۱۲ نکته درباره دی‌سیکلومین

داروی دی‌سیکلومین برای درمان کولیت عصبی یا نشانگان روده تحریک‌پذیر و کولیت شیرخوران مصرف می‌شود.
افراد مبتلا به گلوکوم (آب‌سیاه چشم)، رفلاکس یا ترش کردن، انسداد دستگاه گوارش، خون‌ریزی حاد و مشکلات قلبی ناشی از آن، زنان شیرده و کودکان کمتر از شش ماه نباید از این دارو استفاده کنند.
عوارض شایع مصرف دی‌سیکلومین شامل سردرد، گیجی، تپش قلب، یبوست، خشکی دهان و احتباس ادرار است.
عارضه جانبی خطرناک مصرف دی‌سیکلومین، بروز واکنش‌های آلرژیک است.
مصرف دی‌سیکلومین برای بیماران مبتلا به پرکاری تیرویید، بیماری شریان کرونر، اختلال آهنگ ضربان قلب، نارسایی قلبی، پرفشاری خون، فتق لغزنده معده بیماران کبدی و کلیوی، بزرگی خوش‌خیم پروستات، عفونت گوارش و کولیت زخمی باید با احتیاط صورت گیرد.
باید از مصرف این دارو در آب و هوای گرم و مرطوب اجتناب کرد چون احتمال بروز گرمازدگی وجود دارد.
دی‌سیکلومین را نیم تا یک ساعت پیش از غذا و موقع خواب و حداقل دو ساعت پس از آخرین وعده غذای روزانه مصرف کنید.
مصرف بیش از حد دارو ممکن است موجب عوارضی چون فلج تنفسی شود.
این دارو را در وقت‌های معین با فواصل مساوی مصرف کنید اما بیش از مقدار توصیه و تجویز شده و بیش از مدت توصیه شده، مصرف نکنید.
در صورت بروز خواب آلودگی، گیجی و تاری دید از رانندگی و کارهای خطرناک پرهیز کنید.
برای جلوگیری از یبوست، مقدار فراوانی آب بنوشید.
بروز بثورات جلدی را به پزشک معالج خود گزارش دهید.
منبع:www.salamat.com
/ع