طبعا در برخی حوزه ها مطرح باشد اما بر همگان مبرهن است که کنترل تورم مرهون سیاست های درست مالی و کنترل کسری بودجه بوده که با راهبری سازمان برنامه و بودجه محقق شد. همچنین شایسته نیست که فراموش شود همین تیم منسجم اقتصادی و سازمان برنامه و بودجه بود که با سیاست های خود اقتصاد ایران را با آرامش و بی هیاهو از روزهای اوج تحریم های ظالمانه غرب علیه ایران و نفت ارزان در سال های نخست استقرار دولت یازدهم به سلامت عبور داد.
رضوی در پایان تاکید کرد: قطعا نویسندگان این نامه نیز بر این مهم واقف بوده اند که تیم اقتصادی دولت یازدهم از حیث انسجام و عملکرد، با در نظر گرفتن شرایط روز جامعه و شاخص های اقتصادی که در سال 92 تحویل گرفته اند، مطلوب‌ترین کارنامه ممکن را نسبت به تیم های اقتصادی پیشین داشته اند. اینکه نویسندگان نامه به آسانی از اظهارنظر در این باره گذشته اند، بر ابهامات درباره مقصودِ اصلی تهیه کنندگان آن دامن می زند. چرا که شاید اذعان بر این مهم، نگارش نامه را از اساس فاقد معنا می کرد.
