رژیم غذائی مردم ونزوئلا، اغلب شامل غذاهای گرم، گوشتی، انواع پاستا، غذاهای آب پز و کاسرول یعنی همین تاس کباب خودمان با ترکیبات گوشت و سبزی های مختلف که با حرارت ملایم پخته می شود. برنج هم از مواد غذائی رایج در ونزوئلا می باشد. ذرت (بلال) نیز از مواد غذائی است که در اکثر خوراک ها به کار می برند و مواد غذائی مختلفی با ذرت و آرد ذرت درست می کنند. در بیش تر شهرها، فروشگاه های بزرگ، انواع میوه های مناطق استوائی و سبزی های تازه را به خریداران عرضه می کنند. هات چاکلت (شکلات داغ) نیز، همانند قهوه از نوشیدنی های رایج و مورد علاقه مردم ونزوئلاست.
کشور ونزوئلا با توجه به شرایط جغرافیائی خاص خود، دارای منابع صنعتی متنوع و همچنین تنوع فرهنگی می باشد. فرهنگ مردم آن کشور، از نیاکان اروپائی خود (ایتالیائی، اسپانیائی، پرتغالی و فرانسوی) نشأت گرفته و از این رو، دارای تنوع فرهنگی است و در نتیجه از تنوع غذائی برخوردار است و نوع غذاها از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت می باشد. به همین خاطر، غذاهای مردم آن کشور، چه غذاهای نوین و امروزی و چه غذاهای سنتی، ارتباط تنگاتنگی با غذاهای اجداد اروپائیشان دارد. رایج ترین غذاهای مردم ونزوئلا بر حسب مناطق آن کشور، گوناگون و عبارت است از:
مناطق شرقی و جنوب غربی کشور ونزوئلا:
خوراک مردم این قسمت از کشور ونزوئلا، بیش تر شامل انواع ماهی های آب شور، غذاهای دریائی صدف، و ...، سیب زمینی هندی، سیب زمینی شیرین، برنج، ذرت و پاستا (بعد از ایتالیائی ها، دومین کشور جهان از نظر مصرف پاستاها)، گوشت، انواع سبزی های تازه و میوه (کاهو، گوجه فرنگی و ...).
مناطق غربی کشور ونزوئلا:
در آن مناطق، خوردن گوشت بز – که معمولاً با گوجه فرنگی تهیه و پخته می شود – و خرگوش معمولی می باشد. استفاده فراوان از انواع پنیرها و همچنین نوعی میوه به نام Plantain – که همانند موز نارس است و دارای پوست سبز می باشد – رایج است. نوع خوراک های این منطقه، بیش تر تحت تأثیر غذاهای محلی مردم می باشد و غذاهای کلمبیائی در آن جا رایج است.
منطقه مرکزی:
غذاهای مردم این منطقه، اساساً عبارت است از: ماکیان، ماهی، گوشت گاو و خوک، انواع پاستا (به مقدار فراوان)، برنج و انواع سالادها، غذاهای این منطقه از کشور ونزوئلا، اغلب تأثیر گرفته از اروپا به ویژه ایتالیا می باشد.
منطقه لیانوس [Lianos]:
غذاهای مردم این منطقه، شامل گوشت گاو و همچنین گوشت پرندگان و حیوانات وحشی مانند گوزن و آهو می باشد که از طریق شکار به دست می آید و به روش گریل شده و یا تفت داده می خورند. ذرت و چندین نوع پنیر و فرآورده های دیگر لبنی، از مواد غذائی پرمصرف مردم این منطقه می باشد.
منطقه آندین [Andean]:
افراد این منطقه از ونزوئلا، بیش تر از مواد غذائی مانند انواع سیب زمینی، گندم، گوشت گاو و برنج استفاده می کنند. مصرف ماهی در این منطقه کم است. زیرا کم تر از رودخانه و دریا برخوردار است و بیش تر از ماهی پرورشی قزل آلا استفاده می کنند. نوع غذاهای این منطقه، بیش تر اروپائی و محلی است.
مصرف مواد غذائی دیگر از قبیل انواع سیب زمینی، گوجه فرنگی، پیاز، بادمجان، کاهو، کدوتنبل و کدوسبز در کشور ونزوئلا رایج می باشد.
از آن جا که در کشور ونزوئلا مهاجرانی از کشورهای مختلف زندگی می کنند، غذاهای چینی، اسپانیائی، ایتالیائی و همچنین خاورمیانه ای، در میان انواع غذاهای این کشور به چشم می خورد. میوه های گوناگون مخصوص مناطق حاره ای و استوائی مانند: آناناس، موز و خربزه درختی و آن کشور مصرف فراوان دارد.
نوشیدنی های رایج در ونزوئلا، عبارتند از:
Merengadas: مخلوطی از شیر و میوه (میلک شیک)؛
Chicha: مخلوطی از شیر و خامه و میوه؛
Papelon Limon – مخلوطی از شیره ی نیشکر و لیموترش.
آداب مهمانی رفتن:
اگر در کشور ونزوئلا به مهمانی دعوت شده اید:
15 تا 30 دقیقه دیرتر از ساعتی که اعلام کرده اند، وارد مهمانی شوید (سرساعت به مهمانی نروید)!
در نزد ونزوئلائی ها، به موقع و یا زودتر از ساعت موعد به مهمانی رفتن، اصلاً خوشایند نمی باشد!
مراقب لباس پوشیدن خود باشید! سعی کنید لباس سنتی یا رسمی و در عین حال شیک و برازنده بپوشید.
اگر پیشنهاد قهوه به شما داده شد، هرگز آن را رد نکنید. زیرا پیشنهاد قهوه در مهمانی ها، نوعی مهمان نوازی است و از آداب پذیرائی از مهمان شمرده می شود.
آداب غذا خوردن:
زمانی که به منزل میزبان وارد می شوید، اجازه دهید تا میزبان جائی را برای نشستن به شما پیشنهاد دهد.
همیشه هنگامی غذاخوردن، چنگال را در دست چپ و چاقو را در دست راست خود بگیرید.
برای شروع به غذاخوردن، منتظر باشید تا میزبان شما را به گفتن جمله ی «بفرمایید» [buen provecho] به خوردن غذا دعوت نماید.
تا زمانی که تمام مهیمانان بر سر میز غذا قرار نگرفته اند، شروع به خوردن نکنید، مگر آن که میزبان شما را دعوت به خوردن کرده باشد.
زمانی که سرگرم خوردن غذا هستید، به گونه ای روی صندلی بنشینید که دست هایتان کاملاً دیده شود و هرگز آرنج های خود را بر روی میز غذا نگذارید.
در خانواده های ونزوئلائی، برای رعایت ادب، و احترام گذاردن به بزرگ ترها، معمولاً صندلی های دو سر میز غذاخوری، به پدر و مادر خانواده اختصاص می یابد.
در کشور ونزوئلا، غذا خوردن افراد به ویژه بزرگسالان در هنگام راه رفتن در کوچه و خیابان – حتی اگر ساندویچ باشد – اصلاً خوشایند نیست!
آداب غذاخوردن
غذا را همیشه با کارد و چنگال یا قاشق بخورید و هرگز چیزی را با دست نخورید و حتی برای خوردن میوه، از کارد و چنگال استفاده کنید.
زمانی که برای خوردن غذا روی صندلی و پشت میز غذاخوری نشسته اید، حتماً دستمال سفره را بر روی پاهای خود بیندازید.
هنگامی که قصد ندارید از کارد و چنگال خود استفاده کنید، آن ها را طوری قرار دهید که لبه شان بر روی بشقاب غذای شما و دسته ای آن ها بر روی میز باشد.
خوردن کامل غذائی که در بشقاب است، بی نزاکتی محسوب می شود. بنابراین سعی کنید مقداری از غذا در بشقاب بماند!
انعام دادن: اگر در رستوران غذا می خورید، می توانید بنا به میل خود انعامی روی میز بگذارید! هرچند در تمام رستوران ها ده درصد به عنوان حق خدمات به صورت حساب اضافه می شود.
منبع: مجله آموزشی خبری آشپزباشی / شماره 37