خر و پف کردن می‌تواند افراد همه گروه‌های سنی را تحت تأثیر قرار دهد. کودکان نیز ممکن است از خر و پف کردن رنج ببرند. اغلب گفته می‌شود خر و پف کردن نشانه خواب عمیق است. ولی، اگر خر و پف کردن تشدید شود می‌تواند نشانه آپنه خواب باشد.
بسیاری از اوقات شخصی که در کنار شخص دیگری که خر و پف می‌کند خوابیده است با محرومیت از خواب مواجه می‌شود. خر و پف کردن بلند کمتر از مجازات برای شخصی که در کنار شخص دیگری که خر و پف می‌کند خوابیده است نیست. اگر چه خر و پف کردن میان بزرگسالان شایع است ولی، اگر کودکان را نیز در حین خر و پف مشاهده کردید متعجب نشوید.
اگر کودک گهگاه خر و پف کند جای نگرانی جدی نیست. ولی، اگر خر و پف کردن با آپنه خواب همراه باشد، باید از دارو کمک گرفت. به علاوه، والدین باید مطمئن باشند که کودک به پشت نخوابد. کودکان را تشویق کنید تا به پهلو بخوابند. در صورت وجود مسائل مربوط به آناتومی ممکن است در صورت لزوم از جراحی استفاده شود.
علل خر و پف کردن
هنگام خواب عمیق، ماهیچه‌های کام نرم، زبان و گلو شل می‌شوند. در نتیجه، مسیرهای هوایی می‌توانند تقریباً مسدود شوند. بسته شدن مسیرهای هوایی باعث می‌شود جریان هوا نامنظم و قوی شود. هنگامی که هوا عبور ی‌کند، باعث ارتعاش بافت دهان می‌شود. این باعث خر و پف می‌شود. علت تنگ شدن مسیرهای هوایی هر چه که باشد، بافت‌ها به خاطر جریان هوای آشفته با نیروی بیشتری ارتعاش می‌کنند که منجر به تولید صداهای بلند می‌شود.
مسائل مربوط به آناتومی
تنفس پر سر و صدا می‌تواند با آناتومی دهان ارتباط داشته باشد. اگر کام نرم ضخیم باشد یا کودک از بزرگ شدن لوزه‌ها رنج ببرد، جریان هوا ممکن است مختل شود. عوامل دخیل دیگر عبارتند از بزرگ شدن زبان کوچک یا رشد بافت‌ها در پشت گلو.
چاقی
چاقی نیز به عنوان یکی از عوامل سهیم اصلی در نظر گرفته می‌شود. اضافه وزن یا چربی در ناحیه گلو نیز می‌تواند باعث تنگ‌تر شدن مسیرهای هوایی شود.
علل دیگر
گرفتگی بینی مزمن، پولیپ بینی یا انحراف تیغه بینی نیز می‌توانند از عوامل دخیل در خر و پف کردن باشند.
علایمی که ممکن است همراه با خر و پف وجود داشته باشند عبارتند از:
خواب بی‌قرار
تمرکز ضعیف
احساس خفگی هنگام شب
ضربان قلب نامنظم
گلو درد
خواب آلودگی شدید در طول روز
