عماد افروغ کارشناس مسایل سیاسی پیرامون موضع بایسته ما در مقابل تحریم آمریکا و بحث برجام، اظهار داشت: به هر حال برجام اتفاق افتاده و مذاکره ای صورت گرفته است. مذاکره ای که کم و بیش مورد تایید مقامات عالی هم قرار دارد. کشورهای مختلفی آمدند و در مذاکرات موسوم به برجام نقش آفرینی کردند و حالا به معاهده ای به نام برجام شناخته شده است.
وی ادامه داد: الان هم که دست آمریکا به عنوان کشوری که بر سر عهد خود نمی ایستد، عهدشکنی می کند، با ابزارهای مختلف سعی می کند پایه های نظامی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خودش را محکم کند و گسترش دهد، رو شده و فروپاشی بلوک شرق هم به این فرایند توسعه طلبانه دامن زده است.
این کارشناس مسایل سیاسی با بیان اینکه اتفاقاتی رخ داده و به هر حال جریاناتی دست به دست هم داده که امر بر آمریکا و سبک زندگی دون مایه سرمایه داری مشتبه شده است، تاکید کرد: نباید فراموش کنیم که مهمترین موضع مان باید همدلی و وحدت باشد و پشت مذاکره کنندگان هسته ای خودمان را خالی نکنیم. ممکن است نقدهایی هم داشته باشیم. نقدهایی که در فرمایشات رهبری هم بود اما همان رهبری که نقدهایی را متوجه برخی کم کاری ها و کاستی های برجام می کنند، حمایت هم کرده اند. نشود که یک هدف ابزاری هسته ای یک هدف محوری و غایی که وحدت کلمه باشد را تحت الشعاع قرار دهد.
این استاد دانشگاه درباره لزوم کنار گذاشتن اختلافات داخلی، تاکید کرد: حکمت و عقلانیت ما اقتضا می کند اختلافات داخلی را کنار بگذاریم. باید همدلی کنیم، وحدت داشته باشیم و از اهرم های داخلی و خارجی که موجب تقویت وحدت می شود استفاده کنیم.
افروع خاطرنشان کرد: به هر حال شرایط اقتضا می کند پشت مسئولان هسته ای خود را خالی نکنیم و مدام بر طبل نقض برجام از سوی آمریکا نکوبیم، مراقب باشیم نقد ها به بهای وحدت شکنی صورت نگیرد. می توان تندترین نقدها را به وجهی سازنده و وحدت زا طرح کرد. مساله امروز ما وحدت است نه تفرقه. آمریکایی که سرشار از تضاد درونی و درحال ترکیدن است با این دگرسازی ها و مصاف ها به دنبال فرافکنی تضادها و آرامش و رهایی مقطعی از این تضادهاست.
وی اظهار داشت: حال آنکه راه حل اساسی در تغییر نظام سرمایه داری است، نه فرافکنی تضادهای آن. ایستادگی درست در برابر این فرافکنی ها گامی اساسی در فروپاشی نظام سرمایه داری است. مقوله مصاف آمریکا و ایران را باید فراتر از منافع ملی دو کشور دانست. این یک مصاف فکری_ معرفتی و تاریخی و دو گفتمان است که به آن اشاره شد.
کارشناس مسایل سیاسی در ادامه بیان کرد: وقتی قرار است اتفاق بزرگی رخ دهد حتماً با یک مصاف رخ می دهد. اما چگونه با این مصاف مواجهه داشته باشیم که با آسیب کمتری روبرو شویم؟ اولا از تمام قابلیت ها و ظرفیت های قدرت نرم خود استفاده کنیم که متاسفانه تاکنون نکرده ایم، ثانیاً اقدام غیر حکیمانه ای نکنیم که بهانه ای دست کسی دهیم. اما فرض کنید ما تمام اقداماتمان را انجام دادیم و تمام تدابیر حکیمانه مان را هم اتخاذ کردیم اما طرف مقابل ما جری تر شد، چه باید کرد؟ آیا باید دست های مان را بالا ببریم؟ به تعبیر شهید مدرس حالا که قرار است بمیریم چرا با دست های خودمان؟ باید محکم بایستیم، دفاع جانانه کنیم و توی دهن متجاوزی بکوبیم که ریشه و تاریخ و فرهنگ ندارد و سرشار از تضاد درونی و بیرونی و رو به اضمحلال است.
2727
