آبشار امامزاده داوود کن و سولقان در موقعیت جغرافیایی E5121 N3552 در استان تهران واقع است. امام زاده داوود یکی از مشهورترین امام زاده های اطراف تهران است که در کوهستان های شمال غربی تهران واقع شده است. این بنا در 15 کیلومتری فرحزاد قرار داشته و از لحاظ جغرافیایی منطقه ای سردسیر است. بیشتر شهرت امام زاده داوود به خاطر مسیر منتهی به امام زاده است که از میان دره های زیبا و سرسبز می گذرد و در تمام فصول، به خصوص در ایام خنک سال مسافران و گردشگران بسیاری از این مناظر دیدن می کنند.
با وجود آستانه مقدس امامزاده داوود در کوه های شمال غربی تهران شاید آبشار زیبا و بلند این منطقه کمتر مورد توجه قرار می گیرد. این آبشار دقیقا در ابتدای مدخل ورودی روستا و در میان یک دره عمیق در جنوب امامزاده واقع شده و مسیر خاصی جهت بازدید از آن وجود ندارد. در فصل بهار با کمی دقت در میان جاده منتهی به امامزاده نیز این آبشار زیبا قابل رویت است. با کمی توجه بیشتر و جلوگیری از انتقال و ریزش نخاله و زباله در اطراف این آبشار می توان به توسعه فضاهای تفریحی این منطقه کمک کرد. منطقه کن و سولقان و در انتهای آن کیگاه و داوودیه در فصل بهار دارای طبیعتی بسیار بکر و زیبا و چشمه ساران سرازیر شده بر دامنه کوه هستند ولی با شروع فصل گرما، این کوه های سرسبز و چشمه سارها به ناگاه خشک شده و تنها آی سرد و زلال حاصل از آنها در کف دره و با نام رودخانه سولقان جاری می شود که مهمترین رودخانه این منطقه محسوب می شود. این رودخانه به طول 33 کیلومتر از ارتفاعات شمال شرقی امامزاده داوود سرچشمه گرفته و پس از سیراب کردن مناطق کیگاه، سولقان و کن در دامنه جنوبی کوه مزرا و اراضی جنوبی کن به مصرف رسیده و خشک می شود.
در طول این مسیر ریزابه هایی مانند آب سنگان نیز به آن اضافه می شود. یکی دیگر از مسیرهای دسترسی به آبشار امامزاده داوود از انتهای دره فرحزاد است که یک خودرو مناسب را طلب می کند. از امامزاده داوود به روستاهای طالون، سنگان، امامزاده عقیل و حتی شهرستانک راه های پاکوب وجود دارد. آبشار فصلی سیامان نیز از جمله محل هایی است که در مسیر جاده امامزاده داوود، نمی توان بی تفاوت از کنار آن گذشت. این آبشار بعد از سولقان به طرف امامزاده داوود، در کنار یک قهوه خانه سنتی، حال و هوای خوشی را به مسافران عبوری می دهد. از نکات جالب توجه در منطقه کن و سولقان، عبور آزادراه جدید تهران به شمال از این منطقه است. این آزادراه گذشته از مسائل زیست محیطی، مسیر قبلی تهران به چالوس را بسیار کوتاهتر می کند. بزرگترین تونل ارتباطی کشور، این منطقه را به تنگه لانیز و منطقه شهرستانک در دامنه های مرکزی البرز متصل می کند. این تونل دوقلو، سهم عمده ای در ارتباطات مناطق شمالی و مرکزی ایران خواهد داشت. به امید آنکه تاثیرات مثبت این طرح بزرگ، از عواقب زیست محیطی منفی آن، بیشتر باشد. شهرستانک یکی از زیباترین ییلاقات شمال تهران است که اگرچه دارای آبشار بلند و مطرحی نیست ولی از طبیعتی کم نظیر برخوردار است. دره زیبای شهرستانک در میان کوه های بلند البرز مرکزی به آشیانه خورشید معروف گشته است زیرا مدت تابش نور خورشید در این دره شرقی-غربی، زیاد بوده و باعث تنوع گیاهی فوق العاده ای در این منطقه شده است.
رودخانه ای زلال، که از چشمه سارهای کم نظیر این منطقه جریان یافته، زمین های کشاورزی و باغات این دیار را آبیاری می کند. آب این رودخانه به قدری سرد است که حتی در تابستان نیز مناسب شنا و آبتنی نیست. وجود ماهی قزل آلا در این رودخانه نشان از خلوص آب آن دارد. شهرستانک محل استراحت و شکار شاهان قاجار بوده است و هنوز نیز بقایای کاخ بزرگ ناصرالدین شاه در انتهای دره شهرستانک و در کنار تخت شرقی دیده می شود که قسمتی از آن به پناهگاه کوهنوردان اختصاص داده شده است. کوهنوردان و عاشقان طبیعت از طریق کوه توچال در شمال تهران و منطقه آهار در فشم نیز مبادرت به راهپیمایی یک روزه به این منطقه می کنند و از زیبایی های طبیعت آن بهره می برند. قدمت این منطقه بسیار زیبا به دوران قبل از اسلام برمی گردد.
منبع : کویرها و بیابان های ایران
