در کنار باغ ملی شهر گنبدکاووس که سربازخانه قابوس وشمگیر بود، بر روی تپه مصنوعی به ارتفاع 15 متر از زمین‌های اطراف، برجی است بسیار زیبا و باشکوه که هر بیننده محو تماشای آن می‌شود. این برج که مقبره قابوس پسر وشمگیر شمس‌المعالی است و به سرپرستی خود او بنا شده است، از سطح تپه 50 متر ارتفاع دارد که 32 متر آن از پای برج تا قاعده بالای هرم ناقص است و از آغاز مخروط تا نوک آن 18 متر است. آجرهایی که در آن برج بکار رفته از خاک گلشن است که خاک ساروجی است و این خاک را در زمان ساخت برج با اسب از دامنه کوه مینودشت آوردند. این بنا در سال 397 قمری ساخته شده و معماران زبردست و کارگران برای ساختن این برج ده‌ضلعی پنج سال کار کردند. روزنه کوچکی در سقف بنا و رو به شرق ساخته شده که به نظر می‌رسد بازگذاشتن روزنه و به‌خصوص زینت دادن به آن بی‌ارتباط با عادات چندین هزار ساله چادرنشینان نباشد که همیشه منفذ چادرهایشان را رو به آفتاب قرار می‌دادند تا نخستین پرتو آفتاب در هر بامداد به پیکر قابوس بتابد.
متن کتیبه کوفی بنا چنین است:
بسم الله الرحمن الرحیم:به نام خداوند بخشنده مهربان
هذا القصر المعالی:این است کاخ عالی
الامیر شمس المعالی :امیر شمس المعالی
الامیر ابن امیر:امیر فرزند امیر
قابوس ابن وشمگیر:قابوس فرزند وشمگیر
امر به بنائه فی حیاته:فرمان داد به بنای آن در زندگی خویش
سنه سبع و تسعین ثلثمانه قمریه:سال سیصدو نود و هفت قمری
و سنة خمس و سبعین و ثلثمائیه شمسیه:سال سیصدو هفتاد و پنج شمسی
