۹ راهی که روانشناسان ورزشی ما را به ورزش کردن تشویق می‌کنند

درحالی‌که یک مربی شخصی ممکن است قادر باشد به فرد در شکل دادن عضلات بدن کمک کند، یک روانشناس می‌تواند به او راهی را نشان دهد که به‌واسطه‌ی تصورات خود به نتیجه‌ی مطلوب برسد؛ اما اگر مشکل داشتن انگیزه برای ورزش است، گذراندن چند جلسه با یک روانشناس ورزشی می‌تواند بهترین نتیجه را برای فرد به ارمغان بیاورد. روانشناس ورزشی بر پیشرفت و بهبود وضعیت سلامت، آموزش و عملکرد یک ورزشکار ازنظر ذهنی و عاطفی تمرکز دارد.

احتمالاً برخی روزها این حس را داشته‌اید که در هنگام بستن بند کتانی‌های خود حال ورزش کردن ندارید. روانشناسان ورزشی این موضوع را درک می‌کنند. این چیزی است که آن‌ها همیشه برای غلبه بر احساسات شما خود به کار می‌برند. بنیتا به سراغ 4 نفر از آن‌ها برای آگاهی از روش‌هایشان به‌منظور دنبال کردن یک برنامه‌ ورزشی علیرغم خستگی از آن‌ رفته است. با ما همراه باشید.

Photograph by bennyartist/shutterstock

ورزش را به صدر اولویت‌های خود بیاورید

دکتر جنیفر فارل، مشاور مدرسه و روانشناس ورزشی در مدرسه‌ی سنت ماری می‌گوید من همیشه ورزش را در صدر کارهای خود در صبح قرار می‌دهم، ازاین‌رو هیچ کار دیگری در زندگی من تداخلی در ورزش صبحگاهی نخواهد داشت. حتماً می‌گویید که شما آدم بیدار شدن در صبح زود نیستید. باید به شما بگویم که از شب قبل تمامی چیزهای موردنیاز خود برای ورزش صبح را آماده کرده و در کنار تختتان قرار دهید.

Photograph by tyler olson/shutterstock

به‌تنهایی ورزش نکنید

به خاطر داشته باشید که ورزش کردن تنها برای شما نیست! دکتر جی ویِسک، دانشیار بخش ورزش و علوم تغذیه در دانشگاه جورج واشنگتن می‌گوید تصور من این است که حتی سگ ما هم به فعالیت‌های فیزیکی و ورزشی نیاز دارد. این کار به شما در حفظ برنامه‌ی ورزشی‌تان کمک می‌کند. حتماً می‌گویید ما سگ نداریم! مشکلی نیست به یک باشگاه ورزشی رفته و یک دوست و یا همپا برای پیاده‌روی و دویدن پیدا کنید. زمانی که فردی منتظر شما برای ورزش کردن باشد، احتمال شانه خالی کردن شما از ورزش و نرمش کمتر خواهد شد.

Photograph by zerbor/shutterstock

برنامه‌ریزی داشته باشید

ویسک می‌گوید با دوست یا بدون دوست، یک برنامه‌ی دقیق به‌مانند سایر کارهایتان داشته باشید. مشخص کردن این برنامه‌ی ورزشی در تقویم مانع از بی‌توجهی به آن خواهد شد.

Photograph by holbox/shutterstock

کاری را که دوست ندارید انجام ندهید

دکتر برندون اس هریس، دانشیار و مدیر برنامه‌ی ورزشی و روانشناس ورزشی در دانشگاه ایالت جورجیای جنوبی می‌گوید تنها به خاطر اینکه همه‌ی گروه در باشگاه دوچرخه می‌زنند و یا حرکت کراس‌فیت را انجام می‌دهند دلیل نمی‌شود که شما هم بخواهید از آن‌ها پیروی کنید. به‌جای این کار حرکتی را انتخاب کنید که به آن علاقه دارید. زمانی که شما طبق خواسته‌ها و علایق خود (البته از نوع صحیح آن) در ورزش پیش بروید، احتمال دنبال کردن برنامه‌ی ورزشی شما بیشتر خواهد بود تا اینکه بخواهید از برنامه‌های تحمیلی دیگران پیروی کنید.

Photograph by sam72/shutterstock

به قدرت تفکر مثبت بیندیشید

استفانی پِرل، روان‌درمانگر در شهر نیویورک و مربی در مجموعه‌ی سول‌سایکِل می‌گوید اگر با مشکل ورزش کردن مداوم دست‌وپنجه نرم می‌کنید، احتمالاً به خودتان گفته‌اید که «باید» تمرین کنید. ممکن است احمقانه به نظر برسد، اما گفتن این حرف به خودتان که من «می‌خواهم» ورزش کنم تفاوت بسیار بزرگی با جمله‌ی قبلی شما دارد. او می‌افزاید اگر فکر ورزش کردن به‌اندازه‌ی کافی شما را تهییج نمی‌کند، بر روی جنبه‌ی دیگری از آن تمرکز کنید. مثلاً به موزیکی که مربی ورزشی در باشگاه پخش می‌کند و یا ملاقات با دوستان پس از کلاس ورزش فکر کنید.

Photograph by halfpoint/shutterstock

بپذیرید که راهکار شما همیشه جواب‌گو نخواهد بود

پِرل می‌گوید اجازه دهید صادق باشیم: برخی روزها داشتن انرژی برای انجام کاری بسیار دشوار است. شما می‌توانید کاری انجام ندهید یا اینکه می‌توانید بپذیرید که امروز در بهترین حالت خود برای انجام آن کار نیستید و همچنان به انجام حرکتی مشغول شوید. برای مثال ممکن است در باشگاه با سرعت آرام‌تری از سایرین از دوچرخه‌های ثابت استفاده کنید و یا به یک پیاده‌روی آرام بروید. این کار بهتر از نشستن در جلوی تلویزیون و تماشا کردن آن است.

Photograph by happy stock photo/shutterstock

استراحت کنید

به هنگام ورزش کردن به خودتان استراحت نمی‌دهید؟ تحقیقات نشان داده است که مزیت ورزش کردن در طی سه 10 دقیقه‌ی مجزا هیچ فرقی با ورزش کردن بی‌وقفه به مدت 30 دقیقه ندارد. برای مثال در طول روز برای سه 10 دقیقه پیاده‌روی سریع داشته باشید، یا اینکه سعی کنید یک 20 دقیقه در صبح پیاده‌روی کنید و 10 دقیقه‌ی بعدی را به بازگشت از کار اختصاص دهید. فارل می‌گوید حتی از کوچک‌ترین لحظات خود هم استفاده کنید. به‌جای اینکه بگویید، من 30 دقیقه وقت برای این کار ندارم و این کار را انجام نمی‌دهم، سعی کنید تا 10 تا 15 دقیقه را به ورزش اختصاص دهید. این میزان بهتر از هیچ است.

خواسته‌ها و اهداف خود را مشخص کنید

چرا می‌خواهید که ورزش کنید؟ پاسخ به این سؤال هرگز نمی‌تواند «به خاطر اینکه من قرار است...» یا «به خاطر اینکه ورزش کردن خوب است» باشد. شما باید بدانید که واقعاً چه چیزی می‌خواهید. هرچه هدف شما واضح‌تر و شفاف‌تر باشد، بهتر است. فارل می‌گوید یک قدم جلوتر رفته و هدف خود را بر روی کاغذ بیاورید. بنویسید که چرا ورزش می‌کنید و خواسته‌ی شما از ورزش کردن چیست. آیا این کار باعث افزایش انرژی شما برای بازی کردن با بچه‌ها می‌شود یا اینکه خطر حمله‌ی قلبی شما را کاهش می‌دهید؟ پس حتماً بنویسید که به دنبال چه چیزی هستید.

بر پایان راه تمرکز کنید

شکی نیست که وقتی زنگ ساعت شما در صبح زود به صدا درمی‌آید شما هنوز نیمه هوشیار هستید، اما به یاد بیاورید که پس از ورزش کردن چقدر شاداب و سرحال می‌شوید. هریس می‌گوید اگر در میانه‌ی ورزش کردن هستید و همچنان به دنبال راهی برای فرار می‌گردید، به خاطر بیاورید که هر قدمی که به جلو برمی‌دارید به هدف خود نزدیک‌تر شده و این ناراحتی گذرا تنها نشانه‌ای از قوی‌تر و سریع‌تر شدن بدن شماست.