آیا شما هم این اینگونه حرف‌ها را می‌زنید یا به آن معتقدید؟ «تمایلات جنسی به نظر من جزو صدم زندگی است.»، «اگر ماه‌‌ها نیز رابطه نداشته باشم. عیبی ندارد.»، «نیازی نیست با هم راجع به میزان تمایل به روابط جنسی صحبت کنیم.»، «با اینکه دو سال از ازدواجمان می‌گذرد، حرفی دراین‌باره نزده‌ایم.»
به نظر می‌رسد در مورد کسانی که افکار و رفتاری مانند آنچه مثال زدیم دارند، بررسی وتشخیص احتمالی کاهش میل جنسی مطرح باشد.
کاهش میل جنسی می‌تواند اولیه یا ثانویه باشد. عوامل ثانویه بیشتر به بیماری‌ها، مصرف داروهای خاص و تنظیم‌نشدن هورمونی برمی‌گردد.
اینکه کسی با گذشت یکی، دو سال از ازدواجش راجع به این موضوع با همسرش صحبت نکرده متاسفانه در خیلی از زوجین گزارش می‌شود که بیشتر به عوامل فرهنگی و اجتماعی مرتبط است.
یک کارشناس مسایل جنسی می‌تواند با ویزیت شما راجع به این قضیه اظهارنظر مفصل‌تری داشته‌باشد و در صورت تشخیص مشکل در این ارتباط برای هر دو نفر، راه‌های درمانی خاص پیشنهاد کند و اطلاعاتی راجع به مشکلات جنسی میان زوجین به شما بدهد.
می‌خواهم به‌عنوان یک قاعده کلی بگویم، هماهنگی در امور جنسی در زوجین نیازی اساسی تلقی می‌شود که غفلت از آن می‌تواند موجب اختلال در سایر حیطه‌های کارکرد شخصی و اجتماعی و بین فردی شود.
اغلب موارد هماهنگی جنسی در زوجین در جامعه ما یک یا دو سال اول پس از ازدواج به وقوع می‌پیوندد. سردمزاجی در یکی از زوجین می‌تواند موجب بروز مشاجره و مشکلات زناشویی شود و کیان خانواده را مورد آسیب جدی قرار دهد. ضمنا نکته اساسی این است که اکنون برای خیلی از موارد سردمزاجی در خانم‌ها و آقایان به‌خصوص اگر ثانویه باشد، علل شناخته‌شده‌ای وجود دارد و برای آن راه‌حل‌های مناسبی داریم که با مراجعه به یک درمانگر مسایل جنسی می‌توانید از این راه‌حل‌ها بهره ببرید.
/روان‌پزشک کلینیک سلامت خانواده *
منبع:www.salamat.com
/ن
