چه اتفاقی می‌افتاد اگر به شما می‌گفتیم افرادی وجود دارند که در واقع تغییر در اندازه‌ی اعضای بدن و گم کردن زمان را مانند آلیس تجربه می‌کنند؟ ممکن است فکر کنید که آنها این چیزها را در ذهنشان تصور می‌کنند، اما اینطور نیست. سندرم آلیس در سرزمین عجایب یک بیماری عصبی است که موجب می‌شود فرد مبتلا چیزها را به طور ناگهانی کوچک یا بزرگ ببیند. در این مقاله حقایق بیشتری در مورد این سندرم بیابید.
آیا می‌دانستید؟
لوئیس کارول، نویسنده‌ی کتاب آلیس در سرزمین عجایب، مبتلا به بیماری میگرن بوده و به همین دلیل او نیز مشاهدات و درک تحریف شده‌ای همچون سندرم آلیس در سرزمین عجایب را تجربه کرده بود.
ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب جذاب و سرگرم کننده بوده، اما چه اتفاقی می‌افتاد اگر به شما می‌گفتیم که بعضی افراد در واقع چیزهایی را تجربه می‌کنند که آلیس پس از نوشیدن یک نوشیدنی جادویی آنها را تجربه می‌کرد؟ بله، یک بیماری عصبی وجود دارد که معمولاً در کودکان دیده می‌شود و موجب درد و رنج افراد شده به گونه‌ای که گمان می‌کنند اندازه‌ی اعضای بدنشان در حال افزایش و کاهش است. از آنجا که به نظر می‌رسد علائم و نشانه‌های این پریشانی دقیقاً مانند نشانه‌های آلیس است، در نتیجه این عارضه تحت عنوان سندرم آلیس در سرزمین عجایب (AWS) شناخته شده است.
سندرم آلیس در سرزمین عجایب چیست؟
این سندرم همچنین خویشاوند نزدیک خود بنام سندرم شبیه آلیس در سرزمین عجایب (AWLS) را پیدا کرده که در آن فرد مبتلا درک اشتباهی از اندازه، شکل یا فاصله‌ی اشیاء دارد. در حالی که علت دقیق AWS هنوز مشخص نیست، با این حال، آن را معمولاً با میگرن، صرع، و حتی عفونت‌های ویروسی در ارتباط می‌دانند.
علائم سندرم آلیس در سرزمین عجایب
دامنه‌ی علائم این سندرم، از دیدن اشیاء کوچک‌تر از آنچه واقعاً هستند (خُرد بینی)، دیدن اشیاء بزرگتر از آنچه واقعاً می‌باشند (درشت بینی)، و تا دیدن اشیاء دورتر از فاصله‌ی حقیقی (teleopsia) می‌باشد.
تاریخچه‌ی این سندرم
جان تاد، روانپزشک بریتانیایی است که برای نخستین بار شرحی از این سندرم در سال 1955 ارائه داد. دکتر تاد بیماران بسیاری داشت که از میگرن رنج می‌بردند و همچنین از دیدن غیر معمول و خارج از تناسب و اندازه‌ی اشیاء پیرامونشان شکایت داشتند.
این افراد درک تحریف شده‌ای از اندازه بدن خود و یا اشیاء و همچنین حس تحریف شده‌ای از زمان داشتند به گونه‌ای که آنها را به این باور می‌رساند زمان یا به سرعت لاک پشت حرکت می‌کند و یا با شتاب و سرعت زیاد در حال گذشتن است.
با وجود داشتن این توهمات، هیچ یک از بیماران او هیچ گونه نقص یا نشانه‌هایی از بیماری‌های مغزی و یا بیماری‌های روانی را از خود نشان نمی‌دادند. بیماران به خوبی درک می‌کردند که دچار توهم شده‌اند، و آنچه تجربه می‌کنند واقعی نبوده است.
این امر موجب گشت دکتر تاد این علائم را با شخصیت معروف کتاب لوئیس کارول یعنی آلیس پیوند دهد. او همچنین معتقد بود کارول، که از میگرن رنج می‌برد، علائم مشابهی را تجربه می‌کرده و از آن به عنوان الگویی الهام بخش در نوشتن رمان فانتزی معروفش یعنی آلیس در سرزمین عجایب استفاده کرده است.
علاوه بر خطا در ادراک دیداری، در برخی موارد، ادراک لامسه و شنوایی نیز می‌توانند تحریف شوند. در حالی که AWS می‌تواند در هر زمان از روز اتفاق افتد، علائم آن بیشتر در زمان نزدیک به خواب فرد احساس می‌شود. در حالی که واضح است فردی که این سندرم را تجربه می‌کند، از دیدن تحریف شده‌ی اشیاء و تغییر در دیگر حواس و گذشت زمان دچار ترس می‌شود، با این حال این سندرم خطرناک نمی‌باشد. در حالی که هیچ درمان خاصی برای سندرم آلیس در سرزمین عجایب وجود ندارد، شدت توهمات با گذشت زمان فروکش می‌کند.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.
