گاهی در مورد دندان‌هایی که تاج آنها از بین رفته و نیاز به درمان ریشه هم دارند این سوال برای بیمار و دندان‌پزشک مطرح می‌شود که آیا بهتر است دندان را با درمان ریشه و بازسازی تاج حفظ کرد یا اینکه دندان را کشید و به جای آن ایمپلنت گذاشت؟ در این نوشته تلاش می‌کنم ابعاد مختلف این مساله را برای شما روشن کنم.
اولین نکته‌ای که باید به آن دقت کنیم، این است که هیچ چیز جایگزین دندان طبیعی نمی‌شود و همواره باید تلاش کنیم حتی‌المقدور از کشیدن دندان اجتناب کنیم. با توجه به این مساله واقعیت این است که در اکثر موارد سوالی که مطرح کردیم موضوعیت ندارد؛ یعنی یا دندان با درمان ریشه و بازسازی تاج قابل نگهداری است یا چنین نیست که در این صورت چاره‌ای جز کشیدن دندان نداریم. به عبارت دیگر، همه تلاش ما این است که حتی‌الامکان دندان طبیعی حفظ شود. اگرچه ایمپلنت در حال حاضر بهترین انتخاب برای جایگزینی دندان‌های ازدست رفته است، اما همان‌طور که گفتیم هیچ‌گاه جای دندان طبیعی انسان را نمی‌گیرد. مثلا الیاف خاص دور ریشه دندان طبیعی دارای خاصیت جذب فشار وارد بر دندان هستند و به دندان تا حدی قدرت انعطاف‌پذیری و مقاومت در برابر فشار را می‌دهند در حالی که ایمپلنت هر چقدر هم کارآمد و مفید باشد این خاصیت مهم را ندارد.
اگر به هر دلیل درمان ریشه امکان‌پذیر نبود یا اینکه تاج دندان آنقدر تخریب شده بود که امکان بازسازی آن وجود نداشت یا در مواردی که پیش‌بینی می‌شود درمان ریشه و بازسازی تاج به‌رغم هزینه زیاد چندان به عمر دندان اضافه نمی‌کند، می‌توان به ایمپلنت یا انتخاب‌های دیگر اندیشید. تصمیم‌گیری در این مورد در وهله اول بر عهده دندان‌پزشک است که قطعا باید همواره منفعت بیمار را بر منفعت خود مقدم بدارد و بهترین درمان را با در نظر گرفتن همه شرایط، انتخاب کند.
در پایان باز هم توجه خوانندگان محترم را به اهمیت پیشگیری از بیماریهای دهان و دندان جلب می‌کنیم. به هر حال پوسیدگی‌های شیارها و حفرات تاج دندان‌ها خصوصا در سطوح جونده دندان‌های آسیا 80 درصد پوسیدگی‌های دندانی را به‌ویژه در کودکان و نوجوانان شامل می‌شوند. شیارها و حفرات تاج دندان‌ها به دلیل اینکه توسط بسیاری از مردم به‌طور کامل تمیز نمی‌شوند، از نواحی شایع پوسیدگی دندانی هستند. روش‌های مختلفی برای کنترل و پیشگیری پوسیدگی‌های دندانی وجود دارد از قبیل استفاده از ترکیبات مختلف فلوراید، تغذیه مناسب، کاهش و کنترل مصرف مواد قندی، رعایت بهداشت دهان ودندان فردی و معاینات منظم دندان‌پزشکی. پس اگر حداقل روزی 2 بار مسواک زدن با خمیردندان حاوی فلوراید، اجتناب از خوردن مکرر مواد قندی پوسیدگی‌زا و مراجعه مرتب سالی یکبار به دندان‌پزشک جهت معاینه دندان‌ها را در برنامه عادی زندگی خود قرار دهیم، هیچ‌گاه سوال بالا در مورد دندان‌های ما مطرح نمی‌شود!
منبع:www.salamat.com