کاروانسرای شاه عباسی بر سر راه قدیمی کرمانشاه – همدان، در مقابل فرهاد تراش قرار دارد. این کاروانسرا با مساحتی بیش از 6000 متر مربع، به فرم چهار ایوانی و به سبک کاروانسراهای دوره صفوی ساخته شده است. هر چند بانی اولیه بنا مشخص نیست اما احداث آن احتمالاً به فرمان شاه عباس اول صفوی آغاز و بنا بر کتیبه موجود در سر در بنا به اهتمام شیخ علیخان زنگنه، صدراعظم شاه سلیمان صفوی به پایان رسیده است. این کاروانسرا در زمان ناصرالدین شاه قاجار مرمت شده است. در دوره پهلوی به دلیل مورد استفاده قرار نگرفتن کاروانسرا ، از این بنا بعنوان انبار غله استفاده گردید. مدتی نیز این بنا مورد استفاده خانواده های بی بضاعت بیستون قرار گرفت. در سالهای پس از انقلاب اسلامی این بنای تاریخی به مدت هفده سال در اختیار اداره امور زندان ها قرار داشت و پس از این مدت سازمان میراث فرهنگی به منظور مرمت و حفظ بنا آنرا از اداره امور زندان ها باز پس گرفت.
ورودی کاروانسرا در جنوب آن قرار دارد و در هر طرف آن هفت طاقنما و دو سکوی سنگی ساخته اند. پس از ورودی، هشتی چلیپا شکل و گنبد داری وجود دارد و دارای بخش هایی چون شاه نشین و طاقنماهایی در دو طبقه است. پس از عبور از هشتی صحن قرار دارد که در میانة هر ضلع آن ایوانی و در هر سوی این ایوان ها ، سه حجره با ایوانچه جلوی آن قرار دارد. این 24 حجره دارای یک ایوانچه مشرف به حیاط هستند که در پشت این ایوانچه ها فضای اصلی حجره قرار دارد و ورودی آن درست در وسط ایوانچه قرار گرفته است. پوشش حجره ها از نوع طاق آهنگ تیزه دار با یک نورگیر در وسط آن است. بعلاوه در گوشه های حیاط ایوانچه هایی تعبیه شده که هر یک به سه حجره مرتبط است. در پشت حجره ها و بر گرداگرد بنا، شترخوان ها یا اصطبل های L شکلی قرار دارد. چهار برج با اشکال متفاوت در چهار گوشه خارجی بنا قرار داشته که امروزه فقط یک برج مدور در گوشه شمال غربی و بقایای برج دیگری در جنوب شرقی کاروانسرا دیده می شود.
این بنا در تاریخ 1353/5/13 به شماره 974 به ثبت ملی رسیده است.
