امیرمسعود انوش فر مدیر غرفه «خانه ایرانی» در گفتگو با خبرنگار مهر به چگونگی شکل گیری بخشی با عنوان «خانه ایرانی» در نمایشگاه صنایع دستی اشاره و بیان کرد: یک سال و نیم است که با معاونت صنایع دستی در حال گپ و گفت هستیم که برای رونق صنایع دستی ایران، باید آن را کاربردی کنیم چراکه این نوع صنایع همواره جنبه کاربردی داشته اند و ما اگر به تاریخ این محصولات هم نگاه کنیم، متوجه می شویم از دوره مفرغ تا امروز کاربردی بوده اند. برای مثال، خود قالی هم کاربردی است و هم هنری.
مدیر غرفه «خانه ایرانی» در بیست و هشتمین نمایشگاه صنایع دستی با اشاره به تنوع این محصولات گفت: ما با 400 رشته صنایع دستی از پارچه، فلز، سرامیک، جواهر، گلیم، منبت، معرق، سفال و... روبه رو هستیم و ایران یکی از کشورهای غنی در زمینه صنایع دستی است؛ البته این نوع فرآورده ها، پس از انقلاب صنعتی حالت تزیینی به خود گرفتند در صورتی که در طراحی خانه ایرانی می توانند نقش بسیار ر رنگی داشته باشند.
انوش فر در ادامه به دلایلی که می تواند منجر به حضور پر رنگ صنایع دستی در طراحی و چیدمان خانه های ایرانی شود اشاره و بیان کرد: این نوع صنایع، یکی به خاطر زیبایی و دوم به خاطر رونق کارگاه ها و درآمدزایی می توانند در چیدمان خانه ها مورد توجه قرار بگیرند چراکه در حال حاضر، زندگی بخش عمده ای از جمعیت ایران مربوط به کارهای دستی است و چه خوب که این افراد، سفارش تولید داشته باشند. از لیوان و کاسه گرفته تا فرش و مبلمان یک خانه می تواند از صنایع دستی باشد و همه اینها کارگاه ها را رونق می بخشد.
این طراح و معمار ایرانی، نقش و تاثیر هتل ها در رونق بخشی به صنایع دستی را انکارنشدنی دانست و افزود: خوب است ما بیاییم هتل های ایران را موظف کنیم که فضاهای خود را بر مبنای صنایع دستی ایران طراحی کنند تا گردشگری که وارد ایران می شود بداند اینجا ایران است؛ جاکارتا، هند یا فرانسه نیست و یکی از اهداف خانه ایرانی، تشویق هتلدارها به استفاده از صنایع دستی ایرانی است.
انوش فر در پاسخ به این که شاید نوع چیدمان هتل های سنتی در یزد، خانه ایرانی را به خاطر آورد اما فضای لوکس غرفه ای با نام خانه ایرانی در نمایشگاه صنایع دستی تا چه اندازه یادآور خانه ایرانی است گفت: در حال حاضر 400 کاروانسرا و خانه های قدیمی به مزایده گذاشته شده؛ 400 هتل جدید هم در حال ساخته شدن است و هتل های قدیمی مان هم نیاز به بازسازی دارند و ما حتما نباید به یزد برویم. حتی یک هتل لوکس پنج ستاره را هم می توان با صنایع دستی تزیین کرد. به عبارت دیگر فضا می تواند مدرن باشد و در آن از صنایع دستی استفاده شود.
او به ضرورت ارتباط میان صنعتگران اشاره و بیان کرد: امروز بسیاری از هنرمندان معاصر ایران با صنعتگران یکی شده اند و در حال نوآوری هستند. مشکل فعلی ما معاصر کردن صنایع دستی است که باید از طریق هنرمندان دنبال شود. به عبارتی باید صنایع دستی ما مدرن و به روز شود.
انوش فر در پاسخ به این که معیارتان برای گزینش آثار نمایش گذاشته شده در غرفه «خانه ایرانی» چه بوده گفت: من و وحید ملک در یک وقت محدود و با توجه به امکانات موجود خود تلاش کردیم این چیدمان را داشته باشیم. ما این امکانات را طی یک هفته کنار هم گذاشتیم اما به دنبال این هستیم که خانه ایرانی را به یک نمایشگاه دائمی تبدیل کنیم و یک خانه قدیمی را به نمایش چیدمان ایرانی اختصاص دهیم. اصلا همین تضاد، که در یک خانه قدیمی صنایع دستی و چیدمان مدرن داشته باشیم زیباست. از سوی دیگر ما می خواهیم فرهنگسازی کنیم و به هتلدارها بگوییم اگر از صنایع دستی استفاده کنید به شما امتیاز می دهیم.
این طراح و معمار ادامه داد: مدنیت و ارتقای سطح کیفی زندگی هزینه دارد. شما بروید مراکش را ببینید که در هتل های مجلل و پنج ستاره خود، چقدر از صنایع دستی استفاده می کند؛ آن وقت هتلدارهای ما به این ماجرا فکر هم نمی کنند. هدف ما این است که نوع نگاه و سلیقه مردم را، آرام آرام تغییر دهیم.
انوش فر در پاسخ به این که آنچه در این غرفه به نمایش درآمده گران است و نسل جوان قدرت خرید آن را ندارد گفت: می توان از این چیدمان استفاده و عناصر دیگری را جایگزین کرد. دلیلی ندارد نسل جوان 130 میلیون تومان برای خرید تابلوی پرویز کلانتری هزینه کند اما می تواند از این چیدمان الگوبرداری کند. از سوی دیگر در تهران، برخی آدم ها آپارتمان های لوکس خود را با جنس چینی پر می کنند اما همان افراد حاضر نیستند پول به زری بافی بدهند حالا اگر ما کاری بکنیم که طراحان ایتالیایی از زری بافی استفاده کنند، همین هموطنان ایرانی که دنبال چشم و هم چشمی و فلان برند خارجی هستند به سراغ زری بافی می روند.
او در ادامه بیان کرد: وقتی تقاضا زیاد باشد قیمت پایین می آید. در این کار هندی ها و پاکستانی ها خیلی جلو هستند. برای مثال پارچه ای که ممکن است با آن رومیزی درست کنیم و هزینه اش یک و نیم میلیون تومان شود همان را هندی ها در اختیار مردم می گذارند به قیمت200 هزار تومان؛ ما باید ببینیم طراحی و ایده ایرانی چیست.
