ملاسما یا کلوسما یک اختلال رنگدانهای اکتسابی پوست است که با لکههای قهوهای ظاهر میشود و معمولاً روی گونهها، پیشانی و گاهی اوقات پشت لب فوقانی، پل بینی و روی چانه ایجاد میشود و اگر چه بیشتر در خانمها دیده میشود ولی ممکن است در آقایان هم رخ دهد.
این لکههای قهوهای رنگ بیشتر در مناطق در معرض نور ایجاد میشود و هورمونهای زنانه، تشعشعات ماورا بنفش و عوامل ارثی سه عامل اصلی موثر در بروز لکهای صورت هستند. هر چند عوامل دیگری نیز ممکن است دخالت داشته باشند. در ضمن برخی از داروها نیز ممکن است باعث بروز لکهایی مشابه ملاسما شوند.
افراد با نژاد پوست تیره به ویژه Hispanics، آسیاییها، هندیها و مردم خاورمیانه و آفریقای شمالی تمایل بیشتری به ملاسما نسبت به سایرین دارند. تاکنون علت اصلی ملاسما ناشناخته است. مردم با سابقه فامیلی ملاسما بیشتر دچار ملاسما میشوند. تغییرات هورمونی ملاسما را تشدید میکند. این حالت معمولاً در مدت حاملگی دیده میشود و به نام «کلواسما» یا «نشان حاملگی» معروف است. قرصهای پیشگیری از بارداری میتواند باعث ملاسما شود. اگر چه درمانهای هورمونی جایگزین که پس از یائسگی استفاده میشود باعث این تغییر پوستی نمیشوند. اشعه خورشید فرد را مستعد ملاسما میکند. اشعه ماوراء بنفش خورشید و حتی نور شدید لامپ میتواند سلولهای تولید کننده رنگدانه یا ملانوسیت در پوست را تحریک کند. افراد با پوست تیرهتر ملانوسیتهای فعال تری نسبت به افراد با پوست روشن دارند ملانوسیتها مقادیر زیادی رنگدانه تولید میکنند ولی این فرآوردههای رنگی فقط در اثر تحریک با نور خورشید یا افزایش سطوح هورمونی فعال میشوند.
بیشترین علت عود ملاسما در معرض قرارگیری در برابر نور است. هر گونه تحریک پوست ممکن است باعث افزایش رنگدانه در پوست افراد تیره شود که باعث بدتر شدن ملاسما میشود. ملاسما با هیچ بیماری داخلی یا اختلال عملکرد بدن مرتبط نیست. درمان ملاسما متأسفانه کار چندان ساده نیست. فقط توجه به چند نکته میتواند به درمان آن کمک کند. باید نهایت تلاش را انجام داد تا از عوامل تشدیدکننده لک به خصوص اشعه ماورا بنفش پرهیز کرد. همچنین قطع مصرف قرصهای ضد بارداری نیز میتواند به درمان کمک میکند. ملاسما ممکن است پس از حاملگی بر طرف شود یا برای سالها یا تا آخر عمر باقی بماند. استفاده از کرمهای ضد آفتاب اگر چه لک صورت را درمان نمیکند اما چون برخی از آنها دارای طیف وسیع بوده و علیه اشعه UVA و UVB خورشید فرد را محافظت کنند. SPF ضد آفتاب باید 30 یا بالاتر باشد و در این صورت است که این مواد از تیرهتر شدن لکها پیشگیری میکند. به علاوه از ضد آفتابهای فیزیکی مثل لوسیون یا کرم اکسید دو زنگ و تینانیوم دی اکسید میتوان برای اشعه ماوراء بنفش و نور مریی استفاده کرد. بنابراین باید به طور منظم و مداوم از آنها استفاده کرد. داروهای مختلفی در درمان ملاسما مورد استفاده قرار میگیرند. این داروها اغلب ترکیباتی از ترتینویین، هیروکینون یا موادی نظیر آزلاییک اسید و کوجیک اسید هستند که باید توسط پزشک برای شما تجویز شوند. معمولاً 3 ماه برای اثر درمانی روی ملاسما زمان لازم است. به دلیل این که ملاسما شایع است و ظاهر مشخصی روی صورت دارد، بیماری به راحتی با معاینه پوست تشخیص داده میشود. گاهی بیوپسی پوست برای افتراق ملاسما از سایر بیماریهای پوستی لازم است.
کرمهای بدون نسخه با غلظت کم هیدورکینون معمولترین کرمهای بی رنگ کننده هستند. این کرمها ملاسما را از بین نمیبرند اما میتوانند باعث کاهش فعالیت رنگدانه سازی در پوست شوند.
امروزه ترکیبات بی رنگ کننده در ترکیب با کرم ضد آفتاب عرضه میشوند. پیلینگ شیمیایی، میکرودرم ابریشن و لیزر میتواند در درمان ملاسما کمک کننده باشد. انجام این اعمال میتواند با تحریک پوستی همراه باشد که گاهی اوقات باعث بدتر شدن ملاسما میشود. این اعمال به طور کلی باید توسط افراد متخصص و در ترکیب با داروهای بی رنگ کننده و بر اساس نوع پوست فرد استفاده شود.
منبع:http://www.ettelaat.com/
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb