تحریریه زندگی آنلاین : سندرم کوتارد یا سندرم کورپس ( سندرم مرده متحرک ) یک اختلال روانی است که در آن بیماران توهم‌هایی را تجربه می‌کنند که آن‌ها مرده‌اند، وجود ندارند،فسادپذیر هستند و یا ارگان‌های حیاتی خود را از دست داده‌اند ! سندرم مرده متحرک یا سندرم خودمرده پنداری یک اختلال عصبی غیر رایج است که در آن بیماران توهم‌ها یا باورهای غلطی را قبول می‌کنند که آن‌ها مرده‌اند.در برخی موارد آن‌ها حتی می‌توانند بوی گوشت پوسیده را استشمام کنند.این وضعیت را به سادگی می‌توان با نظریه ” انکار زندگی ” توجیه کرد.این علائم گاهی می‌تواند با احساس گناه ، اضطراب و منفی همراه باشد.به علاوه برخی بیماران ممکن است توهمات جاودانگی داشته باشند !
سندرم کوتارد یا خودمرده پنداری در ابتدا توسط جول کوتارد در سال 1880 با عنوان ” هذیان‌های منفی ” توصیف شد.مطالعات نشان داده است که این بیماری در افراد مسن‌تر که دارای افسردگی نیز هستند،شایع‌تر می‌باشد؛همچنین ممکن است در بیماران مبتلابه اختلالاتی نظیر اسکیزوفرنی، اختلالات دوقطبی، آسیب مغزی، آتروفی مغزی، اختلالات تشنج، افسردگی، تومور مغزی، سکته مغزی، میگرن و در بیماران مبتلابه اختلالات توهمی رخ دهد . لازم به ذکر است این سندرم بر روی زنان تأثیرگذارتر از مردان است.
اگرچه علت دقیق آن مشخص نشده است اما آسیب در ناحیه پیشانی و قسمت جلویی و اطراف آن در نیمکره راست مغز با این بیماری مرتبط است. برخی بیمارانی که از ” سندرم مرده متحرک ” رنج می‌برند،از گرسنگی مرده‌اند زیرا آن‌ها خودشان را از غذا محروم کرده و فکر می‌کردند قبلاً مرده‌اند. این بیماران همچنین تمایل به خودکشی و آسیب رساندن به خودشان را دارند.
وضعیت بیمار بر اساس علائم اولیه مشخص می‌شود.آزمایشات نیز برای تشخیص بیماری‌های مرتبط و یا رد آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.درمان سندرم کوتارد در حال حاضر با داروهای ضدافسردگی ،داروهای ضد روان‌پریشی و داروهای تثبیت‌کننده خلق‌وخو انجام می‌شود .طبق گزارشات، درمان با ضربه الکترونیکی تشنج‌آور مؤثر تر از استفاده از دارو به تنهایی است.
بیشتربخوانید:
علل و فاکتورهای خطرساز سندرم کوتارد
سندرم کوتارد به دلیل آسیب در پیشانی و نیمکره راست مغز اتفاق می‌افتد اما علت دقیق ایجاد آن هنوز مشخص نیست، با این حال مطالعات نشان میدهد به خاطر آسیب به این بخش‌ها این سندرم ایجاد می‌شود.
عوامل خطرساز مرتبط با سندرم کوتارد ( سندرم مرده متحرک ) :
همان‌طور که گفته شد،در افراد مسن که اختلالات افسردگی نیز دارند رایج‌تر است.
با سایر اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی، اختلالات دوقطبی و زوال عقل همراه است.
با سایر شرایطی که بر روی مغز تأثیر می‌گذارند مانند آتروفی مغزی، تومورهای مغزی، اختلالات تشنج، آسیب مغزی، میگرن، بیماری پارکینسون و سکته مغزی.
همچنین این سندرم می‌تواند در اثر واکنش نامطلوب یک دارو ایجاد شود . آسیکلوویر و سایر داروهای ضد ویروس که در بیماران مبتلابه نارسایی کلیه استفاده می‌شود.
بیشتربخوانید:
نشانه‌ها و علائم سندرم خودمرده پنداری یا کوتارد
افراد مبتلابه سندرم کوتارد ، باور دارند که مرده‌اند.بیماران مبتلابه سندرم مرده متحرک در مراحل ابتدایی احساس اضطراب مبهمی دارند.این بدان معنی است که آن‌ها اعتقاد دارند مرده‌اند ، وجود خارجی ندارند و فسادپذیر هستند ( حتی می‌توانند گوشت پوسیده ببویند ) یا فکر می‌کنند اندام‌های حیاتی خود را از دست داده‌اند؛در مقابل ، برخی دیگر از بیماران فکر می‌کنند واقعاً جاودانه هستند !
ویژگی‌های علمی شامل افسردگی، احساس گناه، منفی بودن و عدم حساسیت به درد است.بیماران همچنین ممکن است معتقد باشند که فلج هستند و یا توهمات سمعی و بویایی دارند.
افراد مبتلا به این اختلال نمی‌توانند چهره خود را تشخیص دهند و هیچ علاقه‌ای به زندگی اجتماعی و یا لذت را نشان نمی‌دهند.آن‌ها همیشه پارانوئید یا به عیارت دیگر بدگمان هستند.آن‌ها به خودکشی تمایل دارند و یا به خود آسیب می‌رسانند.آن‌ها حس واقعی هستی را از دست می‌دهند و دیدگاه جهان را تحریف می‌کنند.
یامادا یک طبقه‌بندی برای سندرم کوتارد پیشنهاد داد و بر اساس علائم ، آن را به سه مرحله تقسیم کرد : مرحله رویش ، مرحله شکوفایی و مرحله مزمن.
مرحله رویش : در این مرحله،بیمار ویژگی‌های خاصی از حالت افسردگی نشان میدهد،نگرانی شدید از ناخوشی و ترس بیش از حد از بیماری را دارد .
مرحله شکوفایی : در این مرحله، بیمار ویژگی‌های واقعی سندرم را نشان میدهد،یعنی توهم مردن یا جاودانه بودن؛ این مرحله با اضطراب و نگرانی همراه است.
مرحله مزمن : در این مرحله،فرد افسردگی شدید را به علت اختلالات عاطفی یا پارانویا نشان میدهد.
بیشتربخوانید:
تشخیص سندرم کوتارد ( مرده متحرک )
سندرم کوتارد بر اساس تاریخچه و علائم بیمار تشخیص داده می‌شود.تست ها برای حذف سایر شرایط و همچنین تشخیص بیماری‌های مرتبط استفاده می‌شود.این آزمایش‌ها عبارت‌اند از:
آزمایش خون
سی‌تی‌اسکن
ام آر آی
اس پی ای سی تی ( مقطع‌نگاری رایانه‌ای تک‌فوتونی )
نوار مغز
درمان سندرم خودمرده پنداری
این سندرم با داروهای ترکیبی و درمان الکترونیکی ، درمان می‌شود.درمان سندرم کوتارد شامل موارد زیر است :
شناسایی و درمان عوامل خطرساز ؛ عوامل خطر برای سندرم کوتارد باید شناسایی و درمان شوند.
ضدافسردگی ، ضد روان‌پریشی و تثبیت‌کننده خلق ؛ این داروها برای درمان سندرم کوتارد استفاده می‌شوند همان‌طور که برای سایر سندرم‌هایی که از طریق اختلالات روانی ایجاد می‌شوند ، نظیر : سندرم کاپگراس ، سندرم استندال و سندرم فرگولی . بر اساس شرایط ، بیمار باید یا به صورت تک دارو و یا با داروی ترکیبی درمان شود . داروهای تثبیت‌کننده خلق برای بیماران دوقطبی تأثیرگذارتر است.
درمان الکترونیکی ؛ در بسیاری از موارد ثابت شده است که ترکیبی از درمان الکترونیکی ( ECT ) با داروها برای درمان یا کنترل بیماری در مقایسه با استفاده از داروها به تنهایی ، مؤثرتر است . ای سی تی شامل قرار دادن الکترود در سر بیمار و ایجاد ضربه‌های کوچک است.
برخی از بیماران با درمان به موقع بهبود می‌یابند و برخی دیگر به خاطر شدت گرسنگی می‌میرند.برخی بیماران نیز تمایل به خودکشی دارند که باید از آنان مراقبت به عمل آورد.
حقایقی جالب درباره سندرم کوتارد ( خودمرده پنداری )
برخی از موارد جالبی که در مورد این سندرم گزارش شده است را در زیر بخوانید :
یک زن 53 ساله فیلیپینی شکایت کرد که مُرده است،پس از اینکه او را به بیمارستان بردند؛درخواست کرد که او را به سردخانه و در کنار سایر مردگان ببرند. پس از پرسش چند سؤال،او با نگرانی ابراز کرد که بهیاران سعی داشتند خانه او را بسوزانند.او همچنین از ناامیدی،انرژی کم،کاهش اشتها و اضطراب بیش از حد شکایت داشت.جالب است بدانید که وضعیت او به درمان با دارو پاسخ داد.
یک بیمار که پس از یک دوره بستری از ادینبورگ به آفریقای جنوبی برده شده بود که پس از مرگ او را به جهنم برده‌اند.او معتقد بود به خاطر سپتیسمی ، ایدز یا مصرف بیش از حد مواد مخدر مرده است.همچنین او معتقد بود روح مادرش با او همراه بوده است.
