هم سرما و هم گرما می‌توانند به کاهش درد کمک کنند. با این حال، گاهی تصمیم‌گیری در این باره که در یک مورد خاص کدام مناسب‌تر است، گیج کننده می‌شود.
این نکات ممکن است به شما کمک کنند:
از سرما برای دردهای حاد و جراحت‌های تازه که متورم / ملتهب هستند، می‌توان استفاده کرد.
از گرما برای دردهای مزمن و یا جراحتی که یک روز یا بیشتر از آن گذشته است، استفاده می‌شود.
در نهایت، شما باید بهترین گزینه را برای التیام دردهای خود انتخاب کنید. اگر سرما احساسی ناخوشایند به شما می‌دهد، ممکن است حرارت برایتان راحتی بیشتری فراهم کند.
با این حال، باید به نوع آسیب دقت کنید. انواع مختلف آسیب ها، نیاز به درمان‌های متفاوتی دارند.
در موارد پزشکی و درمانی، حرارت و سرما را نمی‌توان با یکدیگر جایگزین کرد.
گرما درمانی برای تسکین درد
حرارت آرامش‌بخش است. به همین دلیل است که عضلاتی که زیاد کار می‌کنند، بهترین پاسخ را به گرما می‌دهند. حرارت خون را به جریان می‌اندازد، اسپاسم را شل می‌کند و درد عضلات را تسکین می‌دهد. درمان با گرما را گرما درمانی نیز می‌نامند.
گرما درمانی چگونه است؟
عضلاتی که زیاد از آن‌ها کار کشیده می‌شود به دلیل ترشح ماده ای شیمیایی به نام اسیدلاکتیک، دچار درد می‌شوند. هنگامی که عضلات تحت فشار قرار گرفته و از اکسیژن محروم می‌شوند، اسیدلاکتیک تجمع می‌یابد. وقتی جریان خون در منطقه آسیب دیده کاهش می‌یابد، اسیدلاکتیک محصور می‌شود؛ در نتیجه عضلات دردناک می شوند. گرما درمانی می‌تواند جریان خون را به حالت طبیعی بازگرداند و فع اسیدلاکتیک را از عضلات سرعت ببخشد.
گرما درمانی چه زمانی کاربرد دارد؟
حرارت برای درمان دردهای مزمن بهترین گزینه است. دردهای مزمن دردهای مداوم یا عود کننده هستند. حرارت باعث از بین رفتن سموم می‌شود و همچنین سفتی و درد را تسکین می‌دهد.
اگر شما از یک آسیب مداوم رنج می‌برید، قبل از ورزش از گرما استفاده کنید؛ زیرا گرما پس از ورزش می‌تواند درد موجود را تشدید کند.
انواع گرما درمانی
دو نوع گرما درمانی وجود دارد:
با ابزارهای زیر، حرارت موضعی به یک منطقه خاص می‌رسد:
• بطری آب گرم
• پد گرم کننده
• حوله گرم و مرطوب
دمای بدن شما با:
• حمام داغ
• سونا
• حمام بخار
• دوش داغ
افزایش می‌یابد.
هنگامی که گرما درمانی می‌کنید به نکات زیر دقت کنید:
• مراقب باشید مستقیماً با دستگاه‌های گرمایش تماس نداشته باشید.
• منابع حرارتی را با یک حوله بپوشانید تا از سوختگی پوست جلوگیری شود.
• در طی گرمادرمانی، آب کافی بنوشید.
• از گرمادرمانی به مدت طولانی خودداری کنید.
سرما درمانی برای تسکین درد
به طور کلی، از یخ برای تسکین آسیب‌های تازه استفاده می‌شود. هنگامی که بدن شما صدمه می‌بیند بافت‌های آسیب دیده ملتهب می‌شوند که این باعث ایجاد درد، تورم و یا قرمزی می شود. تورم پاسخ طبیعی بدن به آسیب است. متأسفانه، تورم موضعی، بافت‌های اطراف را فشرده می‌کند و منجر به درد می‌شود.
شواهد تاثیر درمان با سرما را به اندازه گرما درمانی تائید نمی کند.
درمان با سرما را سرما درمانی می‌نامند.
سرما درمانی چگونه است؟
یخ آسیب و جراحت را بی حس می‌کند. سرما رگ‌های خونی را تنگ کرده و جریان خون را پایین می‌آورد و باعث می شود تجمع مایع در منطقه آسیب دیده کاهش یابد. اعتقاد بر این است که یخ به کنترل التهاب و تورم کمک می‌کند و درد را تسکین می‌دهد، اما علت زمینه‌ای را درمان قرار نمی‌کند.
سرما درمانی چه زمانی کاربرد دارد؟
سرما برای دردهای حاد ناشی از آسیبی تازه در بافت‌ها (التهاب حاد) بهترین گزینه است. یخ برای جراحت‌های تازه، قرمز، ملتهب و یا حساس استفاده می‌شود.
سرما درمانی همچنین می‌تواند باعث رفع التهاب و درد پس از انجام فعالیت‌های ورزشی شود که شکلی از التهاب حاد است. با این حال، بر خلاف حرارت، شما باید پس از ورزش از یخ استفاده کنید. سرما درمانی می‌تواند التهاب پس از ورزش را کاهش دهد. گاهی اوقات نیز درمان با سرما می‌تواند به تسکین درد در آسیب‌های مزمن کمک کند.
انواع سرما درمانی
سرما تنها باید به صورت موضعی استفاده شود. در هر بار نباید بیش از 20 دقیقه مورد استفاده قرار گیرد. با ابزارهای زیر، حرارت موضعی به یک منطقه خاص می‌رسد:
• کیسه یخ
• حوله سرد- یک حوله مرطوب که به مدت 15 دقیقه در فریزر قرار داده شده است.
• ماساژ یخ
• بسته ژل سرد
هنگامی که سرما درمانی می‌کنید به نکات زیر دقت کنید:
• بلافاصله بعد از آسیب و یا ورزش شدید از سرما استفاده کنید.
• همیشه پیش از استفاده از یخ، آن را در یک کیسه قرار دهید و بر روی منطقه آسیب دیده بگذارید.
• اشکالی ندارد که مرتباً مناطق دردناک یا متورم را سرد کنید. با این حال، بهتر است میان این دفعات به بدن خود استراحت بدهید.
• در مناطقی که مشکلات گردش خون وجود دارد، از یخ استفاده نکنید.
• در یک دفعه بیش از 20 دقیقه از یخ استفاده نکنید.
استفاده بیش از حد از سرما می‌تواند به آسیب بافتی منجر شود.
