قدمت آب انبار دهن شیر نیز به دوران صفویه باز می گردد و به دلیل این که در زبان لاری به لوله کشی آب وشیر آب نصب شده برآن به اختصار شیر می گویند به دهن شیر معروف شده است.
دهن شیر به جایی اطلاق میشود که درزمانهای گذشته در کنار بعضی از برکه های بزرگ به صورت زیر زمینی با پله های زیاد به ته برکه نزدیک میشد ومعمولا آب قسمت پایین برکه خنکتر بود و مردم در تابستان از این آب استفاده می کردند.
آب انبار دهان شیر از بناهای قدیمی و زیبای لار است که در شرق ورودی بازار قرار دارد.
بنای آب انبار بصورت اتاقکی است که پله هایی با شیب تند با عرض 3.20 متر آن را به سمت پایین هدایت می کند. طول راه پله 12.80 متر است .
در لارستان 4 دهن شیر بزرگ وجود داشته که در حال حاضر دو تای آن، یکی دهن شیر بازار ودیگری دهن شیر حاج غلامرضا معتمد پا برجاست. بزرگترین دهنشیر لارستان مربوط به دهن شیر قنبربیگی بود.
دهن شیر دیگر در کنار برکه مسجد شاهزاده واقع در کوی نو بود که این دهن شیر نیز ویران گردید.
آب انبار دهن شیر 19 مرداد84 به شماره 12703 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
