منظور از سرطان دهان، ضایعات بدخیمی است که در نواحی مختلف دهان و حلق رخ می‌دهد. این ضایعات انواع مختلفی دارند اما معمول‌ترین نوع آنها کارسینوم سلول سنگ‌فرشی نام دارد. اگرچه شیوع کلی این نوع سرطان بالا نیست، از آنجا که در صورت تشخیص دیرهنگام ممکن است به عوارض شدیدی مثل از دست رفتن قسمتی از فکین یا بافت‌های نرم دهان (مثل زبان) منجر شود و یا حتی منجر به مرگ شود، بسیار اهمیت دارد که از این بیماری پیشگیری شود و در صورت بروز بلافاصله تشخیص داده شود و اقدامات لازم انجام شود.
عوامل اصلی خطر برای ایجاد سرطان دهان شامل مصرف دخانیات و تنباکو (چه به صورت دود کردنی و چه به صورت جویدنی) و همچنین مصرف الکل است. این دو عامل اثر تشدیدکنندگی روی هم دارند؛ یعنی اگر با هم مصرف شوند احتمال ایجاد بیماری خیلی بالا می‌رود.
همچنین احتمال بیماری در کسانی که سابقه سرطان در قسمت‌های مختلف بدن دارند نیز بیشتر است. عوامل دیگری نیز مثل کمبود ویتامین‌های A و C و E و آهن، سابقه ژنتیکی، نور خورشید (برای سرطان لب)، ضربه‌ها و تحریکات ناشی از دندان‌ها (مثلا دندان‌ها یا پرکردگی‌هایی که شکستگی دارند و یا دست دندان‌های نامناسب) و بعضی عفونت‌های ویروسی نیز اگرچه عامل خطر مستقیم محسوب نمی‌شوند، فرد را مستعد ابتلا به سرطان دهان می‌کند. این بیماری بیشتر در مردان و در سنین بالای 50 سال دیده می‌شود.
برای پیشگیری از سرطان دهان توصیه اکید می‌شود که مصرف دخانیات و الکل ترک شود و حداقل 5 وعده میوه و سبزیجات تازه در روز مصرف شود. همچنین در صورتی که هر زخم یا ضایعه‌ای بیش از دو هفته در دهان باقی بماند باید حتما به دندانپزشک یا متخصص بیماری‌های دهان مراجعه کرد. مردان بالای 50 سال و کسانی که سابقه سرطان دارند باید بیشتر مراقب رعایت این توصیه‌ها باشند.
منبع:www.salamat.com
/ع
