دسترسی: قزوین، خیابان طالقانی، خیابان ملک آباد سابق، کوچه مستوفی
مقبره حمدالله مستوفی مربوط به دوره ایلخانی است. این اثر در تاریخ 20 بهمن 1318 با شمارهٔ ثبت 332 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
حمدالله، یا حمد بن تاج‌الدین ابی‌بکر بن حمد بن نصر مستوفی قزوینی، نام کامل مورخ، شاعر و نویسنده قرن هشتم است.
وی از خاندان مستوفیان قزوین است که مدتها متصدی حکومت آن شهر بودند. پدر حمدالله و نیز خود او با عنوان «مستوفی» در دستگاه ایلخانان خدمت می‌کردند و حمدالله خود از نزدیکان خواجه رشیدالدین فضل‌الله بود و پس از او نیز همچنان سمت خود را در کارهای دیوانی حفظ نمود.
حمدالله مستوفی متولد به سال 680است و وفات او در سال 750 ه. ق اتفاق افتاده‌است و مزارش در محل ملک قزوین باقی است.
آثار حمدالله مستوفی
تاریخ گزیده
این کتاب در خلاصه تاریخ عالم -تاریخ عمومی، تاریخ اسلام و تاریخ ایران تا زمان نویسنده- به نام «غیاث الدین محمد» نگاشته شده‌است. در پایان کتاب دو فصل دیگر نیز، یکی در تاریخ علما و شعرای عرب و عجم و دیگری در تاریخ قزوین و بیان احوال اهل علم و ادب آن شهر وجود دارد. این کتاب در یک مقدمه و 6 باب در سال 730 ه. ق به پایان رسیده‌است.
نزهت القلوب
این کتاب در جغرافیا است و در سال 740 ه. ق نگارش آن به پایان رسیده‌است. این کتاب را از اولین دائره المعارفهای فارسی به حساب اورده‌اند.
ظفرنامه
منظومه ظفرنامه در هفتاد و پنج هزار بیت به وزن شاهنامه در سال 735 ه. ق به پایان رسید. ظفرنامه به سه کتاب یا سه قسم تقسیم می‌شود، کتاب نخست در تاریخ عرب (قسم اسلامی)، کتاب دوم در تاریخ عجم (قسم احکام) و کتاب سوم در تاریخ مغول (قسم سلطانی).
