پزشکان به وسیله دو نوع لیزر خال‌ها را برمی‌دارند. لیزر CO2، خال را از ریشه برمی‌دارد و مانند جراحی عمل می‌کند که حتی جای بخیه هم از خود باقی نمی‌گذارد. خال‌های عمیق و برجسته که گاهی مو هم روی آن وجود دارد، بعضی اوقات به وسیله پزشک به دلیل ملاحظاتی از عمق برداشته نمی‌شوند چون امکان عود وجود دارد.
اما اگر از عمق بردارند و روند ترمیم زخم در فرد هم خوب باشد، مشکلی به جا نمی‌ماند. لیزرهای دیگری هم داریم که برای برداشتن خال‌های صاف کاربرد دارند. این خال‌ها را هم می‌شود با لیزر CO2 ظریف‌تر برداشت اما اغلب با لیزرهای مخصوص ضایعات رنگدانه‌ای آنها را برمی‌داریم مانند لیزر روی یا ان‌دی‌یگ و این کار چند بار باید صورت بگیرد تا کم‌کم سلول‌های رنگدانه‌ای تخریب شوند. به همین دلیل اگر چند بار لیزر استفاده شود و فرد نیز از نور آفتاب محافظت داشته باشد، احتمال عود خال به رقم ناچیزی خواهد رسید. به‌طور معمول، فاصله انجام لیزر برای از بین بردن خال‌ها حدود چهار تا هشت هفته یک بار است که باید فرصت کافی بدهیم تا بدن ماده رنگی تخریب شده را دفع کند و دوباره مرحله بعد صورت بگیرد.
مهم‌ترین قدم در برداشتن خال‌ها این است که حتما به وسیله پزشک بررسی شوند و از نظر خوش‌خیم یا بدخیم بودن با معاینات بالینی و تشخیصی به طور کامل بررسی شوند. شما هم اگر حتی از نظر زیبایی می‌خواهید خالی را بردارید باید نکاتی را در نظر بگیرید که اولین آن تغییرات بدن شما در روند ترمیم زخم‌هاست. آیا شما به محض اینکه در بدنتان زخمی ایجاد می‌شود، آن زخم باقی می‌ماند و حتی در محل آن گوشت اضافه ایجاد می‌شود. اگر چنین است، حتما به پزشکتان بگویید. درباره خال‌های ناحیه لب فوقانی، چانه، گردن، روی بازوها و سینه که مستعدترند به تشکیل گوشت اضافه، پزشک شما باید آگاه باشد. اگر پزشک با بررسی متوجه شده که برداشتن خال غیرضروری است و احتمال وجود گوشت اضافی در شما زیاد است، می‌توانید صرف‌نظر کنید و یا از طریق لیزر و دستگاه‌های رادیوفرکوئسی که با ظرافت خاصی و بدون نیاز به بخیه و یا حتی گذاشتن اسکار خال‌ها را برمی‌دارند، اقدام به از بین بردن خال شما کند.
منبع:www.salamat.com
/ک
