زمانی که شما ایمیل ارسال می‌کنید، متن ایمیل در چه محلی ذخیره می‌شود؟ پیوست‌های موجود در ایمیل در چه محلی ذخیره می‌شوند؟ چرا مردم در سراسر دنیا به نگهداری داده‌های خود در فضای ابری روی آورده‌اند و به‌عنوان مثال کمتر به سراغ موبایل‌هایی با ظرفیت داخلی بالا می‌روند؟ در ادامه به این موضوع پرداخته خواهد شد.
مرکز پردازش ابری در واش، کویینسی
کوئنتین هاردی، معاون سردبیر روزنامه تایمز به موضوع «محل قرارگیری داده‌ها در فضای ابری» پاسخ می‌دهد:
«ذخیره‌سازی اَبری» روی هارد دیسک انجام می‌شود و از ذخیره‌سازی‌های معمول، امن‌تر است.
چه چیزی ذخیره‌سازی ابری را متفاوت می‌کند؟ برخلاف ذخیره‌سازی در دستگاه شخصی خود شما (همانند موبایل، یا هارد دیسک لپ‌تاپ)، داده‌های ابری روی محل دیگری «در سرورهایی که متعلق به شرکت‌های بزرگ است» ذخیره می‌شوند و شما می‌توانید از طریق اینترنت به آن داده‌ها دست‌یابی پیدا کنید.
هنگامی‌که مردم به پردازش ابری فکر می‌کنند، اغلب آن‌ها به یاد فضای ابری «متصل به اینترنت» همانند آمازون، مایکروسافت و گوگل می‌افتند. اگر شما از جیمیل، دراپ‌باکس یا آفیس 365 استفاده می‌کنید، در حقیقت از سرویس ابری استفاده می‌کنید. همچنین نوعی فضای ابری وجود دارد که به‌عنوان مثال عکس‌های شما را در فضای مجازی نگهداری می‌کند (همانند فیس‌بوک یا توییتر) یا ایمیل‌ها و موسیقی‌های شما را نگه می‌دارند (همانند اپل یا گوگل).
هرکدام از این شرکت‌ها سیستم پردازش ابری «سرورهای کامپیوتری و دستگاه‌های ذخیره‌سازی متصل شده به شبکه‌های ارتباطی کامپیوتری» دارند و به تمام دنیا سرویس‌دهی می‌کنند. سرورهای فیس‌بوک می‌توانند به بیش از یک میلیارد نفر اجازه‌ی تعامل با یکدیگر بدهند. داده‌های شما معمولا در نزدیک‌ترین مرکز داده به محل زندگی شما ذخیره‌سازی و نگهداری می‌شود.
شرکت‌های مستقل نیز می‌توانند فضای ابری مختص به خود (که فضای ابری خصوصی نامیده می‌شود) داشته باشند و کارمندان و مشتریان آن شرکت از طریق اینترنت و از طریق شبکه خصوصی خود، می‌توانند به این فضا دسترسی داشته باشند.
پردازش ابری می‌تواند به گونه‌ی متفاوتی اطلاعات را پردازش کند. آن‌ها از نرم‌افزارهای مخصوصی استفاده می‌کنند که می‌توانند حجم کاری را با دستگاه‌های مختلف به اشتراک بگذارد. عکس‌های شما در فیس‌بوک محل ذخیره‌سازی ثابتی ندارند و روی یک چیپ خاص ذخیره نمی‌شوند، بلکه ممکن است بین کامپیوترها جابه‌جا شوند.
وقتی حجم کاری به اشتراک گذاشته می‌شود، کامپیوترها می‌توانند تقریبا با حداکثر ظرفیت کاری خود «با انجام چند کار هم‌زمان» کار کنند. این کار بسیار مؤثرتر از حالتی است که هر کامپیوتر در هرزمانی فقط یک کار را انجام بدهد.
برای کاربران اهمیتی ندارد که داده‌های آن‌ها در حال حاضر در چه مکانی ذخیره‌شده است. پردازش‌ها در بخش ابری انجام می‌پذیرد و حالت ایده‌آل این است که اگر یکی از پردازشگرها از کار بیافتد، بخش دیگری وظایف پردازشی را با کمترین تأخیر بر عهده می‌گیرد.
در حال حاضر پردازش ابری در همه‌جا وجود دارد که خود این موضوع یکی از دلایل اصلی نگرانی مردم در ارتباط با امنیت داده‌های آن‌ها است. ما بسیار شنیده‌ایم که هکرها از طریق اینترنت به داده‌های بسیاری از مردم دسترسی پیداکرده‌اند. بسیاری از این هک‌ها در سرورهای قدیمی انجام می‌شود. هیچ‌کدام از هک‌های مهم در فضای ابری عمومی انجام‌نشده‌اند.
همان‌گونه که نگه‌داشتن پول در خزانه بانک از نگه‌داشتن آن در کمد شما امن‌تر است، نگهداری داده‌های شما نیز در فضای ابری امن‌تر خواهد بود و از آن‌ها محافظت می‌شود.
حفاظت از فضای ابری بزرگ عمومی شغل تعدادی از بهترین دانشمندان کامپیوتر است که در محل‌هایی همانند آژانس امنیت ملی و دانشگاه استنفورد استخدام‌شده‌اند تا به‌سختی در ارتباط با امنیت، رمزنگاری داده‌ها و کلاه‌برداری آنلاین، فکر کنند. آن‌ها به‌خوبی از پس امن نگه‌داشتن این فضای آنلاین برآمده‌اند. البته حداقل تاکنون که چنین بوده است.
نظر شما در ارتباط با این موضوع چیست؟
