به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، یکی از چالش‌های بزرگی که پزشکان پس از آنکه بیماران دچار ناراحتی‌های قلبی می شوند با آن روبرو هستند، یافتن راه‌هایی برای درمان آسیب دائمی است که به قلب وارد شده است.
محققان پیشتر نیز دست به ایجاد سلول یا بافت‌هایی زده بودند که به بازسازی اندام‌های آسیب دیده کمک می‌کرد اما خطرات زیادی در استفاده از آنها در جراحی‌های بزرگ و در بیماران ضعیف وجود داشت.
گروه دانشگاه تورنتو به تازگی به پیشرفت‌هایی در زمینه ساخت داربست‌های پلیمری دست یافته‌اند که می‌تواند بافت‌ها و سلولهای عضلانی انسانی را پرورش دهد، اما یافتن راهی مناسب برای قرار دادن این بافت در بدن انسان هنوز هم به صورت یک چالش بزرگ باقی مانده بود.
"پروفسور میلیکا رادیسیک" اظهار کرد: "اگر ایمپلنت نیاز به جراحی قلب باز داشته باشد، نمی‌توان به طور گسترده ای از آن استفاده کرد زیرا پس از حمله قلبی اندام ضعیف شده و اجرای چنین روش تهاجمی برای آن بسیار خطرناک است.
در نهایت پس از سه سال تحقیق، رادیسیک و همکارش "دکتر مایلز مونتگومری"، یک پچ تزریقی تولید کردند که پس از بیرون آمدن از سوزن می‌تواند همانند یک باند باز شود.
این تیم تحقیقاتی سپس این پچ را با سلولهای قلب واقعی تولید کرده و آن را به دو نمونه موش و خوک تزریق کردند. نحوه توسعه داربست سلولی مبتنی بر پلیمر بر اساس تکنیکی است که این تیم پیشتر توسعه داده است تا با گذشت زمان این پچ از بین برود و فقط بافت جدید باقی بماند.
مونتگومری اظهار کرد: "مشاهده اینکه بافت آزمایشی قلبی با موفقیت کار خود را انجام داده و تحت تاثیر فرایند تزریق قرار نگرفت، برای ما بسیار هیجان انگیز بود.
وی افزود: "سلولهای قلب بسیار حساس هستند، بنابراین اگر بتوانیم با موفقیت با آنها کار کنیم، احتمالا می‌توان در مورد سایر بافت‌ها نیز همین کار را انجام داد. "
آزمایشات بالینی انسانی برای این فناوری هنوز به پایان نرسیده و تا حدی ادامه دارد و تحقیقات بیشتری لازم است تا محققان کشف کنند که این پچ‌ها چطور می‌توانند در طولانی مدت پایدار بمانند.
اما این تیم خوشبین است که اختراع آنها می‌تواند به طور گسترده‌ای در انواع مختلف اندام‌ها، از جمله قلب و کبد به کار گرفته شود.
این پژوهش در مجله Nature Materials منتشر شده است.
