میوه‌ای با طعم ترش و کلی طرف‌دار
از ابتدای فصل زیبای بهار، فروش میوه‌هایی نظیر گوجه‌سبز و چغاله بادام توسط میوه فروشان و فروشندگان دوره گرد آغاز می‌شود. انتخاب بسیاری از افرادی که دوست دارند میوه‌ها را زود نوبر کنند، گوجه‌سبز است. شما چقدر با ارزش تغذیه‌ای این میوه آشنایی دارید؟
گوجه‌سبز به میوه درختانی که از خانواده ROSE هستند، تعلق دارد. بر پایه نوشته‌های قدیمی، نژاد این گیاه قدمت 2000 ساله داشته و چینی‌ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند. گفته می‌شود که این گیاه از طریق سوریه یا ایران به یونان آورده شده است. درختان گوجه‌سبز در نواحی معتدل بهترین رشد را دارند و در آب و هوای ملایم به رنگ‌های ارغوانی، قرمز، نارنجی، زرد و‌سبز روشن در می‌آیند. آب و هوای سرد باعث ایجاد رنگ قهوه ای و ظاهر نامطلوب این میوه می‌شود.
این میوه به سرعت می‌رسد و مدت نگهداری آن در یخچال 4 روز است. گوجه‌سبز به صورت تازه و پخته و به عنوان چاشنی در انواع غذاها و خورشت‌ها مصرف می‌شود. این میوه غنی از ویتامینC، اسید مالیک، اسید سیتریک است و مصرف زیاده از حدش باعث نفخ معده می‌شود.
ارزش غذایی گوجه‌سبز
ارزش غذایی100 گرم گوجه سبز برابر است با 8 گرم کربوهیدرات، 84/2 گرم چربی، 6/1 گرم پروتئین و فیبرخام 5/0 درصد. همچنین با خوردن 100 گرم گوجه‌سبز، 5 درصد ویتامین A، 2 درصد ویتامین1B، 9/1 درصد ویتامین2B، 8/2 درصد نیاسین، 13 درصد ویتامین C، 5 درصد کلسیم، 2 درصد فسفر و 5 درصد آهن مورد نیاز بدنتان تامین می‌شود.
خواص این میوه
پژوهشگران معتقدند که مصرف گوجه‌سبز برای بهبود طعم دهان مفید است و پختن برگ‌های درختش در سرکه می‌تواند در درمان کرم‌های حلقوی موثر باشد. از خواص دیگر این میوه، خاصیت مسهلی آن است که به خوبی شناخته شده است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشار خون و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معدی‌روده‌ای است.
گوجه‌سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می‌شود. از این رو می‌تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری‌هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلولی و سرطان دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی دارد، این ماده به طور طبیعی در گوجه‌سبز وجود دارد. همچنین، بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی این میوه هستند.
مطالعات نشان می‌دهد که این میوه می‌تواند در درمان تومورها موثر باشد. همچنین به دلیل وجود اسید اسکوربیک ( ویتامینC )، برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می‌شود.
این میوه چون حاوی برخی ویتامین‌ها و نیز پیش ساز ویتامین A است، برای کمک به درمان شبکوری و نیز رشد بدن (در صورت مصرف تمام مواد غذایی دیگری که مورد نیاز کودکان هستند) مفید است. گوجه‌سبز مملو از ویتامین‌های B و C بوده و به همین جهت برای آرامش اعصاب نیز مفید شناخته شده البته مصرف زیاد آن حالتی از حساسیت موقت را در دهان و دندان‌های مصرف‌کننده ایجاد می‌کند. به علاوه هر صد گرم گوجه‌سبز 30 کیلوکالری انرژی دارد.
حتما می‌دانید گوجه‌سبز نرم یا همان آلو نیز برای درمان بسیاری از مشکلات گوارشی از جمله یبوست به کار می‌رود، اما باید مراقب بود که خوردن گوجه‌سبز آلوده سبب بروز مسمومیت‌های گوارشی می‌شود. مسمومیت‌های غذایی ناشی از باکتری‌هایی مثل باسیلوس سرئوس و استافیلوکوک اورئوس نیز از جمله بیماری‌هایی هستند که در اثر مصرف گوجه‌سبز آلوده ایجاد می‌شوند.
بسیاری از افراد معتقدند که این میوه‌ها «سرد» هستند و مصرف زیاد آنها موجب عوارضی از قبیل دل به هم خوردگی، تهوع، اسهال، سردرد و دل درد می‌شود. در واقع گرد و غبار نشسته روی میوه‌ها حاوی بسیاری از میکروب‌هاست که موجب ایجاد عوارضی شبیه همان «سردی کردن» می‌شود.
سر میز غذا
عده‌ای به گوجه‌سبز علاقه وافری دارند و نه تنها تمایل دارند که آن را به صورت خام و همانند سایر میوه‌ها مصرف کنند و در سبد میوه خود قرار دهند بلکه با گوجه‌سبز غذاهای متعددی نیز پخت می‌کنند. از جمله غذاهایی که می‌توان در آن از گوجه‌سبز استفاده کرد انواع آش‌ها و خورشت‌‌هایی مثل خورش گوجه است. همچنین از این میوه می‌توان به عنوان طعم دهنده و ترش مزه کردن غذاها و جایگزین نمک استفاده کرد. قرار دادن چند عدد گوجه‌سبز در خورشت‌‌هایی مثل بادمجان و مرغ طعم دلنشین‌تری به این غذاها می‌دهد.
حتی می‌توان گوجه‌سبزهایی که مدتی مانده و نرم و یا شل شده را به‌عنوان آلو در خورشت آلو یا آلو اسفناج استفاده کرد.
منبع:www.salamat.com
/ک
