این منطقه حفاظت شده با وسعت 28000 هکتار در 8 کیلومتری جنوب شرقی تربت حیدریه قرار دارد. سیمای طبیعی بزمای، کوهستانی و تپه ماهوری بوده و بیشترین گونه‌های گیاهی آن شامل چوبک، کلاه میرحسن، میخک کوهی، شکرتیغال، فرفیون، ریواس، گون و … است و از جمله حیات وحش آن می‌توان به کل، بز، قوچ و انواع پرندگان اشاره کرد. در مرداد ماه سال 1391 در این منطقه گونه نادر لک‌لک سیاه مشاهده شد. لک‌لک سیاه با نام انگلیسی Black Stork از پرندگان زمستان‌گذر و تابستان‌گذر کمیاب از راسته لک‌لک‌سانان و خانواده لک‌لک‌ها است. لک‌لک‌های سیاه نر و ماده همشکل بوده و عمدتاً از ماهی و گاهی از حشرات، ملخ‌ها، سمندرها و نیز از جوندگان و پستانداران کوچک، مارها و مارمولک‌ها تغذیه می‌کنند. این پرنده در نواحی آب‌های شور و شیرین، رودخانه‌های کم‌عمق با ساحل شنی، کانال‌ها، جزایر، اراضی سیلاب‌گیر و نواحی پردرخت کنار دریاچه‌ها به سر برده و معمولاً روی درختان آشیانه می‌سازد. این پرنده در ایران به تعداد کم و مهاجر و در مناطق جنوبی کرمان و فارس و نیز در مناطق شمال‌غرب، به صورت گروه‌های کوچک مهاجر دیده می‌شود.
