درمان خجالت!

هر کودکی در لحظه‌هایی از زندگی خود احساس خجالتی می‌کند، اما بعضی از کودکان در کل خجالتی هستند. آیا شخص شما به‌عنوان والدین کودک این امکان را به او می‌دهید که خجالتی باشد یا آیا شما این نیاز را احساس می‌کنید که باید روی کودک خود را باز کنید؟ کودکان خجالتی ممکن است به آدم‌هایی کاملا اجتماعی تبدیل نشوند، اما می‌توان به کودکان خجالتی این را یاد داد که در محیط‌های اجتماعی چطور عمل کنند و چگونه روابطی را ایجاد کنند.

به گزارش به نقل از روزنامه سپید،به‌طورکلی، خجالتی بودن مشکل خاصی نیست. کودکان خجالتی غالبا شنونده‌های خوبی هستند و در مدرسه کمتر دچار مشکل می‌شوند. خجالتی بودن زمانی به‌عنوان یک مشکل تلقی می‌شود که زندگی کودک را دچار اختلال کند یا باعث ناخشنودی او شود. به‌طورکلی، اگر موارد زیر را در کودک خود مشاهده کردید، بهتر است که او را پیش یک متخصص ببرید:

کودک شما خواهان رفتن به مدرسه نیست.
کودک شما در دوست‌یابی دچار مشکل است.
کودک شما نگران رفتن به جشن‌های تولد و شرکت در فعالیت‌های ورزشی است.
کودک شما نگران خجالتی بودن است.
چه چیزی باعث خجالتی بودن می‌شود؟
خجالتی بودن یا کمرویی یک عارضه نسبتا شایع است. تخمین زده می‌شود که بین 20 تا 48 درصد از مردم شخصیت‌ خجالتی داشته باشند.. اکثر کودکان خجالتی با همین شخصیت متولد می‌شوند، اگرچه تجارب منفی نیز می‌توانند در ایجاد شخصیت خجالتی نقشی را ایفا کنند. آیا کمرویی کودک شما به‌طور ناگهان بروز پیدا می‌کند؟ اگر این‌گونه است، امکان دارد که رویدادی باعث کمرویی او شده باشد و درنتیجه این کودک برای سپری کردن این رویداد نیاز به کمک دارد. شخصیت خجالتی خود را بپذیرید.

کودکان خجالتی غالبا خصیصه‌های مشترکی دارند. کودکان خجالتی معمولا متکی به خود، بافکر و هم دل هستند، اما غالبا دوست ندارند چیزهای جدیدی را امتحان کنند. کودکان خجالتی غالبا با سرعت کمتری سرحال می‌آیند یا به اصطلاح گرم می‌شوند و برای تطبیق دادن خود به یک وضعیت جدید به زمان بیشتری نیاز دارند. بعضی از این افراد خجالتی دوست دارند که معاشرتی یا اجتماعی باشند، اما از نزدیک شدن به دیگران خودداری می‌کنند، چون ترسی درون آن‌ها وجود دارد یا نمی‌دانند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند. کودکان خجالتی باید با آرامش خاطر و با رضایت به موقعیت‌های جدید نزدیک شوند.

توصیه‌هایی برای کمک به کودک خجالتی
فراهم کردن یک راهکار ورود: به کودک خود کمک کنید که به گروهی از هم‌سن‌وسال‌های خود نزدیک شود و این فرصت را به کودک خود و دیگر افراد گروه بدهید که به یکدیگر عادت کنند. این را به کودک خود یاد دهید که چطور با دیگران مکالمه کند و چطور راهی را برای وارد شدن به یک گروه پیدا کند. عباراتی را به کودکان خود یاد دهید که می‌توانند برای شروع مکالمه با یک کودک یا یک شخص دیگر از آن‌ها استفاده کنند.

ایجاد اعتمادبه‌نفس: به کودک خود موقعیت‌های جدیدی را یادآوری کنید که درگذشته توانسته است به خوبی خود را با آن‌ها وفق دهد و از عهده‌شان برآید. برای مثال، اگر کودک شما در حال رفتن به یک جشن تولد است، به او مهمانی دیگری را یادآوری کنید که قبلا رفته است و در آنجا با کودکان دیگری آشنا شده است و لحظات خوبی داشته است. به کودک خود در مقابله با چالش‌هایی که باعث خودتقویتی می‌شوند کمک کنید تا کودک بتواند برای دفعات بعدی به‌تنهایی از عهده این چالش‌ها برآید.

کار کردن روی مهارت‌های اجتماعی: هرزمانی که امکان دارد این فرصت را به کودک خود بدهید که مهارت‌های اجتماعی خود را به کار ببندد. برای مثال، پس از خرید در یک مغازه می‌توانید کودک خود را تشویق کنید که پیش صندوق دارد برود و با پول شما هزینه وسایل خریداری‌شده را بپردازد. وقتی‌که به یک رستوران رفتید، این اجازه را به کودک خود دهید که خودش غذای خود را سفارش دهد. گاهی از اوقات دوستان فرزند خود را دعوت کنید تا فرزند شما بتواند مهارت‌های اجتماعی خود را با هم‌سن‌وسال‌های خود بکار ببرد.

بیان بازخورد یا نظر: برای گام‌های کوچکی که فرزند شما برمی‌دارد (برای مثال، گفتن کلمات «سلام» یا «خداحافظ») او را مورد تحسین قرار دهید یا به او پاداش دهید. اگر کودک شما جلوی دیگران دست و پای خود را گم می‌کند، در مورد این موضوع با او صحبت کنید و به او بگویید که چگونه می‌تواند برای دفعات بعدی از بروز این مشکل جلوگیری کند.

ابراز همدردی: به کودک خود بگویید که می‌توانید احساس کمرویی او را درک کنید. همچنین به او بگویید که بعضی از اوقات چنین حسی به شما هم‌دست می‌دهد. با کودک خود در مورد کمرویی خود صحبت کنید و به او بگویید که چطور توانسته‌اید از عهده کمرویی خود در موقعیت‌های مختلف برآیید.

الگو قرار دادن رفتارهای معاشرتی: وقتی با رفتار خود به کودکتان نشان می‌دهید که چطور با دیگران سلام و احوال‌پرسی کند، با آن‌ها به مکالمه بپردازد و با آن‌ها دوستانه رفتار کند، او هم در انجام چنین رفتارهایی احساس راحتی بیشتری خواهد داشت.

علاوه بر موارد مطرح‌شده در بالا، به کودک خود عشق و محبت نشان دهید و او را پذیرا باشید؛ به عبارت دیگر، این را به کودک خود بفهمانید که خجالتی بودن او به خودی خود یک مشکل خاص نیست.

منبع: WebMD