موزه غله زنجان در محل کارخانه بوجاری زنجان احداث شده است. این سیلو در فاصله سال‌های 1940 تا 1945 میلادی در خلال جنگ جهانی دوم و قبل از اشغال ایران توسط متفقین توسط آلمانی‌ها ساخته شد. گندم پس از تحویل به سیلو ابتدا به طور کامل توسط دستگاه‌های بوجاری تمیز و پاک‌سازی شده و گندم بدون هرگونه مواد خارجی در چهار کندوی بتنی موجود در این سیلو ذخیره می‌گردد. ظرفیت این سیلو 1000 تن گندم بوجاری شده می‌باشد که این میزان برای منطقه خمسه کافی بوده و کل گندم منطقه و بخشی از گندم مناطق اطراف به سیلوی مورد نظر تحویل می‌شد. این سیلو دارای 4 طبقه بوده و یکی از نکات جالب آن استفاده از پرچ در نرده‌های پله‌های طبقات است.
دستگاه‌های بوجاری این سیلو با مارک «میاگ» هنوز به طور سالم موجود بوده و شامل دستگاه‌های الک بوجاری، دستگاه حلزونی، دستگاه شن‌گیر، دستگاه ترییور و الواتورهای کاسه‌ای می‌باشد که برای جداسازی ذرات درشت و مواد خارجی، جداسازی سیاهدانه، جداسازی ذرات شن و ماسه و انتقال گندم بین طبقات می‌باشد. شرکت میاگ آلمان پدر صنعت آرد در جهان محسوب شده که بعدها شرکت ترکیبی بولر- میاگ تأسیس گردید. امروزه شرکت بولر آلمان قوی‌ترین شرکت سازنده ماشین‌آلات آردسازی است.
