افسانه ی هولوکاست
«در یک کشوری کسی به افسانه ی هولوکاست اعتراض میکند، میگوید من قبول ندارم؛ او را زندان می اندازند، محکومش میکنند که چرا یک حادثه ی پنداری تاریخی را انکار میکنی! حالا گیرم پنداری هم نباشد - واقعی باشد - خیلی خوب، انکار یک حادثه ی واقعی تاریخی مگر جرم است؟ اگر برای کسی روشن نشد، ثابت نشد و او انکار کرد یا حتّی در آن تردید کرد، او را بیندازند زندان! الان در کشورهای مدعی تمدن در اروپا قضیه این است: اگر کسی اعتراض کند، تردید کند، قبول نداشته باشد، دادگاه ها محکومش میکنند»[1]
واقعه ی مجهول الحال هولوکاست
« امروز در بسیاری از کشورهای غربی کسی جرأت ندارد که واقعه ی مجهول الحال هولوکاست را زیر سؤال ببرد. آن طوری که اطّلاع دادند به ما، در آمریکا اگر کسانی با تکیه به مبانی روانشناسی و جامعه شناسی بخواهند بر علیه همجنس بازی چیزی بنویسند و منتشر کنند، قادر نخواهند بود، جلویشان گرفته میشود! اینها چطور ملتزم به آزادی بیانند؟ آن جایی که پای سیاستهای خبیث صهیونیستی در میان است که باید اخلاق ملّتها و نسلهای جوان به فساد کشیده بشود، در آنجا آزادی بیان معنا ندارد و کسی جرأت نمیکند و حق ندارد در مقابل این سیاست خباثت آلود و رذیلانه چیزی منتشر کند - یا در قبال مسئله ای مثل هولوکاست - امّا برای اهانت به مقدّسات اسلامی و به خیال خودشان برای سبک کردن این مقدّسات در چشم جوانان کشورهای اسلامی چرا! کسی از اینها باور نمیکند.»[2]
عدم تحمل رسانه های غربی و صهیونیستی از طرح سؤال و تحقیق درباره هولوکاست
« اکنون 60 سال از اشغال فلسطین میگذرد. در این مدت همه ی ابزارهای قدرت مادی در خدمت غاصبان قرار گرفته است؛ از پول و سلاح و فناوری، تا تلاشهای سیاسی و دیپلماسی، و تا شبکه ی عظیم امپراتوری خبری و اطلاع رسانی.به رغم این تلاش شیطانی گسترده و حیرت آور، غاصبان و حامیان آنان نه تنها نتوانسته اند مسأله ی مشروعیت رژیم صهیونیستی را حل کنند، بلکه این مسأله با گذشت زمان بغرنج تر هم شده است.عدم تحمل رسانه های غربی و صهیونیستی و دولتهای حامی صهیونیزم در برابرِ حتی طرح سؤال و تحقیق درباره هولوکاست که بهانه ی غصب فلسطین بود، یکی از نشانه های این تزلزل و ابهام است.»[3]
مقابله غرب با کسانی که هولوکاست را زیر سئوال ببرند
«امریکا در حدود دویست بازداشتگاه مخفی در سراسر دنیا دارد که تعدادی از این بازداشتگاهها در اروپاست؛ اروپایی هایی که حقوق بشر لقلقه ی زبانشان است و از هر طرف حرکت می کنند، اسم حقوق بشر را می آورند که ما پایبند حقوق بشریم! این حقوق بشر است؟ در مقابل آن کسی که هولوکاست را مورد سؤال قرار بدهد، همه بسیج می شوند ـ دادگاه هاشان، دولتهاشان، روزنامه هاشان ـ اما در مقابل اهانت به نبی مکرم اسلام، نه فقط اعتراض نمی کنند، بلکه همصدایی هم می کنند! این حقوق بشر است؟ این احترام به انسانیت است؟ این احترام به انسانهاست؟»[4]
جرم بودن تحقیق و تردید درباره ی هولوکاست
«غرب بویژه پس از سردمداری آمریکا، با ستمهای آشکار و رفتارهای بی منطق و استکبار و غرور بی حد و حصر، در جهان اسلام به یک ضد ارزش تبدیل شده است. رفتار آنان با مردم فلسطین و متقابلاً رفتار آنان با دولت خونخوار صهیونیست؛ موضع آنان در قبال اعتراف رژیم صهیونیستی به سلاح اتمی و متقابلاً موضع آنان در برابر استفاده غیرنظامی ایران از انرژی هسته ای؛ حمایت آنان از حمله ی نظامی بر لبنان و کمک تسلیحاتی و سیاسی به حمله کننده و متقابلاً ضدیت آنان با مدافعان جان برکف لبنانی؛ باجگیری دائمی آنان از دولتهای عربی و متقابلاً باج دهی همیشگی آنان به رژیم صهیونیستی؛ حمایت از اهانت کنندگان به مقدسات اسلام و حتی افتراء و اهانت صریح بلندپایگان غربی ازقبیل پاپ به این آئین الهی و متقابلاً جرم شمردن تحقیق و تردید درباره ی هولوکاست و کیان صهیونیستی؛ حمله نظامی و کشتار و ویرانی در عراق و افغانستان بنام دمــــوکراسی، و متقابلاً توطئه بر ضد دولتهای منتخب مردمسالار در فلسطین و عراق و آمریکای لاتین و هر جای دیگری که عوامل آمریکا و صهیونیست بر سر کار نیامده باشند؛ غوغای مبارزه با تروریسم و متقابلاً گفت و گوی پنهانی و حتی کمک به تروریستهای جرّار در عراق و غیره..این رفتارهای نامعقول و کین توزانه بر ملتهای مسلمان حجت را تمام کرده و به بیداری اسلامی کمک رسانده است.»[5]
پی نوشت:
[1] دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری 18/12/90
[2] مراسم تحلیف، دانش آموختگی و اعطای سردوشی دانشجویان دانشگاه های افسری 27/06/91
[3] چهارمین کنفرانس حمایت از ملت فلسطین 14/12/87
[4] اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی 01/01/87
[5] پیام رهبر معظم انقلاب بمناسبت کنگره عظیم حج 08/10/85