هنر های معاصر در بر دارنده کارهای مختلف هنری هستند، از کار های سنتی مانند نقاشی ها گرفته تا طراحی یا محصولات جدید تر دیگری مانند محصولات مدرن دیجیتالی وابسته به زمان که ترکیبی از صدا و تصویر می آفرینند.
طراحی آثار هنری
طراحی کردن در تمام ابعاد مختلف هنری به کار می‌رود، مانند فرم‌های مختلفی از کارهای گرافیکی تا مد و طراحی داخلی، لوازم کاربردی یا حتی صنعتی. طراحی دیگری نیز وجود دارد که در گالری‌ها در معرض نمایش قرار می‌گیرد. مانند لوازم خانگی، نور‌ها و آباژور‌ها تا نقاشی‌های و تابلو‌های گرافیکی و تلفیق پرینت.
هنر اجرا (پرفورمنس)
به هنری گفته می‌شود که در آن هنرمند یا هنرمندان اثر بخشی از آثار خودشان هستند یا بخشی از آن را بازی کرده یا با وجود خودشان به مخاطبین القا می‌کنند.
در اروپا "ژوزف بیوس" آلمانی از بزرگ‌ترین و تأثیر گزار‌ترین پیشگامان هنر پرفورمنس بود که از سال 1963 به بعد تمام آثار هنری از آن تأثیر پذیرفتند. در همان زمان‌ها در انگلیس دو هنرمند "گیلبرت و جورج" بودند که صحنه طوفان در اثر شان را به نمایش گذاشتند.
اینستالیشن
اصطلاح اینستالیشن در سال‌های 1970 برای اولین بار به کار برده شد تا کارهای هنری را در هر سایز و فرمی به نمایش بگذارد به طوری که محدودیت‌های فضای داخلی یا خارجی یک گالری و نمایشگاه بر آن تأثیر گذار نباشد، و با در نظر گرفتن فضایی که در گالری یا بیرون آن داریم طراحی و ساخته و نصب می‌شود.
این آثار معمولاً سه بعدی هستند و می‌توانند با انواع مختلفی از مواد اولیه ساخته شوند. آن‌ها می‌توانند ناشناخته یا موقتی باشند و بینندگان با گشتن و دیدن اثر از اطراف اثر آن را کشف کنند و برداشت‌های خاص خودشان را از آن داشته باشند. از دور نظاره گر آن باشند یا فضایی برای آن‌ها در نظر گرفته شده باشد تا خود را در آن جای دهند.
این آثار هنری معمولاً با در نظر گرفتن فضای آن‌ها خلق می‌شوند. پس اگر کسی اثری از این گروه را بخواهد و سفارش دهد، احتمالاً هنرمند اثر می‌خواهد که فضای او را ببیند تا کار را برای آن باز آفرینی کند تا کاملاً مناسب فضا و شرایط باشد.
رسانه‌های جدید
فرم جدیدی از هنر با رسانه‌های جدید شکل گرفتند در سال 1960، از آن جا که هنرمندان تلاش کردند تا از امکانات و تکنولوژی‌های جدید در کارهایشان استفاده کنند. از این امکانات دیجیتالی جدید برای داشتن صدا در آثار هنری و ضبط کردن عکس‌های متحرک استفاده می‌شود. به طور مثال انیمیشن و فیلم. و البته از آن‌ها برای خلق آثار مجازی و آثاری که پایه آن‌ها دیجیتالی باشد هم استفاده می‌شد. روش‌های قدیمی و سنتی هنر هم در این تکنولوژی‌ها جای می‌گیرند. به طور مثال روش پرینت به راحتی با دستگاه‌های جدید قابل اجراست. یا به عنوان مثالی دیگر برای یک عکس می‌توان هرچه که نیاز است را در برنامه‌هایی مانند فتوشاپ تغییر داد.
اگر به اوایل دهه 70 میلادی نگاهی بیاندازیم، در همان زمان هم برای خلق آثار هنری از از تکنولوژی‌های موجود استفاده می‌شده است و اهمیت ویژه‌ای داشته است. از این امکانات با توجه به آن چه که نیاز است استفاده می‌شود. ساخت صدا یا تصویر و اهمیت و کیفیت آن باعث می‌شود از دستگاه‌های مختلفی برای نائل شدن به هدف استفاده شود. صفحه‌های نمایش هم می‌توانند در خلق این آثار سهیم باشند، چرا که کیفیت خاصی از صدا و تصویر به ما می‌دهد یا برای کامل کردن اثر لازم و مناسب است.
هر چه که تکنولوژی پیشرفت کرد ضرورت تبدیل کردن برخی آثار به جدید‌تر‌ها کاملاً حس شد. به طور مثال فیلم‌های VHS باید به DVD تبدیل شوند. این روند مهاجرت نامیده می‌شد. وقتی که یک اثر از قدیم به جدید کوچ داده می‌شود، هنرمندان تصمیم می‌گیرند که از بخش‌های مهم‌تر آثار هنری حفاظت کنند تا این که احساس اثر انتقال داده شود.
