سرویس فرهنگی فردا: عباس سلیمی نمین مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران در یادداشتی در ارتباط با حواشی اخیر پیرامون برگزاری کنسرت شهرام ناظری در شهر قوچان نوشت: آنچه در قوچان توسط یک مقام قضایی صورت گرفت این سؤال را به‌جد مطرح می‌سازد که آیا قوه محترم قضاییه مسئولیت تصمیمات منصوبان خود را به عهده می‌گیرد یا خیر؟ به عبارت دیگر، اگر صدور حکمی مبنای دقیق حقوقی نداشت آیا با صادرکننده آن برخورد انضباطی صورت خواهد گرفت یا الزاماً شاکی خصوصی می‌بایست راه دادسرای انتظامی قضات را در پیش گیرد که البته بسیار پرهزینه است؟
رمضانعلی آذری- دادستان محترم قوچان- بعد از دستور پلمپ محل برگزاری کنسرت شهرام ناظری در این شهر به خبرگزاری ایرنا گفت: «با وجود تذکرات مکرر در چند روز گذشته مبنی بر انتخاب محل نامناسب برای برگزاری کنسرت شهرام ناظری، عوامل اجرایی به این تذکرات توجهی نکردند که اکنون به طور رسمی محل در نظر گرفته شده برای اجرای این برنامه پلمپ شده است». وی همچنین افزود: «سالن ورزشی کارگران در منطقه یعقوب آباد قوچان برای برپایی کنسرت انتخاب مناسب و شایسته‌ای نبود و شأن هنرمندان و مردم شریف قوچان در این انتخاب نادیده گرفته شده است». (خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، جمعه 6 مرداد 1396)
از سوی دیگر حمید ضیایی- سرپرست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی قوچان- اعلام کرد که لغو کنسرت شهرام ناظری بدون اطلاع کتبی صورت گرفته است. همچنین افشین تحفه‌گر- معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی- جمعه شب (6 مرداد) گفت: تا کنون هیچ ابلاغیه رسمی در خصوص لغو و یا به تعویق افتادن این برنامه به ما نرسیده است.
در این زمینه چند نکته قابل تأمل است که امید است مقامات محترم قضایی به‌ویژه ریاست محترم این رکن مهم نظام سیاسی کشور به آن توجه کنند:
1. در حالی که مسئولان فرهنگی شهرستان و استان رسماً طی مصاحبه‌های جداگانه اعلام داشته‌اند که هیچ گونه اطلاع مکتوب و رسمی از سوی دادستان قوچان دریافت نداشته‌اند وی مدعی است تذکرات مکرری مبنی بر نامناسب بودن محل برگزاری به عوامل اجرایی داده شده است. قطعاً در این زمینه یک طرف خلاف حقیقت را منعکس می‌سازد؛ لذا لازم است بعد از تحقیق با خلاف‌گوینده برخورد لازم صورت گیرد به‌ویژه اگر وی یک مقام قضایی باشد.
2. آیا دادستان در ارتباط با تشخیص این‌که محل برگزاری یک فعالیت هنری مناسب با شأن هنرمندان و مردم است یا خیر، مسئولیتی دارد؟
3. آیا مواجه ساختن هنرمندان و مردم با درهای پلمب شده نادیده گرفتن شئونات جامعه هنردوست است یا برگزاری آن در محلی که ولو به سلیقه دادستان محترم نامناسب است؟
4. از آن‌جا که این‌گونه دستورات قضایی در استان خراسان مسبوق به سابقه بوده است بر مسئولان محترم قضائیه فرض است که در این زمینه تحقیق کنند که آیا مورد اخیر نیز در ارتباط با برداشت شخصی یکی از مقامات این استان است که حریم امام هشتم را کل استان می‌داند یا خیر؟
5. هفته گذشته معاونت محترم قوه قضاییه طی مصاحبه‌ای رسماً اعلام کرد که از نظر قوه قضاییه محدوده حرم امام رضا علیه السلام صرفاً مشهد است؛ بنابراین در صورتی‌که عملکرد دادستان قوچان مرتبط با نگاه شخص مورد اشاره باشد آیا شایسته است که مقامات قضایی هریک از جایی الهام گیرند؟
6. از آن جا که با توجیه دفاع از شأن هنرمندان و مردم، شئونات هنردوستان زیر پا گذاشته شده آیا آن چه بر در رسانه‌ها انعکاس یافته عذر بدتر از گناه نیست؟
در پایان باید یادآور شوم در حالی‌که به لحاظ کمیت برگزاری کنسرت در سراسر ایران پدیده‌ای کم‌مانند است چرا می‌بایست با برخی عملکردهای سلیقه‌ای آن هم با توجیهاتی که به هیچ وجه شایسته نیست فضای فعالیت‌های هنری کشور وارونه جلوه داده شود؟ بدون شک پیگیری شایسته دستگاه قضا می‌تواند برای همیشه این نوع انحراف اذهان عمومی از مسائل اساسی جامعه را پایان بخشد و قانون‌محوری را بر سلیقه‌محوری رجحان دهد.
