در پنجاه و شش کیلومتری جاده ساوه ـ همدان، در سه راهی «غرق آباد»، جاده‌ای خاکی به سمت شمال جدا می‌شود. در انتهای این جاده، دهکده‌ای با صفا و سرسبز وجود دارد که در دامنه جنوبی کوه‌های «رحمان» قرار گرفته است. در میان این آبادی و داخل بافت مسکونی و باغ‌ها، بنایی عظیم خودنمایی می‌کند که اهالی به آن «قلعه» می‌گویند. بافت اصلی معماری روستا و ارتباط آن با قلعه به دلیل دوری از جاده تا حدود زیادی دست نخورده باقی مانده است. قلعه آردمین شامل بخش‌های اندرونی، بیرونی ایوان‌ها، تالارهای شاه‌نشین، ارسی‌های گره‌کاری شده و برج‌های متعدد است. نمای بنا از داخل حیاط چهارچوب‌های مستطیل آجری است که یک در میان با استفاده از گچ سفید شده‌اند. برخی از گچبری‌های بسیار نازک تزیینات داخلی بنا به خصوص در تالار اندرونی باقی مانده است. ارسی‌های داخلی برج جنوب غربی با کار گیره و شیشه‌های الوان، نرده‌های چوبی و در دولنگه ورودی بیرونی نیز از ارزش‌های هنر چوب در این بنا است. از دیگر تزیینات با ارزش بنا میخ‌‌پرچ‌ها و کوبه‌های فلزی در ورودی بیرونی است. این قلعه و فضای سرسبز و با صفای روستا یکی از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی منطقه شمالی استان به شمار می‌رود.
