خواب انسان در طی یک شب وضعیت ثابتی ندارد و دارای دو مرحله ی کاملاً مجزاست. این دو مرحله به نام های مرحله «RME» و مرحله ی «NON REM» معروف هستند. هر انسانی در ابتدای خواب وارد مرحله ی «NON REM» می شود. این مرحله شامل چهار قسمت است که یکی بعد از دیگری طی می شوند و با عبور از هر مرحله خواب عمیق تر می شود. مرحله یک که سبک ترین مرحله است، مرحله ی گذر از بیداری به خواب است. اگر در مرحله ی یک از خواب بیدار شوید، احتمالاً می گویید که بیدار هستید و هنوز نخوابیده اید. مرحله ی دوم خواب، نخستین مرحله ی واقعی خواب است. این مرحله، خواب سبکی است که به راحتی می توانید از آن بیدار شوید. بخش عمده ای از خواب ما در این مرحله سپری می شود. عمیق ترین مرحله ی خواب، مرحله ی چهارم است که در آن ضربان قلب بسیار آرام و تنفس عمیق می شود. در این حالت مغز در استراحت کامل به سر می برد و هیچ فرمانی به اندام ها نمی دهد و حرکت اندام ها نیز کند می شود. در مرحله ی سوم و چهارم، بیدار شدن بسیار سخت است و صرفاً صداهای بسیار بلند می تواند فرد را از خواب بیدار کند. کسی که در این مرحله از خواب بیدار می شود، گیج و منگ است و پس از مدتی تازه متوجه می شود که در چه زمان و مکانی قرار دارد.
بعد از حدود 2 ساعت، خواب «NON REM» جای خود را به خواب «REM» می دهد. در این مرحله از خواب با وجود این که پلک ها بسته اند، چشم ها حرکت می کنند و همراه با حرکت چشم، ضربان قلب و تنفس نیز تند می شود و مغز فعالیتش را از سر می گیرد ولی حرکات بدن کاهش می یابند و حتی می توان گفت که عضلات فلج می شوند. اکثر رؤیاها در این مرحله از خواب روی می دهند و اگر شخص در این مرحله از خواب بیدار شود، می تواند آخرین رؤیای خود را به یاد بیاورد.
منبع مقاله :
شمس علیزاده، نرگس، (1388)، اختلال خواب(شناخت اختلالات و آشنایی با بهداشت خواب)، تهران: نشر قطره، چاپ اول