محققان به تازگی دریافته اند مالیدن عسل روی زخم افراد دیابتی می تواند از قطع شدن عضو عفونی شده جلوگیری کند. این تنها یکی از خواص این ماده طبیعی شفابخش است. عسل ترکیبی از قندها (فروکتوز، گلوکز و ...)، ویتامین های B6، C تیامین، نیاسین، ریبوفلاوین، اسید پانتوتنیک، کلسیم، مس، آهن، منیزیم، منگنز، فسفر، پتاسیم، سدیم و روی است. این معجون تندرستی دارای آنتی اکسیدانهای زیادی است و در قرآن کریم هم از آن به عنوان ماده ای شفابخش برای درمان بیماری ها یاد شده.
نمی توان فهمید انسان اولین بار در چه زمانی عسل را کشف کرد، اما می توان گفت انسان از سال ها قبل، از این ماده به عنوان یک غذای انرژی بخش و شیرین کننده طبیعی و حتی برای درمان بیماری استفاده می کرده.
محققان به تازگی دریافته اند مالیدن عسل روی زخم افراد دیابتی می تواند از قطع شدن پای عفونی شده جلوگیری کند. یکی از پزشکان دانشگاه ویسکانسین که چند نفر از بیماران دیابتی خود را به همین روش از قطع عضو نجات داده بود، آزمایش جدیدی برای توسعه همه جانبه درمان با عسل را آغاز کرده است. او 6 سال پیش، پس از این که به روش های معمول نتوانست زخم پای یک بیمار 79 ساله را درمان کند، تصمیم گرفت درمان با عسل را امتحان کند. جالب است بدانید زخم آن مرد بدون این که آنتی بیوتیک دیگری مصرف کند، خیلی زود بهبود یافت و همین باعث شد که او تصمیم به بررسی اثر عسل در درمان زخم دیابتی ها بگیرد.
عسل ضد میکروب ها
عسل به علت کم بودن رطوبت و فعالیت آب آن (همان چیزی که به اثر اسمزی معروف است)، مانع رشد قارچ به خصوص باکتری ها می شود. بعضی از دانشمندان معتقدند خاصیت اسیدی عسل (3/2 تا 4/5 = PH) باعث خاصیت ضد میکروبی آن است و عده دیگری این اثر را به پراکسید هیدروژن نسبت می دهند. تشکیل این ماده به دلیل وجود اسید گلوکورونیک است که خاصیت ضد باکتریایی به آن داده. جالب اینجاست که حتی در صورت رقیق شدن عسل با آب، به دلیل وجود آنزیم گلوکز اکسیداز، پراکسید هیدروژن آزاد شده و اثر ضد میکروبی عسل از بین نمی رود. حتی در مطالعه ای عسل جهت درمان عفونت پوستی بعد از سزارین یا هیسترکتومی هم به کار رفته و باعث بهبود سریع تر و عوارض کمتری شده. در حالی که دانشمندان هنوز در مورد خواص درمانی عسل مشغول بررسی و تحقیق هستند، برخی از شرکت ها در حال ساختن تیوپ هایی محتوی عسل استریل شده و باندهای آغشته به عسل استریل شده برای کاربرد عسل در مداوای زخم ها هستند.
لازم است بدانید محققان هشدار می دهند مردم برای مداوای زخم خود از مغازه ها عسل نخرند چون قرار گرفتن در دمای گرم و نامناسب، خواص ضد باکتری آن را احتمالاً از بین برده و این افراد باید تحت مداوای پزشک متخصص قرار گیرند.
عسل و درمان آسیب های چشم
در مؤسسه رازی بررسی جدیدی روی ترمیم آسیب های چشم مانند نقص اپیتلیوم قرنیه در خراش قرنیه و سوختگی شیمیایی چشم صورت گرفت و مشخص شد که عسل در ترمیم این آسیب هم به طور محسوسی مؤثر است.
عسل، درمان گرفتگی رگ های خونی
مصرف روزانه 4 قاشق عسل از گرفتگی رگ های خونی جلوگیری می کند. به گفته محققان در نشست سالانه انجمن شیمی دانان آمریکا، کسی که روزانه 4 قاشق عسل مصرف کند، از خواص آنتی اکسیدانی عسل بیشتر بهره خواهد برد. آنتی اکسیدان ماده ای است که از بافت های بدن در مقابل رادیکال های آزاد محافظت کرده و از گرفتگی رگ های خونی جلوگیری می کند. محققان به مردانی که بین 18 تا 68 سال سن داشتند، به مدت 5 هفته، هر روز یک لیوان آب با 4 قاشق عسل دادند و مشاهده کردند آنتی اکسیدان آنها بیشتر از دیگران است.
عسل، داروی زخم معده
عسل به دلیل غلظت بالایش می تواند در معده، با اسید مخلوط شده و غلظت آن را کم کند. در ضمن گروهی از محققان متوجه شدند که عسل خاصیت ضدباکتریایی دارد. همان طور که می دانید نوعی باکتری به نام هلیکوباکترپیلوری عامل اصلی زخم های گوارشی است. یک قاشق چای خوری عسل طبیعی در معده خالی می تواند مانع رشد این باکتری خطرناک شود. در ضمن چون قند عسل توسط زنبور قبلاً هضم شده، نسبت به سایر قندها، ساده تر در معده انسان هضم می شود.
عسل، درمان آلرژی
تحقیقات نشان داده استفاده از عسلی که از گل های یک منطقه تهیه شده، می تواند آلرژی فصلی (که در اثر گرده گیاهان ایجاد می شود) را در ساکنین آن منطقه درمان کند. محققان علت را به وجود گرده های گل در عسل نسبت می دهند. در ضمن به تجربه مشخص شده که خوردن مخلوط لیموترش و عسل در آب ولرم می تواند به تسکین گلودرد و کاهش التهاب آن کمک کند.
عسل علیه سرطان
با توجه به نتایج به دست آمده از تحقیقات، عسل دارای ماده آنتی اکسیدان به نام پلی فنول است که می تواند به پیشگیری از تخریب بافت کولون (کولیت) کمک کند. در ضمن این ماده، جمعیت باکتری های مفید روده را هم زیاد کرده و بدین وسیله موجب تقویت سیستم ایمنی بدن، کمک به هضم، کاهش کلسترول و پیشگیری از سرطان روده بزرگ می شود.
منبع:نشریه کوچه ما، شماره 14.
/ج