به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خانه ملت، حشمت الله فلاحت پیشه نماینده مردم اسلام آباد غرب و دالاهو در مجلس شورای اسلامی در نامه ای خطاب به مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق، نسبت به آینده اقلیم کردستان پس از همه پرسی استقلال ابراز نگرانی کرد.
متن نامه عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی بدین شرح است:
«جناب آقای مسعود بارزانی
ریاست محترم اقلیم کردستان عراق
سلام و دعا
احتراما به عنوان یک سیاستمدار کرد که تاکنون بارها برای مظلومیت تاریخی کردها چه در خانههای خود و چه در غربت گریه کردهام اجازه میخواهم در قالب این نامه مراتب نگرانی خودم را نسبت به آینده برادران و خواهران کردم به عرض برسانم.
در طول جنگهای جهانی در ایام شکلگیری دول مستقل غرب آسیا، در سه دهه مسلخ احزاب بعث منطقه و خاصه دوران جنایات صدام حسین ملعون و البته در دوران فقدان تساهل سیاسی کشورهای ترکیه و سوریه، حقوق بیشماری از کردها تضییع شده است. اقدامات و جنایاتی چون «انفال» و آواره کردن و کوچ اجباری چه با اسلحه و چه با مصوبه، بسیاری از کردها را در عراق مظلومانه به قربانگاه برد ولی روح مقاومت در سینه ستبر شیرمردان و شیرزنان کرد زنده ماند.
بدون شک بیشترین جنایات علیه کردها در سرزمین بینالنهرین، عراق و به دست صدام دیکتاتور قرن 20 انجام گرفت. حلبچه بزرگترین جنایت شیمیایی تاریخ علیه غیرنظامیان و «نمود جنایتی علیه بشریت بود» که در آن صدام و 350 شرکت تولید و صادرات مواد شیمیایی از 36 کشور جهان نقش داشتند. اگر محاکمه صدام و دیگر جنایتکاران بعثی را در تصمیمی سیاسی نیمه تمام نمیگذاشتند مظلومیت مردمان عراق و ایران در سایه تبانی بعث عراق، ارتجاع عرب و مدعیان دموکراسی در غرب بیشتر آشکار میشد.
جناب آقای بارزانی برادر عزیزم
به گواه تاریخ، آن دسته از مقامات سیاسی، اطلاعاتی و فعالان رسانهای غرب و رژیم صهیونیستی که همواره به نام حقوق بشر، دموکراسی و سامان لیبرالیستی، بیثباتی را به اقلیم کردی تحمیل کردهاند، خود در پشت صحنه شریک جرم دیکتاتورهای منطقه در قتل عام کردها و دیگر مردمان مبارز منطقه و خاصه عراق بودهاند. از سال 2003 میلادی با آغاز روند پرشتاب سقوط صدام و نظامسازی سیاسی بعد از آن، درایت برادر روشناندیشم جلال طالبانی، جنابعالی و دیگر مبارزان سابق و سیاستمداران امروز کرد سبب شد تا کردها در استقرار ثبات سیاسی عراق نقش محوری بازی کنند و اکنون انتظار این است که چنین نقشی ادامه یابد.
پدیده هنوز مشکوک داعش و تروریسم سلفی آثار زیانبار مادی و معنوی بر منطقه و بخصوص در عراق و سوریه گذاشته است و فراموش نمیشود که بزرگترین جنایات داعش در این منطقه علیه مردان، زنان و کودکان کرد رخ داد. خون و غیرت کردی به حدی به جوش آمد که هنگامه جنایات شمال عراق و کوبانی، جوانان کرد در کرمانشاه، سنندج، اورامانات، اسلامآباد غرب، قصرشیرین، مهاباد، اورمیه، بانه، سقز، کامیان و بسیاری از مناطق دیگر خواستار حضور در کنار خواهران و برادران پیش مرگی خود شدند. به خوبی میدانید که نخستین شکست داعش از «جلولا» و با کمک برادران ایرانی شروع شد.
اما برادرم جناب آقای بارزانی بدون شک این پایان توطئه نیست، میخواهند توطئه آینده را «قوممحور» سامان دهند. اگر راهبردهای سه اتاق فکر صهیونیستی، ارتجاعی و نومحافظهکاری جنگطلب آمریکایی را کنار هم بگذارید به این توطئه پی خواهید برد.
به درایت جنابعالی، برادران و خواهران کردم در عراق ایمان دارم و در عین حال انتظار دارم به دلسوزی و انصاف بنده در قبال خودتان ایمان داشته باشید. ایمان بنده به شما به خاطر پختگی جماعت کرد در دوران تحولات پنج دهه اخیر است و معتقدم که ایمان شما به دلسوزی بنده نیز بعد از مطالعه 24 سال سابقه و دفاع علمی، رسانهای و سیاسیام از حقانیت کردهای منطقه حاصل خواهد شد.
بر این اساس برادرانه انتظار دارم با احتیاط بیشتری در خصوص همهپرسی استقلال کردستان در سپتامبر سال جاری عمل نمایید. عراق هنوز از توطئه داعش خلاص نشده است. این کشور رنجور و مظلوم نیازمند ثبات بعد از بحران است. اگر تحت هر عنوانی دولت مرکزی تضعیف شود، عراق روی آرامش نخواهد دید. اکنون بخش اعظم بودجه این کشور صرف امنیت میشود این در حالی است که هنوز وارد عصر بازسازی نشدهاید، عصری که فقط در سایه وحدت، خوش سرانجام خواهد شد. اگر استقلال قومی به گفتمان سیاسی غالب در عراق تبدیل شود حتی اختلافات روزمره اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی نیز رنگ و بوی سیاسی خواهد گرفت.
جناب آقای بارزانی برادر عزیزم، به گواه تاریخ طرح هرگونه داعیههای استقلالجویانه در شرایط بحرانی کشورها فقط به بیثباتی و جنگ داخلی منجر شده است.
خدا میداند بوی خون به مشامم میرسد. بر اساس برآوردهای کارشناسی در طول 14 سال بعد از سقوط صدام بعثی، هیچ منطقهای از کشور عراق به اندازه اقلیم کردی نتوانسته است از شاخصهای امیدبخش توسعه برخوردار شود. طرح اولیه شما و آقای طالبانی برای همسویی با دولت مستقر در بغداد، بستر سیاسی ـ راهبردی لازم را برای توسعه سلیمانیه و اربیل فراهم کرد پس راه این همنوایی را نبندید با طرح موضوع استقلال، اختلافات قابل حل در مناطق چون کرکوک نیز به چالشهای حیثیتی و راهبردی تبدیل میشود اما و مهمتر از آن اینکه چالشهای مرزی کشور عراق با همسایگان به ویژه با دولت ترکیه اجتنابناپذیر خواهد شد. به هر حال ترکیه با مسائل کردی در 12 استان خود مواجه است و کردها در جغرافیای سوریه نیز با آینده مبهمی مواجه میشوند.
جالب آنکه در منطقه دو جریان عمده درصدد تبدیل کردن موضوع همهپرسی سپتامبر به عامل تنشی جدید هستند اول مرتجعین عرب و دوم رژیم صهیونیستی، گروه اول همانهایی هستند که از سال 2003 میلادی آقایان جلال طالبانی و فواد معصوم روسای جمهوری سابق و کنونی عراق را به اتحادیه عرب راه نمیدهند چون جاهلانه معتقدند کردها در جمع عربها غریبهاند و جریان صهیونیستها که بارها اعلام کردهاند که نباید بحران و جنگ داخلی از مناطق اسلامی رخت بربندد زیرا بیثباتی در دنیای اسلام مولفههای امنیت در سرزمینهای اشغالی را ارتقا میدهد.
جناب آقای بارزانی به هر حال امیدوارم جسارت بنده را ببخشید به عنوان برادر کرد شما این مطالب را بر حسب وظیفهام تقدیم کردم چون در طول ایام هرگاه در کنار نام پرافتخار «کرد» مفهوم هراسانگیز «تفرقه» را میدیدم اولین قربانی یک انسان کرد بود. «تفرقه» بیرحمترین توطئه سیاسی است. شما به یاد دارید که در دهه 1990 میلادی توطئه تفرقه حتی برادران کرد اتحادیه و پارتی را به جان هم انداخت. جنگی که به کودکان قنداق پیچ شده نیز رحم نکرد. پس بیایید در عراق، ایران، سوریه و ترکیه با حفظ روحیه ملی خود کماکان تنه درخت و ستون خانه کشورهای خویش بمانیم نه شاخ و برگهایی که با خزان میریزد و آوارگانی که تداوم بیخانمانی آنها هدف دشمنانی است که هیچگاه به فکر آرامش من و تو نبودهاند.
با سپاس فراوان
حشمتالله فلاحتپیشه
نماینده مردم شریف اسلامآباد غرب و دالاهو در مجلس شورای اسلامی ایران»