مناره مسجد جامع خاش مربوط به دوره قاجار است و در خاش، خیابان امام خمینی واقع شده و این اثر در تاریخ 6 خرداد 1377 با شمارهٔ ثبت 2026 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده این بنا الهام گرفته از معمارى سنتى ایران است. مناره از نوع استوانه اى مارپیچ و بصورت منفرد است که این بنا داراى بدنهاى بلند و کشیده مىباشد. مصالح بکار رفته در این مناره آجر، ملاط، ماسه، آهک و گچ است. این مناره با آجرهاى سخت و مقاوم ساخته شده که با آجرهاى به هم فشرده شده و کنار هم چسبیده شده پوشیده گردیده است.
مناره داراى پایه اى کوتاه و مدور است که با آجرچینى با اشکال مختلف و طرحهاى هندسى تزئین شده است بر روى قاعده این مناره پایه اى کوتاه با شیبى ملایم که با شیب داخلى دیوار منطبق گردد ایجاد شده است. آجر و آجرچینى در مناره و بندکشیها به چند طریق انجام گرفته که به مناره مسجد خاش ابهت خاصى داده است. بر روى پایه کوتاه دوم شیارهایى باریک و بلند که با طوق و با بند باریکى از هم جدا شدهاند بصورت مارپیچ بر روى سطح مناره با آجر ایجاد گردیده است. بر روى مناره جمله «لااله الاالله» نقش بسته است.