همه ما در طول زندگی بارها واژه افسردگی را شنیدهایم و شاید این بیماری را تجربه کرده باشیم. ولی شاید همیشه این ذهنیت برای ما وجود داشت که افراد معروف زندگی راحت و بدون مشکلی دارند. در ادامه این مطلب با بنیتا همراه باشید تا سلبریتیهایی که افسردگی را تجربه کردهاند بشناسیم.
رایان فیلیپ (Ryan Phillippe)
بازیگر فیلم نیت بیرحمانه (Cruel Intentions) میگوید مبارزه او با افسردگی از سنین جوانی آغاز شده است. او اخیرا به مجله اِل (Elle) گفته است که فکر میکند با افزایش سن, افسردگی هم بیشتر میشود و اینکه او ذاتا آدم غمگینی است. ولی این موضوع مانع درخشیدنش در بازیگری نشده است و او ستاره سریال رازها و دروغها (Secrets and Lies) است.
جان هام (Jon Hamm)
او همانند نقشش در فیلم مردان خشمگین (Mad Men) در زندگی واقعی هم با مسائل سختی دست و پنجه نرم کرده است. او میگوید که بعد از مرگ پدرش و زمانی که در کالج بوده است دوران سختی را سپری کرده است. و از دوستان و خانوادهاش سپاسگزار است که در این مدت به او کمک کرده اند. همچنین او در مصاحبه با مجله انگلیسی آبزرور (Observer) در سال 2010 گفته است که برای مدت زمان کوتاهی تحت درمان بوده و از داروهای ضد افسردگی استفاده کرده است.
Photo: REUTERS
جی.کی. رولینگ (J.K. Rowling)
با اینکه رمانهای هری پاتر باعث شادی میلیونها نفر شده است ولی نویسنده آن اعتراف کرده است که هنگام نوشتن کتابها احساس ناامیدی میکرده است. به طوری که این احساسات تیره او باعث خلق موجوداتی به نام دِمنتورها شد که تمام احساس خوب و تمام خاطرههای شاد قربانیان خود را از وجودشان بیرون میکشیدند. او در مصاحبه با اپرا وینفری (Oprah Winfrey) در سال 2010 گفته است که توصیف افسردگی برای کسانی که تا به حال آن را تجربه نکردهاند کاری سخت است چرا که مثل غم و اندوه نیست. بلکه شبیه سرد بودن و خالی از احساس شدن است.
شریل کرو (Sheryl Crow)
این خواننده که برنده 9 جایزه گِرمی است, حتی قبل از مبتلا شدن به سرطان سینه و یک تومور خوشخیم مغزی هم احساس افسردگی میکرده است. او در مصاحبه با سایت انگلیسی تلگراف (The Telegraph) در سال 2014 گفته است که من پیانو زدن را از سنین پایین شروع کردم بدون اینکه نیاز داشته باشم تا چیزی احساس کنم.
تری برادشاو (Terry Bradshaw)
بازیکن سابق فوتبال معتقد است که چندین سال بوده که افسردگی داشته است ولی تا اواخر دهه 90 این موضوع را متوجه نشده و تحت درمان قرار نگرفته است. او اکنون داستان خودش را به امید کاهش سرافکندگی افراد مبتلا به بیماریهای روانی منتشر کرده است. او همچنین در مصاحبه با شیکاگو تریبون (Chicago Tribune) در سال 2003 گفته است که فکر میکند که بتواند به مردم آگاهی دهد و به آنها کمک کند تا قدرت و شجاعت داشته باشند.
اشلی جاد (Ashley Judd)
هنرپیشه فیلم دختران را ببوس (Kiss the Girls) معتقد است که دوران کودکی غیر نرمالی داشته است. او احساس تنهایی و ناامنی میکرده است و همین موضوع باعث شده است تا در دوران بزرگسالی دچار غم و اندوه زیاد شود. ولی از زمانی که به یک مرکز درمانی در سال 2006 مراجع کرده است اوضاع بهتر شده است. او در مصاحبه با مجله گلامور (Glamour) گفته است که متحمل درد زیادی بوده و نیاز به کمک داشته است.
باز آلدرین (Buzz Aldrin)
حتی قدم زدن روی کره ماه هم نتوانست به باز آلدرین کمک کند تا احساس افسردگی نداشته باشد. در حقیقت شهرت ناگهانی این فضانورد در سال 1969 منجر به طلاق, الکلی شدن و افسردگی او شد. او به مجله نیویورک تایمز (New York Times) گفته است که احساس ناخوشنودی در خانواده آنها از قدیم بوده است. مادر و پدربزرگ مادریاش هردو از این بیماری رنج بردهاند و متاسفانه خودکشی کردهاند. بنابراین آلدرین به دنبال درمان بیماری خود رفت و رئیس انجمن ملی سلامت روان شد.
گوئینت پالترو (Gwyneth Paltrow)
این هنرپیشه برنده جایزه اسکار بعد از به دنیا آوردن فرزند دومش موسی دچار افسردگی پس از زایمان شد و بعد از گذشت 5 ماه بهبود پیدا کرد. او در مصاحبه با مجله گود هاوسکیپینگ (Good Housekeeping) در سال 2011 گفته است که در آن دوران احساس میکرده که یک زامبی است و نمیتوانسته به قلب و احساساتش دسترسی داشته باشد و ارتباط برقرار کند. او همچنین در سال 2002 بعد از مرگ پدرش به کلینیک افسردگی مراجعه کرده بود.
تیپر گور (Tipper Gore)
در سال 1999 زمانی که ال گور (Al Gore) معاون اول رئیس جمهور بود, همسر او یعنی بانوی دوم آمریکا دچار افسردگی شد. او بعد از تصادف تقریبا مرگبار پسرش با ماشین تحت درمان قرار گرفت. او همچنین در مصاحبه با یواسای تودی (USA Today) گفته است که مراقبت از سلامت روان تا چه اندازه اهمیت دارد زیرا خودش از آن بهره برده است. دارو و مشاوره به او کمک کرد تا بهتر شود.
وِین بردی (Wayne Brady)
این کمدین محبوب مدت زمان زیادی با بیماریهای روانی دست و پنجه نرم کرده است. او در برنامه اِنترتیمنت تونایت (Entertainment Tonight) در سال 2014 گفته است که شما نمیخواهید و نمیتوانید در تاریکی حرکت کنید.
جیم کری (Jim Carrey)
این هنرپیشه که احمقانهترین شخصیتهای فیلمهای کمدی را بازی کرده است, گفته که روزهای تاریکی داشته است. او از قرصهای ضد افسردگی استفاده کرده است و اکنون زندگیای سالم و معنوی دارد. او در سیکستی مینتز (60 Minutes) گفته است که به ندرت قهوه مینوشد و در استفاده نکردن از الکل و مواد مخدر بسیار جدی است و به نظرش زندگی واقعا زیباست.
رابین ویلیامز (Robin Williams)
خودکشی او در سال 2014 میلیونها نفر را شوکه کرد, ولی این هنرپیشه و کمدین برنده جایزه اسکار سابقه افسردگی, مصرف مواد و الکل داشته است. او به داشتن بیماری پارکینسون و حالتهایی از جنون تشخیص داده شده بود. او در توصیف فراز و فرودهایش گفته است که: آیا من بعضی اوقات نقش دیوانهها را بازی میکنم؟ بله. آیا نت همیشه دیوانهام؟ خیر. آیا من ناراحت میشوم؟ بله. آیا ناراحتی به من ضربه سختی میزند؟ بله.
شخصیتهای تاریخی
حتی شانزدهمین رئیس جمهور آمریکا نیز با افسردگی درگیر بوده است. آبراهام لینکلن (Abraham Lincoln) در نامه به یک شریک قانونی در سال 1841 نوشته است که اگر احساس من به طور مساوی بین تمام انسانها پخش شود, هیچ صورتی روی زمین شادمان نخواهد بود. او در دوران افسردگی خود به شدت به دوستان, خانواده و پزشک معتمدش نیازمند بود. از دیگر شخصیتهای تاریخی که دچار افسردگی بودند میتوان به ارنست همینگوی (Ernest Hemingway), وینستون چرچیل (Winston Chutchill), زیگموند فروید (Sigmund Freud) و ژنرال ویلیام شرمن (William T.Sherman) اشاره کرد.