نام انگلیسی: Amroleh & Dalakhani hunting prohibited region
نام فارسی : منطقه شکار ممنوع امروله و دالاخانی
این منطقه در حوزه استحفاظی سه شهرستان صحنه، سنقر و کنگاور در استان کرمانشاه قرار دارد. مساحت این منطقه 42304 هکتار می باشد. امروله و دالاخانی دو کوه بلند این منطقه هستند که نام این منطقه نیز از این دو برگرفته شده است.
امروله از کلمه امرو و پسوند “له” ترکیب یافته وامرو به گویش کردی همان امرود یا گلابی وحشی است و “له” علامت تصغیر‚ بنابر این امروله به معنی امرود کوچک میباشد واین اسم به خاطر وجود درختان امرود بوده که که بصورت جنگلهای پراکنده در زمانهای پیشین در نقاط مختلف ان دیده شده.
موقعیت منطقه
موقعیت رشته کوه دالاخانی: رشته کوه دالاخانی از شرق شهرستان سنقر مانند دیواری عظیم کشیده شده است. این رشته کوه از شرق با کوه امروله با ارتفاع 3150 متر و کوه نخودچال، از جنوب با قله قیط قلعه، از شمال با کوه کمرزرد(اوجی ایتی) همجوار است. پوشش گیاهی بسیار غنی و سرسبز دارد ودارای چشمه های بسیاری است از جمله می توان به چشمه سهیل در ارتفاع 3000 متری، چشمه پونه در ارتفاع 2700 متری اشاره کرد. این رشته کوه از 3 قله مهم تشکیل شده است که به ترتیب عبارتند از: 1- قله سهیل با ارتفاع 3350 متر 2- قله کل فرج با ارتفاع 3150 متر 3- قله قیط قلعه با ارتفاع 3280 متر . رودخانه‌هاى دینور و گاماسیاب از این کوه سرچشمه مى‌گیرند. این کوه که یکى از کوه‌‌هاى بلند زاگرس بشمار مى‌رود از جنوب به کوه سوویل متصل مى‌شود و راه اتومبیل‌روى سنقر به کرمانشاه، آن را از سوى غرب از کوه دولت‌آباد جدا مى‌‌کند.
حیات وحش
از گونه های جانوری این منطقه می توان به پلنگ، سیاه گوش، گربه وحشی، شغال، روباه، کفتار، کمرکولی، عقاب طلایی، دلیجه، چکچک پشت سفید، آگامای قفقازی و … نام برد.
پوشش گیاهی
در دامنه های کوه ها و تپه های این روستا– که بیش تر با شیب تند همراه هستند – به دلیل وجود خاک کم عمق و درشت دانه و جوان ، گیاهان استپی می رویند. از این جهت این دامنه ها ، به صورت چراگاه های فصلی مورد استفاده ی دام های دامداران و عشایر قرار می گیرند. در مناطقی که خاک کم عمق و دارای سنگ ریزه هستند ، پوشش گیاهی تنک تر می شود.
منبع : کویرها و بیابان های ایران
